Ήρθε το τέλος του Wi-Fi;
Θα βγουν αληθινές οι προβλέψεις ή μήπως, όχι;
του Ντέρεκ Πέτερσον
Οι προβλέψεις είναι μια αστεία δουλειά. Τουλάχιστον τις μισές φορές θα αποδειχθείς λάθος, ιδιαίτερα σε σχέση με την τεχνολογία.
Ο Μπιλ Γκέιτς προέβλεψε ότι κανένας δεν θα έφτιαχνε λειτουργικό σύστημα 32-bit. Ο Τόμας Γουότσον, πρόεδρος της IBM, είπε το 1943: «Νομίζω ότι υπάρχει μια παγκόσμια αγορά για πέντε ηλεκτρονικούς υπολογιστές το πολύ». Και ποιος μπορεί να ξεχάσει την περίφημη πρόβλεψη του πρώην διευθύνοντος συμβούλου της Microsoft, Στιβ Μπάλμερ, όταν λανσαρίστηκε το iPhone: «Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα το iPhone να εξασφαλίσει σημαντικό μερίδιο αγοράς».
Όπως λέει κι ένα ρητό: «Το να προβλέψεις το μέλλον είναι εύκολο· το να το προβλέψεις σωστά είναι το δύσκολο».
Και άρα, δεν προκαλεί έκπληξη που οι πρόσφατες προβλέψεις για το τέλος του Wi-Fi έχουν γίνει δεκτές με σκεπτικισμό.
Τα προγράμματα σύνδεσης χωρίς όριο δεδομένων, το Long Term Evolution (LTE), το Citizens Broadband Radio Service και το 5G έχουν παρουσιαστεί ως εν δυνάμει «δολοφόνοι» της ασύρματης σύνδεσης. Και παρόλο που όλα είναι πιθανά όσον αφορά τον ταχύτατα μεταβαλλόμενο χώρο της ασύρματης σύνδεσης, οι φήμες περί του θανάτου του Wi-Fi είναι υπερβολικές, για να παραφράσουμε και τον Μαρκ Τουέιν.
Ο Δείκτης Visual Networking (VNI) της Cisco είναι ο καθιερωμένος τρόπος πρόβλεψης της κίνησης κινητής τηλεφωνίας και Wi-Fi. Θεωρείται εξαιρετικά αξιόπιστος και χρησιμοποιείται για την έρευνα στον κλάδο του wireless. Όπως λέει και η Cisco, οι προβλέψεις της έχουν υπάρξει γενικά ακριβείς τα τελευταία 11 χρόνια.
Ο πιο πρόσφατος δείκτης VNI της Cisco προβλέπει ότι, παγκοσμίως, ο συνολικός αριθμός Wi-Fi hotspots θα εξαπλασιαστεί από το 2016 μέχρι το 2021. Ακόμα και στη Βόρεια Αμερική, η αύξηση θα είναι σημαντική, αγγίζοντας τα 93,7 εκατομμύρια ως το 2021.
Αν το Wi-Fi είναι ένας δεινόσαυρος που πρόκειται να καταστραφεί από έναν γιγαντιαίο αστεροειδή, τότε μάλλον όλοι οι αναλυτές του κλάδου δεν έχουν πάρει χαμπάρι τίποτα.
Η πραγματικότητα δείχνει ότι δεν είναι δυνατόν το LTE μόνο του να διαχειριστεί την πληθώρα δεδομένων που παράγονται από δραστηριότητες έντασης bandwidth, όπως το streaming και ο διαμοιρασμός. Και αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο για τοποθεσίες υψηλής πυκνότητας, όπως γήπεδα και αεροδρόμια, όπου οι άνθρωποι κάθονται κυριολεκτικά ο ένας πλάι στον άλλον. Σε τέτοια περιβάλλοντα, το Wi-Fi αναδεικνύεται σε μια πιο αξιόπιστη λύση που λειτουργεί συμπληρωματικά προς το LTE.
Επιπλέον, σε σύγκριση με το παραδοσιακό LTE, το Wi-Fi έχει χαμηλότερο κόστος υποδομών και μειωμένη αδράνεια, ενώ είναι και ευκολότερο στην εφαρμογή. Και έτσι θεωρείται must για κάλυψη εσωτερικών χώρων, είτε πρόκειται για σπίτι, είτε για γραφείο.
Σε κάθε περίπτωση, το Wi-Fi θα είναι κομμάτι της μελλοντικής εξίσωσης της μεταφοράς δεδομένων. Ακόμα κι αν εξελιχθεί το LTE, θα εξελιχθεί και το Wi-Fi για να τροφοδοτήσει μια διασυνδεδεμένη κοινωνία.
Συμπέρασμα: Το Wi-Fi δεν είναι νεκρό. Ζήτω το Wi-Fi.
