Οι κομητείες που κέρδισε ο Τζο Μπάιντεν αντιπροσωπεύουν το 70% του αμερικανικού ΑΕΠ

του Brett Haensel

Οι Ρεπουμπλικάνοι και οι Δημοκρατικοί συνεισφέρουν με πολύ διαφορετικό τρόπο στην οικονομία των ΗΠΑ, σύμφωνα με μια νέα μελέτη του Brookings Institution.

Στις εκλογές του 2020, το Brookings διαπίστωσε ότι οι 2.477 κομητείες σε ολόκληρη τη χώρα που ψήφισαν για Πρόεδρο τον Ντόναλντ Τραμπ παράγουν το 29% του ΑΕΠ των ΗΠΑ. Εντωμεταξύ, οι 477 κομητείες που κέρδισε ο εκλεγμένος Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν συνεισφέρουν το 70% της αμερικανικής οικονομίας.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης, Mark Muro, ο αναπροσανατολισμός της οικονομίας μαζί με τη μετεγκατάσταση μέρους του αμερικανικού πληθυσμού τα τελευταία 20 χρόνια εξηγούν τον αυξανόμενο διαχωρισμό μεταξύ των οικονομικών συμφερόντων των δύο μερών.

«Είναι σαφές ότι η άνοδος, τα τελευταία 20 χρόνια, μιας οικονομίας επαγγελματικών υπηρεσιών που τροφοδοτείται από την εκπαίδευση και το αστικό περιβάλλον είναι μια τεράστια κινητήρια δύναμη», δήλωσε ο Muro. «Έτσι, αν δεν συνέβαινε τίποτα άλλο, θα βλέπαμε την αυξανόμενη σημασία αυτών των μεγάλων αστικών κομητειών με όρους ΑΕΠ… Αλλά και οι άνθρωποι δεν έμεναν στο ίδιο μέρος. Τα τελευταία 20 χρόνια έχει παρατηρηθεί μια σταθερή μετανάστευση μακριά από τη μικρή πόλη και την αγροτική οικονομία».

Ενώ πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές όπως η Νέα Υόρκη ή η Silicon Valley έγιναν έδρα των μεγαλύτερων μοχλών οικονομικής ανάπτυξης του έθνους – οι κλάδοι των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, της τεχνολογίας και των επαγγελματικών υπηρεσιών -, σημαντικές τάσεις στις παγκόσμιες αγορές εμπορευμάτων, η αυξανόμενη αναγνώριση του αντίκτυπου της υπερθέρμανσης του πλανήτη και ο αυτοματισμός έπληξαν τις μεγάλες αγροτικές περιοχές της Αμερικής που βασίζονται στη γεωργία, την παραγωγή ορυκτών καυσίμων και τη μεταποίηση, αντίστοιχα, σύμφωνα με τον Muro.

Προσθέστε την «διαρροή εγκεφάλων» που ωθεί πολλούς μορφωμένους ανθρώπους να συρρέουν στις πόλεις, μακριά από τις απομακρυσμένες κομητείες, και έχετε μια αρκετά σαφή εικόνα του γιατί οι αστικές περιοχές έχουν ευημερήσει εις βάρος των αγροτικών κοινοτήτων τις τελευταίες δύο δεκαετίες.

Και, φυσικά, οποιοσδήποτε εκλογικός χάρτης θα σας πει ότι η γεωγραφική διαίρεση του έθνους αντικατοπτρίζει την πολιτική του διαίρεση: Ενώ ένα ποικιλόμορφο σύνολο ανθρώπων που έχουν σπουδάσει στο πανεπιστήμιο τείνουν να διαμένουν σε μητροπολιτικές κομητείες και να ψηφίζουν Δημοκρατικούς, το λιγότερο μορφωμένο, λευκό εργατικό δυναμικό που υποστηρίζει πολιτικές των Ρεπουμπλικάνων αντιπροσωπεύει σε μεγάλο βαθμό τις αγροτικές κοινότητες και τις κωμοπόλεις της χώρας.

Ο Muro αναγνώρισε ότι ορισμένοι Ρεπουμπλικάνοι μπορεί να εργάζονται οι ίδιοι σε μητροπολιτικές κομητείες – και άρα να συνεισφέρουν στο ΑΕΠ τους – αλλά να ζουν σε απομακρυσμένες κομητείες, κάτι που θα μπορούσε να κάνει το στατιστικό στοιχείο του ΑΕΠ να φαίνεται πιο μονόπλευρο απ’ ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Ωστόσο, ο Muro εξακολουθεί να ανησυχεί ιδιαίτερα για την αυξανόμενη διαίρεση μεταξύ των οικονομικών συμφερόντων των Ρεπουμπλικάνων και των Δημοκρατών. Για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης, στις προεδρικές εκλογές του 2000, ο νικητής κέρδισε κομητείες που αντιπροσώπευαν μόλις το 54% του ΑΕΠ των ΗΠΑ.

«Έτσι έχουμε τώρα αυτό το ακραίο πολιτικό αδιέξοδο που ευθυγραμμίζεται με αυτό το πολύ βαθύ οικονομικό χάσμα», δήλωσε ο Muro. «Αυτό είναι πολύ ανησυχητικό. Κάποτε η μεταποιητική οικονομία, για παράδειγμα, ήταν και αστική και αγροτική. Πλέον είναι κυρίως αγροτική και δυσκολεύεστε να βρείτε μια πόλη με μεταποίηση. Παρομοίως, είναι πολύ δύσκολο να βρείτε ανάπτυξη λογισμικού πρώιμου σταδίου στην αγροτική Αμερική».