Και όμως υπάρχουν δύο λόγοι αισιοδοξίας για την Ευρώπη

Ένα εξάμηνο απαισιοδοξίας. Η υπερψήφιση του BREXIT, η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, η ενδεχόμενη αποχώρηση του Ματέο Ρέντσι και η επικράτηση του ακροδεξιού υποψηφίου ως Προέδρου της Αυστρίας, είναι πολλά για να τα αντέξει ανθρώπου λογικού o νους. Όμως, υπάρχουν και δυο νέα που δίνουν κάποιες ελπίδες για «φρένο» στην κατηφόρα των κοινωνιών στο χάος του λαϊκισμού και του επόμενου σταδίου του, τού εκφασισμού των Δημοκρατιών. Η Βαϊμάρη μπορεί και να αποφευχθεί. Το σπουδαιότερο επίτευγμα, κατά Ομπάμα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, μπορεί να σωθεί.

Βέβαια είχε προηγηθεί η Ισπανία, όπου σε δυο εκλογές ο Ραχόι είχε επικρατήσει, και με την στροφή των σοσιαλιστών συνεχίζει την προσπάθεια, με επιτυχία μέχρι τώρα, για την επιστροφή στην ανάπτυξη. Και κόβει τον δρόμο στους «Ποδέμος», τουλάχιστον μέχρις ότου απαλλαγούν από τον εναγκαλισμό τους με τους λατινοαμερικάνους νεοαριστερούς αυταρχικούς Μαδούρο.

Ποια είναι τα αισιόδοξα μηνύματα για το μέλλον της Ευρώπης; Η εκλογή του Φρανσουά Φιγιόν, και κυρίως ο αποκλεισμός του Νικολά Σαρκοζί από τον δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών στην Γαλλία είναι καλό νέο. Γιατί τώρα, όποιος και από τους δυο υποψηφίους που επελέγησαν τελικά εκλεγεί στην Προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας, είναι εγγύηση για την παραμονή της Γαλλίας στο τιμόνι της Ευρώπης. Δεν ήταν απρόσμενη η επιλογή του Φιγιόν, τουλάχιστον από κάποιους αναλυτές. Γιατί όσο αξιοπρεπής ήταν η υποψηφιότητα του Αλέν Ζυπέ, άλλο τόσο αρνητική είναι η ηλικία του και συνεπώς ο αναγκαίος δυναμισμός για την αντιμετώπιση του ακραίου λαϊκισμού των αντιευρωπαϊκών ακροδεξιών και ακροαριστερών υποψηφίων. Αν μάλιστα οι σοσιαλιστές μπορέσουν να παρουσιάσουν ως υποψήφιο τον Εμμανουέλ Βάλς και με την προϋπόθεση ότι θα συμπράξουν με τον Μακρόν, τότε μπορεί ακόμη και να εκτοπίσουν από τον δεύτερο γύρο την Λεπέν.

Την ίδια ημέρα η Φράου Μέρκελ αποφάσισε να κατέβει στις εκλογές του 2017, και λίγες ημέρες νωρίτερα συμφώνησε για την υποστήριξη του Στάινμάγερ , που είναι ο δημοφιλέστερος πολιτικός της Γερμανίας , για την θέση του Προέδρου της χώρας. Έτσι η «ηγέτης του ελεύθερου κόσμου» θα συνεχίσει με την συνεργασία της με τους σοβαρούς σοσιαλιστές, ίσως και με τους Πράσινους αν χρειαστεί, τη μάχη για την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και την αντιμετώπιση του επικίνδυνα ανερχόμενου λαϊκισμού στην χώρα της , αλλά και στη διεθνή σκηνή.

Ένα άλλο ψήγμα αισιοδοξίας είναι η πιθανή αναστροφή του κλίματος στην Μ.Βρετανία, που με τρόμο βλέπει, όσο περνάει ο καιρός, την περιπέτεια στην οποία έχει εμπλακεί. Ο χρόνος περισυλλογής της επιβάλλεται με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, που έκρινε αντισυνταγματική την εξαφάνιση της Βουλής από τις διαδικασίες εξόδου. Και με αυτό τον τρόπο, οι φωνές που ακούγονται και διαρρέουν ακόμη και από κυβερνητικά όργανα για έλλειψη προετοιμασίας και για το πώς θα είναι η ζωή του πολίτη και η θέση της χώρας στην παγκόσμια σκακιέρα, θα ακουστούν και εκτός Λονδίνου, Σκωτίας και νέας γενιάς . Υπάρχει μια ελπίδα ακόμη και τώρα και παρά τους όρκους της Τερέζα Μέι, ότι η σημαντική χώρα της τελικά θα παραμείνει στον μόνο χώρο που της παρέχεται για να μην εξαφανιστεί ως δύναμη με λόγο και ισχύ. Πολλοί έχουν διατυπώσει την άποψη, ότι η Ε.Ε. έχει την πιθανότητα να παραμείνει στο κλαμπ των ισχυρών, ενώ καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει προοπτική με ορίζοντα εικοσαετίας να ανταγωνιστεί και να συνεργαστεί σε ισότιμη βάση με τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής του 2030.

Βέβαια, η σκοτεινή πλευρά της Ευρώπης θα περιοριστεί με δυο προϋποθέσεις. Ότι η Ένωση θα λάβει σύντομα αποφάσεις τόσο για την νέα αρχιτεκτονική της, όσο και γενναία μέτρα για τον περιορισμό της παγκοσμιοποίησης των προϊόντων της σκιώδους τραπεζικής της οικονομίας-καζίνο και τον δραστικό περιορισμό των οικονομικών ανισοτήτων στις κοινωνίες της. Είναι οι αναγκαίες προϋποθέσεις για την αναστροφή του κλίματος που τρέφει τους λαϊκιστές, και που δεν είναι άλλο από την συμπίεση της μεσαίας τάξης.

Πολλοί πιστεύουν, ότι ο Τραμπ θα πάρει πίσω αυτά που έταξε στους ψηφοφόρους του. Όμως υπάρχουν άλλοι, που φρονούν ότι τα βασικά σημεία του προγράμματός του θα τα εφαρμόσει. Μεταξύ αυτών και η Κίνα. Που δεν περιμένει να δει και να πράξει, αλλά πράττει προληπτικά. Και μάλιστα με γοργούς ρυθμούς. Την στιγμή που ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος, υπερασπιστής του δόγματος του «καπιταλισμού με κλειστά σύνορα» υπόσχεται να διακόψει τις συνομιλίες για την υπογραφή της Διατλαντικής Συμφωνίας με την Ε.Ε. για το Εμπόριο και τις επενδύσεις(TTIP), η χώρα του «κομμουνισμού με καπιταλιστικό πρόσωπο» επιταχύνει την εφαρμογή της αντίστοιχης συμφωνίας με τις χώρες της Ασίας(TTP). Κι αυτό είναι ηχηρότερη απάντηση στους πολιτικούς του μίσους, του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και του πνεύματος του ολοκληρωτισμού.