Οι επιστήμονες όλου του κόσμου φωνάζουν με όλη τους τη δύναμη για την κλιματική αλλαγή. Ακούει κανείς;

της Katherine Dunn

Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή, μια ομάδα των Ηνωμένων Εθνών, δημοσίευσε την τελευταία της έκθεση τη Δευτέρα, στην οποία αναφέρεται ότι είναι «αδιαμφισβήτητο» ότι η ανθρώπινη επίδραση έχει θερμάνει τη γη.

Τώρα, με τους επιστήμονες να παραμένουν σταθεροί στις απόψεις τους και με τεράστιες εκτάσεις του κόσμου να πλημμυρίζουν ή να φλέγονται, αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για την COP26 τον Νοέμβριο.

Πώς αισθάνεστε;

Αν παρακολουθείτε την εξέλιξη της κλιματικής επιστήμης τα τελευταία χρόνια, μπορεί να αισθάνεστε μια ζοφερή έλλειψη έκπληξης – άλλωστε, η έκθεση είναι μια τεράστια συλλογή ήδη δημοσιευμένων κλιματικών ερευνών. Αν δεν παρακολουθούσατε και τόσο στενά, τώρα μπορεί να έχετε σοκαριστεί.

Οι αναλυτές, οι δημοσιογράφοι και τα στελέχη εξακολουθούν να μελετούν τις χιλιάδες σελίδες της έκθεσης, αλλά δύο συμπεράσματα έχουν ήδη κάνει εντύπωση: ορισμένες από τις αλλαγές στο κλίμα μας είναι πιθανότατα ήδη μόνιμες, και έχουμε ακόμη λιγότερο χρόνο απ’ ό,τι νομίζαμε για να περιορίσουμε τις παγκόσμιες εκπομπές ρύπων.

Ένα από τα σημεία που πολλοί από τους επιστήμονες που παρακολουθούν την έκθεση έχουν τονίσει είναι η αλλαγή στη διατύπωση. Μπορεί να φαίνεται προφανές, αλλά οι αναφορές σχετικά με τη βεβαιότητα της σχέσης μεταξύ της κλιματικής αλλαγής και της ανθρώπινης δραστηριότητας σε αυτή την έκθεση της IPCC είναι νέες.

Στο εξαιρετικό podcast Outrage + Optimism, οι συμπαρουσιαστές Christiana Figueres, Tom Rivett-Carnac και Paul Dickinson ζήτησαν από έναν πρώην συνεργάτη της IPCC να σχολιάσει αυτή την αλλαγή.

«Αυτό που εντυπωσιάζει στην έκθεση είναι το πόσο έντονη είναι πραγματικά η διατύπωση», δήλωσε ο Michael E. Mann, διευθυντής του Earth System Science Center στο Πανεπιστήμιο Penn State. «Αυτό είναι σαν να βλέπετε τους επιστήμονες του κόσμου να ουρλιάζουν όσο δυνατότερα μπορούν από την κορυφή του ψηλότερου κτιρίου», προσέθεσε ο Mann.

Ο Mann δεν είναι ο μόνος – αναφερθήκαμε πριν από λίγες εβδομάδες στον Al Gore που είπε πάνω κάτω ακριβώς το ίδιο πράγμα, επισημαίνοντας ότι η δράση για το κλίμα από κυβερνήσεις και εταιρείες κινείται τώρα ταχύτερα απ’ ό,τι στο παρελθόν. Ξαφνικά, ευτυχώς, υπάρχει πραγματική, ουσιαστική πρόοδος. Αλλά υπάρχουν κενά: κενά όχι μόνο σε ό,τι δεσμεύονται συλλογικά να κάνουν οι κυβερνήσεις για την επίτευξη καθαρών μηδενικών εκπομπών, αλλά και κενά μεταξύ των στόχων τους, των επενδύσεων και του σχετικού χρονοδιαγράμματος για να γίνει η δουλειά.

Είναι κάπως σαν να δεσμεύεσαι να τρέξεις έναν (πολύ, πολύ, πολύ σημαντικό) μαραθώνιο – και μετά, κάθε εβδομάδα, να μένεις στα 10 χιλιόμετρα. Είναι καλύτερο από τα 5 χιλιόμετρα που έτρεξες πέρυσι, αλλά αν δεν αυξήσεις την απόσταση, δεν πρόκειται να πετύχεις αυτό που θες.