Η κατάθλιψη είναι πλέον η πιο διαδεδομένη πάθηση στον κόσμο
Το πιθανότερο είναι ότι εσείς ή κάποιος που ξέρετε έχει βρεθεί αντιμέτωπος με την κατάθλιψη.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει την κατάθλιψη ως μια «συνεχή λύπη και απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που οι άνθρωποι συνήθως απολαμβάνουν, αίσθημα το οποίο συνοδεύεται από μια ανικανότητα επιτέλεσης καθημερινών δραστηριοτήτων για τουλάχιστον δύο εβδομάδες».
Σύμφωνα με τον οργανισμό, το ποσοστό ανθρώπων με κατάθλιψη αυξήθηκε από το 2005 μέχρι σήμερα κατά 18%.
Το 2015, ο ΠΟΥ εκτίμησε ότι 322 εκατομμύρια άτομα ζούσαν με κατάθλιψη – νούμερο που καθιστά την κατάθλιψη τη νούμερο ένα πάθηση παγκοσμίως. Η πλειοψηφία των ανθρώπων με κατάθλιψη, όπως αναφέρει ο οργανισμός, δεν έχουν πρόσβαση σε επαρκή περίθαλψη. Συγκεκριμένα, στις χώρες με υψηλό εισόδημα εκτιμάται ότι το 50% των ατόμων με κατάθλιψη στερούνται περίθαλψης, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό σε χώρες με χαμηλό εισόδημα είναι 80%-90%.
Αυτό, εν μέρει, οφείλεται στην έλλειψη χρηματοδότησης. Κατά μέσο όρο, μόλις 3% των δαπανών υγείας κάθε κράτους πηγαίνει σε προγράμματα ψυχικής υγείας.
«Αυτά τα στοιχεία δείχνουν ότι όλες οι χώρες πρέπει να σκεφτούν εκ νέου τις προσεγγίσεις τους στο θέμα της ψυχικής υγείας και να κατανοήσουν την αμεσότητα του προβλήματος» δήλωσε η Μάργκαρετ Τσαν, γενική διευθύντρια του ΠΟΥ.
Ο αντίκτυπος της κατάθλιψης είναι καταρχήν ψυχολογικός. Όμως, τα συμπτώματα – που περιλαμβάνουν την έλλειψη ενέργειας, τις μεταβολές στην όρεξη και στον ύπνο, την κατάχρηση ουσιών, το άγχος, και τις αυτοκαταστροφικές σκέψεις – πλήττουν και την οικονομική παραγωγικότητα. Ο ΠΟΥ εκτιμά ότι τα κόστη που σχετίζονται με την κατάθλιψη προσεγγίζουν το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια ετησίως.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπολογίζεται ότι 16,1 εκατομμύρια ενήλικοι – ή 7% του πληθυσμού – πέρασαν τουλάχιστον μία φορά ένα μείζον επεισόδιο κατάθλιψης το τελευταίο έτος, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας των ΗΠΑ.
Αν και η κατάσταση της κατάθλιψης συνοδεύεται, δυστυχώς, συχνά από ένα κοινωνικό στίγμα, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι μιλούν ανοιχτά για τις δικές τους, ατομικές εμπειρίες.
Το γεγονός αυτό είναι, σύμφωνα με την Τσαν, άκρως ενθαρρυντικό. «Για κάποιον που έχει κατάθλιψη, το να μιλήσει σε έναν άνθρωπο που εμπιστεύεται είναι συχνά το πρώτο βήμα για τη θεραπεία και την επάνοδο».
