Η νέα εποχή της μεγάλης διακυβέρνησης: Ο Μπάιντεν ξαναγράφει τους κανόνες της οικονομικής πολιτικής
Στις ΗΠΑ, τοποθεσίες όπως στο Μπάφαλο οι οποίες κάποτε απασχολούσαν χιλιάδες ανθρώπους έχουν μετατραπεί στις πιο υποβαθμισμένες κοινότητες της χώρας έχοντας γίνει σύμβολο της αποβιομηχάνισης. Όμως κάτι φαίνεται να αλλάζει… Οι ίδιες τοποθεσίες δείχνουν να ξαναζωντανεύουν.
Σε μια αποθήκη του Μπάφαλο, οι εργαζόμενοι που απασχολούνται στη Viridi Parente, μια εταιρεία καθαρής τεχνολογίας που υποστηρίζεται από επενδυτές, συμπεριλαμβανομένου του National Grid του Ηνωμένου Βασιλείου, συσκευάζουν στοιχεία ιόντων λιθίου σε μεταλλικά κουτιά, φτιάχνοντας μπαταρίες στο μέγεθος μίνι ψυγείων.
Ο Έρικ Στάιν, πρώην επικεφαλής επενδυτικής τραπεζικής της JPMorgan και τώρα γενικός οικονομικός διευθυντής της Viridi, λέει ότι η εταιρεία στοχεύει έως το 2027 να παράγει μπαταρίες χωρητικότητας περίπου 4 γιγαβατώρες κάθε χρόνο – περισσότερο από το σύνολο της τρέχουσας χωρητικότητας αποθήκευσης στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Προς το παρόν, οι κυψέλες ιόντων λιθίου αποστέλλονται από την Ασία. Αλλά αυτό θα αλλάξει όταν η LG Energy της Νότιας Κορέας ανοίξει ένα νέο εργοστάσιο μπαταριών στην Αριζόνα.
Η νέα οικονομική προσέγγιση καθοδηγείται από δύο νόμους που ψηφίστηκαν μέσα σε λίγες μέρες τον περασμένο Αύγουστο: ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού και ο νόμος Chips and Science, μαζί με τον νόμο για τις επενδύσεις στην υποδομή και τις θέσεις εργασίας, που ψηφίστηκε στα τέλη του 2021. Συνδυαστικά, προσφέρουν επιδοτήσεις και δάνεια εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων, για την τόνωση των επενδύσεων σε ευρυζωνικά δίκτυα, ημιαγωγούς, ηλεκτρικά οχήματα και μπαταρίες.
Όπως γίνεται αντιληπτό, τα νομοσχέδια που έγιναν νόμοι Αντιπροσωπεύουν μια βαθιά αλλαγή στην οικονομική σκέψη της Αμερικής. Τέσσερις δεκαετίες αφότου ο Ρόναλντ Ρίγκαν απέρριψε τη μεγάλης κλίμακας κυβερνητική παρέμβαση των ΗΠΑ στην οικονομία, ο Μπάιντεν την αγκαλιάζει ολόψυχα με μια σειρά επιδοτήσεων για εγχώριους παραγωγούς σε στρατηγικούς τομείς, με την ελπίδα να δημιουργήσει εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας.
Επίσης, 30 χρόνια αφότου ο Μπιλ Κλίντον υπέγραψε την εμπορική συμφωνία Nafta και άνοιξε το δρόμο για την ένταξη της Κίνας στον ΠΟΕ, ο Μπάιντεν δεν πιέζει πλέον για σαρωτική απελευθέρωση του εμπορίου. «Δεν νομίζω ότι έχετε δει κάτι τέτοιου μεγέθους από τότε που εμφανίστηκε η Reaganomics», λέει η Τζένιφερ Χάρις, πρώην αξιωματούχος της κυβέρνησης Μπάιντεν που εργάστηκε στα διεθνή οικονομικά στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου.
Το ερώτημα
Πλέον, το ερώτημα που πρέπει να τεθεί είναι εάν οι πολιτικές θα μεταμορφώσουν την οικονομία των ΗΠΑ με τρόπο ανθεκτικό ώστε να υπάρξει απτός αντίκτυπος στους ψηφοφόρους. Σύμφωνα με τους FT, οι Δημοκρατικοί έχουν υποσχεθεί έργα αξίας άνω των 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων από την ψήφιση του νόμου IRA και Chips. Οι developers λένε ότι θα δημιουργηθούν έως και 85.000 θέσεις εργασίας.
Ο Jon Williams, διευθύνων σύμβουλος της Viridi και γέννημα θρέμμα του Μπάφαλο, πληρώνει τους υπαλλήλους του 18 δολάρια την ώρα, με υγειονομική περίθαλψη, options και ένα πρόγραμμα συνταξιοδότησης. Για ορισμένους από τους εργαζόμενους είναι η πρώτη τους δουλειά — σανίδα σωτηρίας σε μια περιοχή που πλήττεται από κοινωνικά προβλήματα. «Η βιομηχανική Αμερική μόλις εγκατέλειψε αυτές τις κοινότητες», λέει ο Williams. Αλλά αυτή τη στιγμή, η λειτουργία του είναι περιορισμένης κλίμακας — απασχολεί μόλις 140 άτομα. Η Heather Boushey, μέλος του συμβουλίου οικονομικών συμβούλων του Λευκού Οίκου, λέει ότι υπάρχουν ενθαρρυντικά σημάδια ότι η στρατηγική λειτουργεί.
Η Τζάνετ Γέλεν, η υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, το ονόμασε «σύγχρονη οικονομία από την πλευρά της προσφοράς». «Προσπαθoύμε να τονώσει την οικονομική ανάπτυξη τόσο ενισχύοντας την προσφορά εργασίας όσο και αυξάνοντας την παραγωγικότητα, μειώνοντας ταυτόχρονα την ανισότητα και την περιβαλλοντική ζημιά» είπε.
Ο Τζέικ Σάλιβαν, σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Μπάιντεν, κάνει λόγο για «σύγχρονη βιομηχανική στρατηγική και στρατηγική καινοτομίας» επιμένοντας ότι «θα οικοδομήσει μια δικαιότερη, πιο ανθεκτική παγκόσμια οικονομική τάξη, προς όφελος των ανθρώπων παντού» στον κόσμο. Αλλά η ανάγκη να ανταγωνιστεί την Κίνα, η οποία προσφέρει επίσης τεράστιες βιομηχανικές επιδοτήσεις, είναι ο κύριος μοχλός αλλαγής στην Ουάσιγκτον, κάτι που αναγνωρίζεται και από τα δύο μέρη. «Ας είμαστε ξεκάθαροι: η νίκη απέναντι ζτην Κίνα θα πρέπει να μας ενώσει όλους», είπε ο Μπάιντεν στο Κογκρέσο νωρίτερα φέτος.
Στόχοι
Η ατζέντα του Μπάιντεν έχει πολλούς φιλόδοξους στόχους: να αναζωογονήσει τους βιομηχανικούς κόμβους των ΗΠΑ, να επαναπροσανατολίσει τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού, να απελευθερώσει την αμερικανική οικονομία και να μειώσει το ενεργειακό κόστος. Είναι ρεαλιστική η επίτευξη αυτών των στόχων ταυτόχρονα; Ορισμένοι Ρεπουμπλικάνοι πιστεύουν ότι οι μεγάλης κλίμακας κρατικές δαπάνες συνιστούν ένα «αλόγιστο πάρτι φορολογίας και δαπανών» που θα επιδεινώσει τον πληθωρισμό. Οι ελλείψεις εργατικού δυναμικού είναι ένα πιθανό εμπόδιο. Οι εργολάβοι ανησυχούν ότι μια τεταμένη αγορά εργασίας θα κατακλυστεί από έργα, αυξάνοντας το κόστος και επιβραδύνοντας τα χρονοδιαγράμματα.
Στην πραγματικότητα, ο μεγαλύτερος φόβος της κυβέρνησης Μπάιντεν σε ό,τι αφορά την ανοικοδόμηση της αμερικανικής βιομηχανίας είναι ότι θα μπορούσε να μην πετύχει τη μεταμόρφωση που υποσχέθηκε σε μέρη όπως το Μπάφαλο. «Η μεταποίηση θα είναι πάντα κρίσιμη για το ΑΕΠ, αλλά δεν θα συμβάλει στην απασχόληση, λόγω των μακροπρόθεσμων τάσεων παραγωγής και τη συνεχιζόμενη κυριαρχία του τομέα των υπηρεσιών στην οικονομία των ΗΠΑ.
Στο Μπάφαλο, το εργοστάσιο μπαταριών Viridi στέκεται πλέον ως φάρος ευκαιρίας σε μια καταθλιπτική περιοχή. Αλλά το εργατικό του δυναμικό είναι ένα κλάσμα των χιλιάδων που κάποτε εργάζονταν στο εργοστάσιο που έκλεισε η American Axle & Manufacturing πριν από 15 χρόνια. Ο αυτοματισμός και τα ρομπότ δεν θα αναβιώσουν την περιοχή — ούτε θα ψηφίσουν στις εκλογές. Ο Τζέιμς Τζάιλς, ένας χριστιανός πάστορας στο East Side και υπέρμαχος της κοινωνικής δικαιοσύνης, ο οποίος είναι επικεφαλής του προσωπικού της Viridi, είναι δύσπιστος ότι οι φορολογικές ελαφρύνσεις, οι επιδοτήσεις και τα δάνεια από την Ουάσιγκτον μπορούν να προσφέρουν την αλλαγή που απαιτείται σε κοινότητες όπως το East Side.
Ακόμα κι έτσι, όμως, η ώθηση για υποστήριξη της εγχώριας παραγωγής στις ΗΠΑ είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αποδειχθεί σημαντική. Ενώ ορισμένοι Ρεπουμπλικάνοι έχουν ζητήσει την κατάργηση των επιδοτήσεων του Μπάιντεν, αλλά δύσκολα θα γίνει κάτι τέτοιο. «Δεν μπορώ να φανταστώ πολιτικούς να μπαίνουν σε μια κοινότητα και να λένε: “Ξέρω ότι μας αρέσει αυτό το εργοστάσιο μπαταριών όπου έχετε όλοι δουλειά, αλλά θα αφαιρέσω τις επιδοτήσεις και θα στείλω αυτές τις δουλειές στο εξωτερικό» λέει αναλυτής. «Αυτό δεν είναι ένα μήνυμα που θα έχει απήχηση σε κάποιον».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:
