ICAP: Οι γυναίκες κερδίζουν έδαφος στα ανώτερα επιχειρηματικά κλιμάκια
- 25/10/2018, 14:51
- SHARE
Βέβαια, συνεχίζουν να αμείβονται λιγότερο από τους άνδρες για την παροχή ίδιας εργασίας.
Ενδυναμώνεται η διείσδυση των γυναικών στις ανώτερες βαθμίδες της ελληνικής επιχειρηματικής σκηνής, επιβεβαιώνοντας τη σταδιακά αυξανόμενη αποδοχή των γυναικών στις διοικήσεις των επιχειρήσεων. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από έρευνα που διεξήγαγε η ICAP.
Στην έρευνα συμμετείχαν Γυναίκες Επιχειρηματίες ή/και Ανώτατα Στελέχη από τις 1.100 μεγαλύτερες εταιρείες που διευθύνονται από γυναίκες βάσει κύκλου εργασιών 2016-2017. Το δείγμα περιείχε 141 επιχειρήσεις (το 13% του πληθυσμού της έρευνας) από διάφορους κλάδους της ελληνικής οικονομίας (βιομηχανία, εμπόριο, υπηρεσίες), που δραστηριοποιούνται σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια.
Στο ερώτημα σχετικά με το πόσες ώρες οι γυναίκες ανώτατα στελέχη απασχολούνται κατά μέσο όρο ημερησίως στην εταιρεία τους, διαπιστώθηκε ότι η μεγάλη πλειοψηφία εργάζεται πέραν του καθιερωμένου οκτάωρου, ενώ το 35% παραμένουν στο γραφείο τους παραπάνω από 10 ώρες. Χαρακτηριστικό είναι ότι μόλις το 4% εργάζεται λιγότερες από 8 ώρες.
Το παραπάνω εύρημα σχετίζεται με το γεγονός ότι η επιμονή / εργατικότητα κατέλαβε ποσοστό 55% των απαντήσεων στην ερώτηση που αφορά τα κυριότερα χαρακτηριστικά που διακρίνουν τις γυναίκες ανώτατα στελέχη. Μεγάλο ποσοστό απαντήσεων κατέλαβε και η ηθική (43%), γεγονός το οποίο καταδεικνύει ότι οι γυναίκες-ηγέτες λειτουργούν με ακεραιότητα και πιστεύουν στις προσωπικές τους αξίες, οι οποίες τις οδηγούν στη λήψη των επιχειρηματικών τους αποφάσεων. Σημαντικό επίσης είναι και το χαρακτηριστικό της επικοινωνίας, αφού περισσότερες από 4 στις 10 θεωρούν ότι αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του χαρακτήρα τους. Επιπλέον, οι γυναίκες στην κορυφή της εταιρικής διακυβέρνησης είναι δημιουργικές (39%) και διαθέτουν αυτοπεποίθηση (32%).
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, η ικανοποίηση και η προσωπική ανάπτυξη αποτελεί τη σημαντικότερη ανταμοιβή για τις γυναίκες. Περισσότερες από 7 στις 10 επέλεξαν τη συγκεκριμένη απάντηση, ενώ πιο χαμηλά, αλλά με εξίσου σημαντικό ποσοστό (61%) ακολούθησε η καταξίωση και αναγνώριση. Επίσης, τόσο η ισορροπία μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής (34%) όσο και η δυνατότητα καινοτομίας (31%) που τους παρέχει η υψηλή διοικητική τους θέση αποτελούν σημαντικά κίνητρα για μια επιτυχημένη καριέρα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι μόλις το 13% των ερωτηθεισών επέλεξαν τις οικονομικές απολαβές, εύρημα που εν μέρει καταρρίπτει το στερεότυπο ότι «οι οικονομικές απολαβές αποτελούν το μεγαλύτερο κίνητρο για μια επιτυχημένη καριέρα».
Επίσης, το παραπάνω εύρημα επιβεβαιώνει την άποψη ότι οι γυναίκες αμείβονται λιγότερο από τους άνδρες για την παροχή ίδιας εργασίας. Σύμφωνα μάλιστα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υπάρχει ένα μισθολογικό χάσμα ύψους 15% μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, η μητρική/πατρική φιγούρα (46%) αποτελεί το σημαντικότερο πρότυπο για τις γυναίκες ανώτατα στελέχη, ενώ εντύπωση προκαλεί πως το 17% δηλώνει ότι κανένα πρόσωπο δεν διαδραμάτισε το ρόλο αυτό στην επαγγελματική τους διαδρομή. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει την περιορισμένη εφαρμογή και παρουσία ενός μηχανισμού επαγγελματικής καθοδήγησης και στήριξης (μέντορας, ανώτατο στέλεχος, διευθυντής, κτλ.) στη σύγχρονη ελληνική επιχειρηματική πραγματικότητα.
Οι ηγετικές ικανότητες αποτελούν τον κυριότερο παράγοντα που συνέβαλε στην επαγγελματική καταξίωση των γυναικών ανώτατων στελεχών σύμφωνα με το 78% του δείγματος. Υψηλό, επίσης, αριθμό απαντήσεων έλαβαν τόσο η ισχυρή επιθυμία για επιτυχία και πραγματοποίηση καριέρας (76%) όσο και η αξιοποίηση ευκαιριών (73%), που όπως φαίνεται διαδραμάτισαν καταλυτικό ρόλο στην επαγγελματική τους ανέλιξη. Δεν εκπλήσσει και το γεγονός ότι πολύ υψηλά ποσοστά έλαβαν το μορφωτικό επίπεδο (71%), όπως και η υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλλον (66%).
Εντούτοις, ο δρόμος προς την κορυφή της επαγγελματικής ιεραρχίας δεν υπήρξε εύκολος. Περισσότερες από 7 στις 10 γυναίκες (72%) απάντησαν ότι οι οικογενειακές υποχρεώσεις τους αποτέλεσαν εμπόδιο στην καριέρα τους. Επίσης, σε πολλές περιπτώσεις, οι γυναίκες είχαν να αντιμετωπίσουν προκαταλήψεις λόγω φύλου, γεγονός που επέδρασε αρνητικά στην επαγγελματική τους ανέλιξη (59%). Είναι προφανές ότι πολλοί εργοδότες πιστεύουν ακόμη ότι οι γυναίκες δεν μπορούν να αφιερώσουν στην εργασία τους το χρόνο και την ενέργεια που απαιτείται στον ίδιο βαθμό με τους άνδρες, εξαιτίας των οικογενειακών τους υποχρεώσεων. Υψηλό είναι και το ποσοστό των γυναικών που θεωρεί ότι η εταιρική κουλτούρα αποτέλεσε εμπόδιο στην επαγγελματική τους πορεία (58%), ενώ το 50% δηλώνει πως δεν έτυχε της δέουσας υποστήριξης από συναδέλφους. Συνοψίζοντας, συμπεραίνεται ότι ακόμη και στις μέρες μας δεν παρέχονται στις γυναίκες οι ίδιες ευκαιρίες με τους άνδρες.
Σε ποιους τομείς, όμως, θεωρούν ότι υπερτερούν ή υστερούν οι γυναίκες ανώτατα στελέχη έναντι των ανδρών; Παραπάνω από 6 στις 10 ερωτηθείσες θεωρούν ότι οι γυναίκες κατανοούν καλύτερα τους συναδέλφους τους (65%). Οι επικοινωνιακές τους δεξιότητες (64%) είναι υψηλότερες από τους άνδρες, γεγονός το οποίο σημαίνει ότι είναι και καλές ακροάτριες. Επίσης, το 54% πιστεύει ότι η γυναίκα ανώτατο στέλεχος έχει αυξημένη διορατικότητα και το 49% ότι αποτελούν παράδειγμα για τους συναδέλφους τους. Οι γυναίκες-ηγέτες είναι επίμονες και εργατικές, ενώ διακατέχονται από πνεύμα δημιουργικότητας.
Εντούτοις, η πλειοψηφία των ερωτηθεισών γυναικών θεωρεί ότι οι γυναίκες είναι πιο διστακτικές στην ανάληψη ρίσκου (μόλις 10% δήλωσε ότι υπερτερούν), ενώ φαίνεται ότι είναι λιγότερο φιλόδοξες (13%) και ανταγωνιστικές (20%). Επίσης, φαίνεται να διαθέτουν μειωμένη αυτοπεποίθηση σε σχέση με τους άνδρες (21%).
Τέλος, όσον αφορά τους φόβους και τις ανησυχίες που απασχολούν την επαγγελματική τους καθημερινότητα, οι γυναίκες ανώτατα στελέχη απάντησαν ότι αυτοί σχετίζονται κυρίως με εξωγενείς παράγοντες. Συγκεκριμένα, αφορούν τόσο το ασταθές φορολογικό/πολιτικό περιβάλλον (78%) και την επιδείνωση του οικονομικού περιβάλλοντος (68%), όσο και την εξασφάλιση ρευστότητας (45%). Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι μόλις το 5% των γυναικών του δείγματος ανησυχούν για την απώλεια της θέσης τους ή την υποβάθμιση του ρόλου που κατέχουν.