Η… παράλυση του εμπορικού πολέμου: Πώς οι δασμοί Τραμπ άλλαξαν την καθημερινότητα των CEOs

του Geoff Colvin

Οι διευθύνοντες σύμβουλοι έχουν δηλώσει εδώ και καιρό στο Fortune ότι αν γνωρίζουν τους κανόνες, μπορούν να παίξουν για να κερδίσουν, αλλά δεν μπορούν να το κάνουν εάν οι κανόνες συνεχώς να αλλάζουν. Τι λοιπόν πρέπει να κάνουν τώρα;

Η ιστορία δε μπορεί να μας πει. Οι προηγούμενες έξι ημέρες ταραχωδών δασμών είναι άνευ προηγουμένου στην ιστορία των ΗΠΑ. Είναι ήδη δύσκολο να το πιστέψει κανείς: Την περασμένη Τετάρτη, ο πρόεδρος Τραμπ επέβαλε τους βαρύτερους δασμούς που είχαν επιβάλει οι ΗΠΑ από το 1909, αλλά μόνο 12 ώρες αργότερα τους «έπαυσε», αφήνοντας καθολικό δασμό 10%, εκτός από την Κίνα, η οποία αντιμετώπισε δασμούς 145%. Στη συνέχεια, αργά το βράδυ της Παρασκευής, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι μειώνει το κινεζικό υπερ-δασμολόγιο, τουλάχιστον για τα smartphone (συμπεριλαμβανομένων των iPhone της Apple), τους υπολογιστές και τον λοιπό ηλεκτρονικό εξοπλισμό που κατασκευάζεται στην Κίνα. Ωστόσο, δύο ημέρες αργότερα, φάνηκε ότι αυτά τα προϊόντα θα υπόκεινται σε υψηλότερους, απροσδιόριστους δασμούς. Ο Τραμπ πόσταρε: «Κανείς δεν την γλιτώνει».

Από προχθές το απόγευμα, ο Τραμπ εξέταζε δασμολογικές εξαιρέσεις για εισαγόμενα οχήματα και ανταλλακτικά. Αύριο, ποιός ξέρει.

Οι ηγέτες των επιχειρήσεων χρειάζεται απεγνωσμένα να αντιδράσουν σε αυτό το περιβάλλον, αλλά πώς; Το περιβάλλον αλλάζει εντελώς μέρα με τη μέρα. Όπως παρατηρεί η επικεφαλής αλυσίδας εφοδιασμού της KPMG στις ΗΠΑ, Mary Rollman: «Σχεδόν κάθε πελάτης με τον οποίο μιλάω έχει μια ‘αίθουσα πολεμικών επιχειρήσεων’. Δημιουργούν μια ομάδα και τα στελέχη έχουν εγκαταλείψει εντελώς την καθημερινή τους εργασία. Η δουλειά τους τώρα είναι να παρακολουθούν τις ειδήσεις και να βλέπουν τι θα ανακοινωθεί στη συνέχεια και να μπορούν γρήγορα να παρουσιάσουν ιδέες στην ηγεσία». Ωστόσο, οι περισσότεροι στην πραγματικότητα δεν αναδιατάσσουν τεράστιες περιοχές δράσης της επιχείρησής τους. Σε γενικές γραμμές «εργάζονται εσωτερικά για να διαμορφώσουν επιλογές και σενάρια, αλλά δεν κάνουν σημαντικές αλλαγές», λέει.

Αυτή η στάση είναι συνετή αλλά και μεγάλο πρόβλημα. Κάθε μέρα που οι εταιρείες «παγώνουν» στη θέση τους, η οικονομία αποδυναμώνεται. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα τώρα, διότι η προσαρμογή σε ένα ριζικά νέο εμπορικό καθεστώς θα είναι ένα μακροπρόθεσμο έργο. «Αυτές δεν είναι βραχυπρόθεσμες αποφάσεις», λέει ο Abe Eshkenazi, διευθύνων σύμβουλος του Association for Supply Chain Management. «Δεν μπορείς να ανακατευθύνεις ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού σε έξι μήνες. Αυτά θέλουν χρόνια σε εξέλιξη». Ωστόσο, οι εταιρείες μέχρι στιγμής δεν μπορούν καν να ξεκινήσουν αυτό το εγχείρημα.

Ένα άλλο πρόβλημα: Η κυβέρνηση χάνει γρήγορα την αξιοπιστία της με τους ηγέτες των επιχειρήσεων. Όσο περισσότερο συνεχίζεται η τάση, τόσο πιο πιθανό είναι οι εταιρείες να ανταποκριθούν στο νέο περιβάλλον αργά και δειλά. Ως αποτέλεσμα, η οικονομική ανάπτυξη θα μπορούσε να επιβραδυνθεί, πυροδοτώντας μια αυτοενισχυόμενη καθοδική σπείρα.

Εν κατακλείδι, οι εταιρείες παίζουν άμυνα, όχι επίθεση, και είναι δύσκολο να κερδίσεις με αυτόν τον τρόπο. Απογοητευτικό, όμως αυτό είναι το μόνο που μπορούν να κάνουν. Ίσως η καλύτερη συμβουλή για τους ηγέτες επιχειρήσεων αυτή τη στιγμή; Παρακολουθήστε προσεκτικά, κάντε λίγα. Θα έρθει η ώρα της δράσης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

• Business Monitor: Δείτε το αφιέρωμα στο 10ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών
• Οι πλουσιότεροι Έλληνες κερδίζουν 4,6 φορές παραπάνω από τους φτωχούς – Οι 10 χώρες με τη μεγαλύτερη ανισότητα
• Πόσα χρήματα πιστεύετε ότι ξοδεύουν οι Έλληνες στις online αγορές τους;