Η ομάδα του Line Athens στο Fortune Greece Network: Kάνοντας πράξη την κυκλική οικονομία στην εστίαση
Τη φιλοσοφία του Line Athens παρουσίασαν στο πλαίσιο του Fortune Greece Network οι άνθρωποι που κρύβονται πίσω από το επιχειρηματικό εγχείρημα που αλλάζει την έννοια της εστίασης στην περιοχή των Πετραλώνων.
Οι Βασίλης Κυρίτσης και Νίκος Μπάκουλης, έχοντας βάλει την υπογραφή τους στο Clumsies, ενώνουν δυνάμεις με τον Δημήτρη Νταφόπουλο από την Three Cents και δημιουργούν ένα πρωτοποριακό περιβάλλον που στηρίζει τη λειτουργία του στις αρχές τις κυκλικής οικονομίας.
Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί highlights από το Live Meet Up του Fortune Greece Network:
*Για να δείτε όλη τη συζήτηση, κάντε apply στο Fortune Greece Network!
«Θέλουμε να σερβίρουμε και να χρησιμοποιούμε όσο το δυνατόν πιο ειδικές παραγωγικές διαδικασίες, δηλαδή ηθική κατεύθυνση στην καλλιέργεια των προϊόντων που έρχονται εδώ. Το project έχει τρεις βασικούς πυλώνες: το ψωμί, τη μπύρα και το κρασί. Η μοναδική διαφορετικότητα είναι το κρασί που σχεδιάζουμε, γίνεται από φρούτα και όχι από σταφύλι. Δεν το ονομάζουμε κρασί, το ονομάζουμε why-in» τoνίζει ο Νίκος Μπάκουλης, προσθέτοντας πως για να πετύχει η αρχική ιδέα, έπρεπε να έχουν ένα βιώσιμο προϊόν, αλλά και “βιώσιμα” χέρια για να το παράξουν.
«Για εμάς ήταν μονόδρομος η παραγωγή προϊόντων με μακροοικονομικό πλάνο και ταυτόχρονα η κυκλική οικονομία, το να ανταλλάσσει δηλαδή το μπαρ με την κουζίνα και η κουζίνα με το μπαρ υλικά, ούτως ώστε αυτά που σερβίρουμε να είναι και διαφορετικά, αλλά και ταυτόχρονα αρκετά χαμηλά κοστολογικά».
Για τον Βασίλη Κυρίτση το να πρωτοπορείς και να καταθέτεις μια διαφορετική πρόταση στην αγορά, συνιστά μια πρόκληση που η ομάδα του αποδέχεται με χαρά μιας και είναι γεννημένη για τα δύσκολα. Όπως στην περίπτωση του Clumsies, έτσι και στο Line, τα μαγαζιά δημιουργήθηκαν σε περιοχές που μέχρι πρότινος δεν υπήρχε επιχειρηματικός ιστός και αποτέλεσαν το έναυσμα και για άλλους επιχειρηματίες να τοποθετηθούν στις εν λόγω περιοχές.
«Το να είμαστε κάπου μόνοι μας μας αρέσει. Μας αρέσει αυτό το challenge, μας αρέσει να ξεκινάμε μια γειτονιά και μετά να ανθίζει. Αν αυτή τη στιγμή αν πάτε στην Πραξιτέλους, θα δείτε ότι υπάρχουν αρκετά μαγαζιά εστίασης γύρω μας, ξενοδοχεία, Airbnb».
Πεποίθησή του είναι πως αν η ομάδα στο σύνολό της πιστεύει και αυτή σε ένα όνειρο, δεν έχεις να φοβηθείς την ανάληψη ρίσκου γιατί είναι σίγουρο ότι ο κόσμος θα εκτιμήσει την προσπάθεια. «Ο κόσμος πλέον είναι πολύ πιο εκπαιδευμένος. Ψάχνει το κάτι διαφορετικό. Μας στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια, οπότε ήμασταν 1000% σίγουροι ότι και στο καινούργιο εγχείρημα θα το αγκαλιάσει».
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που και τα δύο μαγαζιά έχουν συμπεριληφθεί στη λίστα με τα 50 καλύτερα bars του κόσμου, γεγονός το οποίο ο Βασίλης αποδίδει στο ότι πρόκειται επί της ουσίας για μια ομάδα με διαφορετικά point of view, αλλά με κοινό στόχο.
Θέλοντας να δείξει τη δυναμική του κλάδου της εστίασης, ο Δημήτρης Νταφόπουλος, παρέθεσε στοιχεία από τη συμμαχία του «στηρίζω Horeca», σύμφωνα με τα οποία η εστίαση στην Ελλάδα το 2021 αντιπροσώπευε το 6,5% του ΑΕΠ.
«Υπάρχουν 112.000 επιχειρήσεις που απασχολούν κοντά στους 552.000 εργαζόμενους, οι οποίοι αποτελούν το 11,9% της συνολικής απασχόλησης στην Ελλάδα. Όπως καταλαβαίνετε, ποσοτικά είναι πάρα πολύ σημαντικό. Είμαστε η χώρα της φιλοξενίας, της εστίασης, άρα ήταν πάντα ευκαιρία η δραστηριοποίηση σε αυτό το πεδίο. Προερχόμαστε από την αγορά, ξέρουμε τι χρειάζεται ο κόσμος. Αλλά και ποιοτικά, έχουμε τρία μπαρ στα 50 καλύτερα μπαρ του κόσμου. Δεν υπάρχουν πολλές χώρες που το έχουν αυτό και είναι μια είδηση που δεν έχουμε επικοινωνήσει πολύ».
Σχολιάζοντας την ανταπόκριση του κόσμου στο why-in, ο Βασίλης εξηγεί πως πρόκειται για ένα ποτό το οποίο έχει τα χαρακτηριστικά ενός κρασιού, αλλά ουσιαστικά το τελικό αποτέλεσμα, ενώ μοιάζει με κρασί, είναι κάτι άλλο. Η πρώτη ύλη είναι οποιασδήποτε άλλης μορφής φρούτο, στην εποχικότητα του, εκτός από σταφύλι. Μήλα, αχλάδια, σύκα, φράουλες, ακόμη και μέλι επιστρατεύονται για την παραγωγή του why-in που χτίζει σιγά – σιγά το δικό του καταναλωτικό κοινό.
«Ο κόσμος έχει αρχίσει να το αποδέχεται, αν σκεφτούμε ότι το 30% της κατανάλωσης είναι why-in. Μας αρέσει να είμαστε μέσα στον παλμό, όταν περπατάμε το Σάββατο, την Παρασκευή που είναι αρκετά busy το μαγαζί και βλέπουμε κόσμο να τρώει και να δοκιμάζει κρασιά από τα φρούτα. Μόνο χαρά μας δίνει και θα είναι σημαντικό να μπορέσει να γίνει συνήθεια και να μπει ως μικρόβιο της διαφορετικότητας στην εμπειρία της εστίασης» προσθέτει ο Νίκος. Συνεχίζει λέγοντας πως το Line δεν είναι ένα sustainable project αλλά ένα sustainable way of thinking project, αντιπροσωπεύει μια νέα κουλτούρα. Το να πας κοντά στον παραγωγό και σιγά σιγά να φύγει η βιομηχανοποίηση μέσα από τα μαγαζιά της εστίασης είναι για εκείνον το σημείο κλειδί, ώστε να ακολουθήσουν και άλλα λαμπρά projects.
«Βλέπετε τι γίνεται αυτή τη στιγμή στις σκανδιναβικές χώρες; Σεβόμενη την πρώτη ύλη, η Κοπεγχάγη γίνεται προορισμός για φαγητό. Εγώ και ο Βασίλης και ο Δημήτρης και πάρα πολλοί άλλοι άνθρωποι ιδιοκτήτες μπαρ στην Αθήνα θέλουν η πόλη να γίνει ένας προορισμός για τα μπαρ, αλλά αυτό για να γίνει χρειάζονται πάρα πολλά βήματα ακόμα για να μπορέσει αυτός που έρχεται να διακρίνει τη διαφορετικότητα» καταλήγει.
Μπροστά στην ενεργειακή κρίση και τον πληθωρισμό, ο Δημήτρης προσθέτει και τον ειδικό φόρο κατανάλωσης, ο οποίος είναι, ο υψηλότερος, όπως επισημαίνει, στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυτή τη στιγμή.
«Είναι δυσανάλογο αυτό που συμβαίνει συγκριτικά με άλλες χώρες, για παράδειγμα την Ιταλία, την Ισπανία που είναι κοντά μας και θεωρητικά έχουμε τον ίδιο τρόπο διασκέδασης. Έχουμε και αυτό σαν αντίπαλο, αλλά υπάρχει και η αύξηση των τιμών κοντά στο 40% των πρώτων υλών. Υπάρχει το ενεργειακό ζήτημα, το οποίο είναι τρομερά δύσκολο. Μια επιχείρηση που υπό άλλες συνθήκες θα πλήρωνε 1.000 με 1.500 ευρώ το μήνα τώρα μπορεί να πληρώνει 8-9 χιλιάδες ευρώ. Αυτό για να το βάλουμε σε νούμερα είναι ουσιαστικά όλο το κέρδος μιας επιχείρησης».
*Φωτογραφίες: Νίκος Μαλιακός
**Οργάνωση Παραγωγής: Artecniko Productions
