Η ώρα της αλήθειας πλησιάζει
Με τους δανειστές να μην υποχωρούν από τις θέσεις τους, ερωτηματικό αποτελεί μέχρι πού θα δεχτεί να κάνει πίσω η κυβέρνηση.
Το κλίμα μπορεί να ήταν καλύτερο για την Ελλάδα στο Eurogroup της Δευτέρας (κυρίως για την αλλαγή της διαπραγματευτικής ομάδας), ωστόσο, η αλήθεια για την κυβέρνηση είναι μία: οι Ευρωπαίοι δεν φαίνονται διατεθειμένοι να υποχωρήσουν σε καμία από τις σκληρές γραμμές τους και προτίθενται να εξαντλήσουν το χρόνο, εξαντλώντας παράλληλα και τις αντοχές της κυβέρνησης.
Από το πρωί της Δευτέρας, παράγοντες με πλήρη γνώση της διαπραγμάτευσης που βρίσκονταν στις Βρυξέλλες και είτε συμμετείχαν στη συνεδρίαση είτε παρακολουθούσαν από κοντά, δεν έκρυβαν την αγωνία τους. Αγωνία που είχε να κάνει όχι τόσο με την εξέλιξη της συγκεκριμένης συνεδρίασης, αλλά με τις αμέσως επόμενες ημέρες. Είχε προηγηθεί η αγωνιώδης αναζήτηση -με τη συμμετοχή όλων των εταίρων- των χρημάτων για να πληρωθεί η δόση των 750 εκατ. ευρώ στο ΔΝΤ, με τη γνωστή «πατέντα» της χρήσης των χρημάτων του ειδικού λογαριασμού για την πληρωμή της εθνικής συμμετοχής στο Ταμείο. Όλοι πλέον αγωνιούν για το τι θα γίνει στο τέλος του μήνα με τους μισθούς και τις συντάξεις, καθώς με τους ρυθμούς που κινείται η διαπραγμάτευση, αναμένεται το ίδιο θρίλερ για την εξεύρεση των χρημάτων. Και όλοι καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα, ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο.
Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι οι εταίροι από τις 20 Φεβρουαρίου δεν έχουν υποχωρήσει στο παραμικρό: ούτε στο ό,τι συζητάνε για ολοκλήρωση της 5ης αξιολόγησης, ούτε στο ότι η συζήτηση θα γίνεται μόνο από την Τρόικα (έστω κι αν εμείς τους αποκαλούμε «θεσμούς»), ούτε, φυσικά, στο σκληρό πυρήνα των μέτρων.
Συνεχίζουν να ζητούν ενιαίο ΦΠΑ, μείωση συντάξεων, αύξηση ορίων ηλικίας, πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, αλλαγή του πλαισίου για τις απεργίες.
Η αλήθεια είναι ότι τα ίδια πράγματα ζητούσαν από τον Σεπτέμβριο του 2014, επί προηγούμενης κυβέρνησης. Και αυτά θα συνεχίσουν να ζητούν.
Ωστόσο, το ζήτημα είναι το πώς η κυβέρνηση Τσίπρα θα περάσει αυτά τα μέτρα, καθώς και το εάν θέλει να τα περάσει.
Τα κυβερνητικά στελέχη που μετέχουν στη διαπραγμάτευση, υποστηρίζουν πως η ελληνική πλευρά έκανε όσα βήματα έπρεπε να κάνει και δεν μπορεί να πάει παραπέρα, καλώντας πλέον τους εταίρους να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες. Όμως, ο χρόνος πιέζει την Αθήνα και τα ταμεία που αδειάζουν καθιστούν δυσχερή τη διαπραγματευτική της θέση.
Με τον υπουργό Οικονομικών να προαναγγέλλει κρίση ρευστότητας μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες, είναι πολύ δύσκολο να πετύχει κάτι καλύτερο η κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση.
Ήδη, έχουν αρχίσει οι διαρροές για ενιαίο ΦΠΑ όχι στο 16%-17%, αλλά ακόμη και στο 21% δείχνοντας το ποιος έχει το πάνω χέρι στη συζήτηση.
Σημειώνεται ακόμη πως για μια ακόμη φορά, στη συνέντευξη τύπου μετά το Eurogroup, ο Γερούν Ντάισελμπλουμ ξεκαθάρισε πως για να εκταμιευθούν χρήματα πρέπει όχι μόνο να συμφωνηθούν, αλλά να ψηφιστούν και να εφαρμοστούν τα όποια μέτρα.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι εάν έως το τέλος του μήνα δεν υπάρξει απόφαση, η Αθήνα θα βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να έχει να επιλέξει ανάμεσα στο «take it or leave it» σχέδιο, που, σύμφωνα με τις πληροφορίες, έχουν ήδη έτοιμο οι εταίροι.
Το εάν αυτό θα γίνει με ανοιχτές ή κλειστές τράπεζες, το ξέρει μόνο η ΕΚΤ.
