ΗΠΑ-Κίνα: Τα νέα επεισόδια στον εμπορικό πόλεμο και η κατάρρευση της παγκόσμιας συναίνεσης
Η τελευταία αναδίπλωση του Ντόναλντ Τραμπ με την τρίμηνη παύση των «ανταποδοτικών» δασμών σε δεκάδες χώρες, άφησε μία μόνο εξαίρεση: την Κίνα. Με δασμούς που εκτοξεύτηκαν στο 125% για τα κινεζικά προϊόντα, η εμπορική αντιπαράθεση ΗΠΑ-Κίνας εισέρχεται σε μια νέα φάση. Όπως επισημαίνει ρεπορτάζ του BBC, η αντιπαράθεση ξεφεύγει πλέον από το πλαίσιο του εμπορίου και μετατρέπεται σε στρατηγική μάχη για την παγκόσμια οικονομική ηγεμονία.
Ο Αμερικανός πρόεδρος κάνει λόγο για «έλλειψη σεβασμού» από το Πεκίνο, λόγω των αντίποινων που ανακοίνωσε η κινεζική κυβέρνηση (δασμοί 84% στα αμερικανικά προϊόντα), και υπερασπίζεται την πολιτική του ως συνέχιση της προσπάθειας που ξεκίνησε από την πρώτη του θητεία: την επαναφορά της παραγωγής στις ΗΠΑ και τον περιορισμό της εξάρτησης από την Κίνα.
Το BBC υπογραμμίζει ότι ο Τραμπ χτίζει στα θεμέλια του πρώτου εμπορικού του πολέμου, ανατρέποντας μια παγκόσμια συναίνεση δεκαετιών γύρω από το ελεύθερο εμπόριο και την ενσωμάτωση της Κίνας στις διεθνείς αλυσίδες εφοδιασμού. Σήμερα, παρά τους δασμούς, η Κίνα παραμένει κυρίαρχη: παράγει το 60% των ηλεκτρικών αυτοκινήτων και το 80% των μπαταριών τους, με εγχώριες μάρκες να κυριαρχούν παγκοσμίως.
Η Ελλάδα στον κόσμο (της)
10/04/2025Το ερώτημα, σύμφωνα με το BBC, είναι διττό: θα δεχτεί το Πεκίνο να διαπραγματευτεί και –αν ναι– είναι πρόθυμο να εγκαταλείψει το εξαγωγικό του μοντέλο και την αυστηρά ελεγχόμενη εγχώρια αγορά του; Η απάντηση δεν είναι εύκολη. Το κινεζικό οικονομικό σύστημα είναι πια συνδεδεμένο με την εθνική ταυτότητα και το πολιτικό καθεστώς.
Παράλληλα, η Ουάσινγκτον καλείται να ξεκαθαρίσει αν η στροφή σε προστατευτισμό είναι προσωρινή διαπραγματευτική τακτική ή στρατηγική επιλογή. Ο Τραμπ φαίνεται να προκρίνει το δεύτερο, προτείνοντας δασμούς όχι μόνο ως εργαλείο πίεσης, αλλά ως πάγιο μηχανισμό ενίσχυσης της αμερικανικής παραγωγής και αύξησης των δημοσίων εσόδων.
Αν η Κίνα κρίνει ότι δεν υπάρχει τίποτα να διαπραγματευτεί, τότε ο κόσμος ενδέχεται να περάσει σε μια εποχή γεωοικονομικού ανταγωνισμού χωρίς επιστροφή – και το όραμα του ελεύθερου εμπορίου να ανήκει οριστικά στο παρελθόν.
