Είναι αυτό το κλειστοφοβικό, ζοφερό μέλλον των αεροπορικών ταξιδιών;

Είναι αυτό το κλειστοφοβικό, ζοφερό μέλλον των αεροπορικών ταξιδιών;

Τα σχέδια των εταιρειών να στριμώχνουν όλο και περισσότερους ανθρώπους σε όλο και μικρότερο χώρο υλοποιούνται ήδη. Πού θα σταματήσουν;

Οι διαφανείς καμπίνες και τα υπερηχητικά τζετ με μπαρ και τζακούζι φτιάχνουν ωραίους τίτλους και εικόνες, όμως η τάση που φαίνεται να επικρατεί στα αεροπορικά ταξίδια είναι περισσότερα και στενότερα καθίσματα και όλο και λιγότερος χώρος για τους επιβάτες.

Πριν από λίγες ημέρες σε μια έκθεση στη Φρανκφούρτη, η Airbus παρουσίασε την πρόταση της για την τοποθέτηση 11 καθισμάτων ανά σειρά στην οικονομική θέση της ναυαρχίδας της, του A380. Δηλαδή από τρία καθίσματα δίπλα σε κάθε παράθυρο και άλλα πέντε στη μέση.

Σήμερα η συνήθης διάταξη που χρησιμοποιούν οι περισσότερες εταιρείες είναι 3-4-3 ή ακόμα και 3-3-3.

Οι φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν αμέσως από ανθρώπους που δοκίμασαν τη νέα διάταξη στο ομοίωμα της καμπίνας, δείχνουν μια εικόνα καθόλου δελεαστική, ειδικά αν σκεφτούμε πως τα συγκεκριμένα αεροσκάφη πετούν δρομολόγια 8, 10 και 12 ωρών. Επιπλέον, πέντε επιβάτες σε κάθε σειρά δεν θα έχουν πρόσβαση ούτε σε παράθυρο ούτε σε διάδρομο, αλλά θα κάθονται ανάμεσα σε άλλους επιβάτες.

Φυσικά, η τελική επιλογή είναι πάντα της αεροπορικής εταιρείας η οποία κάθε φορά αποφασίζει για τη διαμόρφωση του εσωτερικού. Η πρόταση της Airbus ερμηνεύεται ως προσπάθεια να δείξει πως τα συγκεκριμένα αεροσκάφη μπορούν να μεταφέρουν ακόμα περισσότερους επιβάτες οικονομικής, έτσι ώστε να κριθεί οικονομικά συμφέρον και να αγοραστεί και από άλλες εταιρείες, κυρίως από την Ασία όπου η άνεση δεν παίζει ακριβώς τον πρώτο ρόλο όταν επιλέγει κανείς πτήση.

Στα πρώτα χρόνια πτήσης των Boeing 777 (επίσης αεροσκάφος μεγάλων αποστάσεων) η διάταξη ήταν 3-3-3. Το 2010 μόλις το 15% των αεροσκαφών αυτών είχε διάταξη 10 θέσεων ανά σειρά. Το 2012 το ποσοστό αυτό σκαρφάλωσε στο 70%. Στα στενότερα (κατά 41 εκατ.) και ολοκαίνουργια Boeing 787, οι εταιρείες επέλεξαν εννέα καθίσματα ανά σειρά.

Όμως τα άσχημα νέα αφορούν και στα μικρότερα αεροσκάφη των συνηθισμένων, κοντινών πτήσεων. H Boeing θα αρχίσει να παραδίδει από το 2017 τα νέα 737 ΜΑΧ για τα οποία είναι ήδη γνωστό πως η τυπική χωρητικότητα (business+οικονομική) θα είναι 162 θέσεις. Η All Economy θα είναι 175 θέσεις. Όμως η Ryanair σχεδιάζει στην ίδια καμπίνα να χωρέσει 200 επιβάτες, πράγμα που, σύμφωνα με τον ιδρυτή της, θα αποφέρει 1 εκατ. ευρώ έξτρα, ανά έτος ανά αεροσκάφος. Και έχει παραγγείλει 200.


Πώς θα το καταφέρει αυτό; Ναι μεν τα νέα υλικά εξασφαλίζουν πως τα αεροπορικά καθίσματα γίνονται όλο και λεπτότερα -άρα εξοικονομείται χώρος- όμως πολλές εταιρείες μειώνουν την απόσταση μεταξύ των καθισμάτων από τις 33 ίντσες (που ήταν το στάνταρντ παλιά) σε 31. Η Ryanair το πάει ακόμα μακρύτερα και έχει απόσταση 30 ίντσες και πλάτος καθίσματος 17 (αντί για το σύνηθες 18).

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Telegraph, η απόσταση στα αεροσκάφη της easyjet είναι ακόμα μικρότερη (29 ίντσες), ενώ της Monarch, της Thomson 28 ίντσες. Στις 28 ίντσες σημαίνει πως το κάθισμα του μπροστινού σου είναι σχεδόν στο μέτωπό σου.

Φυσικά, όταν μιλάμε για εταιρείες χαμηλού κόστους είναι αναμενόμενο να έχουμε και λιγότερες ανέσεις. Πώς αλλιώς περιμένει κανείς να πετάξει με 15 και 20 ευρώ; Ταυτόχρονα, σύμφωνα με στοιχεία της ΙΑΤΑ, τα κέρδη των εταιρειών φέτος αναμένεται παγκοσμίως να φτάσουν τα 25 δισ. δολάρια, τα μισά από αυτά από εταιρείες στις ΗΠΑ.

Το συμπέρασμα που αβίαστα βγαίνει είναι πως οι επιβάτες είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν λίγη ή πολλή από την άνεσή τους προκειμένου να πληρώσουν ένα πραγματικά φθηνό εισιτήριο. Οι εταιρείες δοκιμάζουν όλο και περισσότερο στρίμωγμα εφόσον το κοινό δείχνει να συμφωνεί (ή να διαμαρτύρεται, αλλά ελαφρώς), το πετρέλαιο είναι φθηνό, όλοι είναι ευχαριστημένοι. Αλλά όλο και περισσότερο πιασμένοι.