Καραμούζης: Ηττοπαθής στάση τα περί πιστωτικής γραμμής στήριξης
Αρνητική θέση στο ενδεχόμενο μιας πιστωτική γραμμής στήριξης ή ενισχυμένης εποπτείας παίρνει ο Νίκος Καραμούζης.
Με άρθρο του στην Καθημερινή, ο Νίκολας Καραμούζης, αναλύει τα βήματα που πρέπει να γίνουν για την επόμενη μέρα της Ελλάδας.
«Το πρώτο βήμα είναι κυρίως πολιτικό ζήτημα. Να διαμορφώσουμε συλλογικά ένα εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, που θα συνοδεύεται από τη βούληση και τη δέσμευση της χώρας να ορθοποδήσει χάρη στις δικές της δυνάμεις, βασιζόμενη στα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, χωρίς ξένα δεκανίκια, ατέρμονη εποπτεία, μνημόνια και εισαγόμενη αξιοπιστία, πείθοντας τις αγορές και τους πολίτες και ενισχύοντας την αναγκαία εθνική αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία».
Ο πρόεδρος της Eurobank παίρνει αρνητική θέση στο ενδεχόμενο μιας πιστωτική γραμμής στήριξης ή ενισχυμένης εποπτείας. Στο πλαίσιο αυτό σημειώνει: «ας διδαχτούμε από τις ευρωπαϊκές χώρες που ξεπέρασαν με αυτοπεποίθηση τα μνημόνια, χαράσσοντας μια ανεξάρτητη πορεία, χωρίς ενισχυμένη εποπτεία και προληπτικές πιστωτικές γραμμές. Με τη συνέπεια και την υπεύθυνη πολιτική κέρδισαν την εμπιστοσύνη των πολιτών και των αγορών, καλύπτοντας απρόσκοπτα όλες τις χρηματοδοτικές ανάγκες της οικονομίας από τις αγορές, με πολύ ανταγωνιστικό κόστος δανεισμού και αποκλιμακούμενα επιτόκια. Αυτός είναι ο ενδεδειγμένος δρόμος και η μεγάλη πρόκληση της οικονομικής πολιτικής για το μέλλον της χώρας. Η κεντρική συζήτηση ότι ίσως χρειαζόμαστε ξανά ένα εξωτερικό μηχανισμό για να διασφαλίσουμε την οικονομική και δημοσιονομική σταθερότητα, την ορθολογική και οικονομική συμπεριφορά και την αναπτυξιακή προοπτική ίσως είναι μια ηττοπαθής στάση. Μπορεί δε να εκληφθεί από τις αγορές ως μήνυμα παραδοχής ανικανότητας και αδυναμίας να διαχειριστούμε υπεύθυνα και με σύνεση μόνοι μας ως χώρα τα του οίκου μας»
Ως δεύτερο βήμα, ο πρόεδρος της Eurobank καταγράφει το ότι θα πρέπει «να διευκολύνουμε με μια σειρά αποφάσεις την απρόσκοπτη υλοποίηση του νέου παραγωγικού και αναπτυξιακού προτύπου, μειώνοντας σημαντικά τις αβεβαιότητες και το αρνητικό κλίμα στις αγορές σε πέντε κρίσιμα ζητήματα». Σε αυτά καταγράφει α) τα stress test που όπως υποστηρίζει «θα επιβεβαιωθούν η χρηματοοικονομική ισχύς, η φερεγγυότητα και η θωράκιση του τραπεζικού συστήματος», β) την απόφαση για τις πρόσθετες παραμέτρους ρύθμισης του χρέους, γ) την ενίσχυση του θετικού κλίματος με την συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα μέχρι τη λήξη του δ) να συμφωνήσουμε μέσω συναινέσεων «ότι θα τηρήσουμε τις δημοσιονομικές δεσμεύσεις που έχουν ψηφιστεί για το 2019 και το 2020, καθώς και τη δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022. Τα υπερβολικά πρωτογενή πλεονάσματα είναι ένα βαρύ δημοσιονομικό μέτρο. Απλά στις τρέχουσες συνθήκες υπερτερούν τα οφέλη από την ενίσχυση της αξιοπιστίας» και ε) να αρθούν τα capital controls το αργότερο τον Αύγουστο του 2018.
Σύμφωνα με τον Νίκο Καραμούζη «τρίτο σημαντικό βήμα είναι να διαμορφώσουμε με ειλικρίνεια και ρεαλισμό ευρύτερες συναινέσεις γύρω από τις βασικές αρχές του αναπτυξιακού προτύπου». Όπως γράφει «το τετράπτυχο ιδιωτικός τομέας, επενδύσεις/υποδομές, εξαγωγές και εισροή ξένων κεφαλαίων και επενδύσεων πρέπει να αποτελέσουν τους πυλώνες του νέου παραγωγικού προτύπου της χώρας».
Τονίζει δε ότι «εθνική στρατηγική εξόδου από την κρίση χωρίς τη συμμαχία και τη στήριξη πολλών δεν μπορεί να υλοποιηθεί».
