Οι εταίροι πιέζουν την Ελλάδα για ψήφιση των νέων μέτρων
Δεν αρκούνται στην απλή δήλωση προθέσεων, ενώ επικρατεί ενόχληση για τη καθυστέρηση της λίστας μεταρρυθμίσεων.
Για άλλη μία φορά η κυβέρνηση υποσχέθηκε στους εταίρους να «τρέξει» τις μεταρρυθμίσεις, όμως για άλλη μία φορά η κατάθεση της επίμαχης λίστας καθυστερεί. Ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε στα τηλεφωνήματα του προς τον Ζαν Κλοντ Γιουνκερ και την Κριστίν Λαγκάρντ να παρουσιάσει το πακέτο των προτάσεων, την ώρα που τα Ταμεία του Δημοσίου αδειάζουν.
Οι εταίροι εμφανίζονται ενοχλημένοι από την καθυστέρηση, παρά τις ενθαρρυντικές δηλώσεις ότι «τώρα πια η Ελλάδα συνεργάζεται και δίνει στοιχεία». Ωστόσο, η ταμειακή κατάσταση της χώρας απαιτεί άλλους ρυθμούς και σίγουρα όχι το να βρισκόμαστε ακόμη στο σημείο της 9ης Μαρτίου, όταν μετά το Eurogroup, η Αθήνα δεσμεύτηκε να δεχθεί τα τεχνικά κλιμάκια και να ξεκινήσει άμεσα τη διαπραγμάτευση, ώστε σε λίγες ημέρες να παρουσιάσει τις προτάσεις της.
Η κυβέρνηση συνεχίζει να αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στις δύο γραμμές, αυτή του ορθολογισμού, που τάσσεται υπέρ 4-5 άμεσων παρεμβάσεων, οι οποίες θα ξεκλειδώσουν ρευστό από την ΕΕ και εκείνη της σκληρής στάσης, που δεν δέχεται αλλαγές σε ΦΠΑ, Ασφαλιστικό, ιδιωτικοποιήσεις.
Διαβάστε σχετικά: Δύο «γραμμές» στην κυβέρνηση για τη διαπραγμάτευση
Είναι προφανές ότι για να δεχθούν οι Ευρωπαίοι να εκταμιεύσουν άμεσα κάποια χρήματα, δεν θα αρκεστούν σε γενικόλογα μέτρα για την πάταξη της φοροδιαφυγής, αλλά σε ποσοτικοποιημένες παρεμβάσεις, με συγκεκριμένους στόχους για απόδοση εσόδων.
Μέτρα όπως η αλλαγή του καθεστώτος των εξαιρέσεων στον ΦΠΑ, η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, αλλά και η άμεση προώθηση της ιδιωτικοποίησης των περιφερειακών αεροδρομίων, θεωρούνται «Εκ των ων ουκ άνευ» από τους δανειστές και περιμένουν να τα δουν στην πρώτη λίστα της κυβέρνησης.
Το δεύτερο καυτό ζήτημα είναι η διαδικασία, καθώς οι εταίροι πιέζουν για ψήφιση των μέτρων και όχι απλή δήλωση προθέσεων, με την κυβέρνηση να υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει ο χρόνος για κύρωση και από τη Βουλή. Με το χρόνο να πιέζει και την κυβέρνηση να «καίγεται» για ρευστό, πάντως, οι δανειστές φαίνεται να έχουν το «πάνω χέρι», αφού είναι εκείνοι που κρατούν το χρήμα.
Η διάθεση για πίεση φάνηκε και από τις χθεσινές αποφάσεις, που συνδέουν τα 1,2 δισ. ευρώ του ΤΧΣ, με την αξιολόγηση, αλλά και με την προχθεσινή απόφαση της ΕΚΤ, που καθιστά «παράνομη» την περαιτέρω αγορά εντόκων γραμματίων του ελληνικού δημοσίου από τις συστημικές τράπεζες. Αυτό σημαίνει ότι στις 14 Απριλίου, τα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα δεν θα μπορούν να καλύψουν τα περίπου 600 εκατ. ευρώ από τα έντοκα γραμμάτια εξάμηνης διάρκειας, που βρίσκονται στα χέρι ξένων επενδυτών, εάν οι τελευταίοι δεν μπουν στη δημοπρασία.
Το ορόσημο φαίνεται πως είναι η 8η Απριλίου, καθώς εάν μέχρι τότε, δεν εκταμιευθούν χρήματα από τη βοήθεια, η Ελλάδα θα πρέπει να καλύψει με ίδιους πόρους τα 448 εκατ. ευρώ του Δ.Ν.Τ, εξαντλώντας τα διαθέσιμη των φορέων που έχουν ήδη μεταφερθεί στην Τράπεζα της Ελλάδος. Στη συνέχεια, στις 14 Απριλίου, για να πληρωθεί η συμμετοχή των ξένων στα έντοκα θα πρέπει να μπει χέρι στα διαθέσιμα των Ασφαλιστικών Ταμείων, οι διοικήσεις των οποίων αρνούνται να συναινέσουν. Ακόμη όμως και εάν γίνει αυτό, τα χρήματα των Ταμείων επαρκούν μόνο για τον Απρίλιο…
