Η επόμενη μέρα: Κερδισμένοι και χαμένοι στο νέο πολιτικό σκηνικό
Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ήταν πυκνό σε πολιτικές εξελίξεις και δίνει ίσως το στίγμα του νέου πολιτικού σκηνικού που πάει να διαμορφωθεί.
Η πρώτη ανάγνωση φέρνει το ΠΑΣΟΚ ως τον νέο ισχυρό πόλο στο χώρο της αντιπολίτευσης, αφού κατάφερε υποδειγματικά να στήσει μια εσωκομματική διαδικασία φέρνοντας στην κάλπη 300.000 ψηφοφόρους και δίνοντας μια αναβάπτιση στην ηγεσία του Νίκου Ανδρουλάκη. Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μπορεί να μην έχει πλέον τον πολιτικό μήνα του μέλιτος που κερδίζει κάθε νέος αρχηγός, ωστόσο τα ηγετικά του χαρακτηριστικά αναμένεται να αναβαθμιστούν αφού για δεύτερη συνεχόμενη φορά καταφέρνει να κερδίσει μια εσωκομματική μάχη. Ο κ. Ανδρουλάκης ωστόσο δεν έχει πλέον να δώσει ένα διμέτωπο αγώνα απέναντι στη Νέα Δημοκρατία και στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να επικεντρωθεί αποκλειστικά στην αποδόμηση του κυβερνητικού έργου. Δεν έχει δηλαδή στα αριστερά του τον ΣΥΡΙΖΑ του 32% και τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά ένα κόμμα σε πλήρη αποδρομή, με τεράστια πολιτικά προβλήματα και υπαρξιακή κρίση. Αυτό του δίνει πλέον τη δυνατότητα να κινηθεί με ασφάλεια στο χώρο της Κεντροαριστεράς και να επαναδιεκδικήσει ψήφους από το Κέντρο που στις τελευταίες δυο εκλογικές αναμετρήσεις, αυτές του 2019 και το 2023 είχαν δώσει τη νίκη στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Στον ΣΥΡΙΖΑ ο αποκλεισμός της υποψηφιότητας Κασσελάκη αποδεικνύει πως στα στελέχη του κόμματος έχει επικρατήσει η λογική της περιχαράκωσης και της πολιτικής επιβίωσης, αφού έχει γίνει πια σαφές ότι το κόμμα συρρικνώνεται και έχει χάσει την προοπτική εξουσίας. Οπότε προτιμούν να χρεωθούν το κόψιμο Κασσελάκη και την αποστροφή ενός μεγάλου κομματιού της προοδευτικής δεξαμενής των ψηφοφόρων από τον κίνδυνο το κόμμα να πέσει ξανά στα χέρια του τέως Προέδρου. Η τακτική αυτή μπορεί να κοστίσει εκλογικά και πολιτικά, ωστόσο φαίνεται πως η σημερινή ηγετική του ομάδα προτιμά την συρρίκνωση από την “δημιουργική καταστροφή” του Κασσελάκη. Οι υποψηφιότητες που έχουν πλέον εγκριθεί από την Κεντρική Επιτροπή δεν φαίνεται να διασφαλίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ κάποιο ρεύμα δυναμικής επανόδου, ενώ φαίνεται σχεδόν βέβαια μια νέα διάσπαση μεταξύ των μελών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.
Στο ΠΑΣΟΚ μένει να φανεί το τι έχει στο μυαλό του ο Νίκος Ανδρουλάκης αναφορικά με το rebranding που του ζήτησαν οι ψηφοφόροι. Το κόμμα πρέπει να αναδείξει μια νέα ηγετική ομάδα, στην οποία οφείλει να συμπεριλάβει τους κ. Γερουλάνο και Διαμαντοπούλου, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να βρει κι ένα modus operandi με τον κ. Δούκα. Ο δήμαρχος Αθηναίων έχει εγγράψει μια σοβαρή υποθήκη στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, ωστόσο πλέον καλείται να διαχειριστεί την δυσπιστία των κατοίκων της πρωτεύουσας που είδαν τις πολιτικές του φιλοδοξίες να αφήνουν σε δεύτερη μοίρα τα προβλήματα της Αθήνας.
Σε ό,τι αφορά την κυβέρνηση, είναι σαφές πως στην πολιτική ισχύει πως “είναι προτιμότερος ο αντίπαλος που γνωρίζεις”, ωστόσο το ΠΑΣΟΚ φαίνεται στην παρούσα φάση ως ισχυρότερος και δυσκολότερος αντίπαλος. Τα καλά νέα είναι πως η κυβέρνηση αποκτά μια αντιπολίτευση που μπορεί να εκφράσει θέσεις με ουσία και περιεχόμενο – άρα η πολιτική αντιπαράθεση θα ξεφύγει από τη σφαίρα της παραπολιτικής και θα επανέλθει σε μια κανονικότητα. Τα κακά νέα είναι πως ο κεντρώος χώρος θα διεκδικείται από δυο και δεν θα μονοπωλείται από τον Μητσοτάκη όπως συμβαίνει τα τελευταία οκτώ χρόνια, από την εκλογή του στην ηγεσία της ΝΔ κι έπειτα. Ωστόσο μια κανονικότητα με δυο αντιμαχόμενους πόλους στο πολιτικό σύστημα μπορεί να φέρει μεγαλύτερη ισορροπία στην πολιτική ζωή, ειδικά σε μια εποχή αυξημένων γεωπολιτικών προκλήσεων και κινδύνων.
