Και η ζωή συνεχίζεται!
Ο Τιμ Κουκ έκανε αυτό που κανένας δεν περίμενε... Αντικατέστησε επάξια τον μεγάλο Στιβ Τζομπς.
Του Γιάννη Ριζόπουλου
Διάβαζα τις προάλλες, απολαμβάνοντάς την, μια μεγάλη (κι όταν λέω μεγάλη, το εννοώ – πάνω από 4000 λέξεις!) εφ’ όλης της ύλης μετά πολλών φωτογραφιών και γραφημάτων, συνέντευξη του Τιμ Κουκ, του ηγέτη της Apple στη μετά-Τζομπς εποχή, στο Business Week.
Παρατήρηση πρώτη: εξαιρετικό το timing! Η συνέντευξη βγήκε στη δημοσιότητα λίγα μόλις 24ωρα μετά την παρουσίαση των συσκευών «νέας εσοδείας» από την Apple, των πρώτων στις οποίες ο θρυλικός ιδρυτής της εταιρίας δεν είχε –έπειτα από δεκαετίες- κάποια συμμετοχή, λόγω… θανάτου! Τα σχόλια όσων παρακολούθησαν την εκδήλωση ήταν ιδιαίτερα θετικά και η αντίδραση της αγοράς ακόμα θετικότερη: μέσα σ’ ένα μόλις 24ωρο έγιναν περισσότερες από 4 εκατομμύρια παραγγελίες για iPhone 6 και iPhone 6 Plus, σπάζοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ. Κι όσο κι αν ισχύει στην περίπτωση της Apple και του συγκεκριμένου κινητού – ειδώλου μιας ολόκληρης εποχής- η ρήση «πουλάει η φανέλα» (που, βέβαια, για να πουλήσει, έχει «ιδρώσει» πολύ, όλα τα προηγούμενα χρόνια, σε έρευνα, ανάπτυξη, marketing και δεν ξέρω τι άλλο), αυτό το νούμερο παραμένει ασύλληπτο και σχεδόν εξωφρενικό…
Παρατήρηση δεύτερη: Όσο κυλάει ο καιρός κι η ιστορία «περνάει εύκολα απ’ τη μνήμη στην καρδιά» (για να θυμηθούμε και την Κωστούλα Μητροπούλου, στο «Δρόμο» του Μάνου Λοΐζου), τόσο ο 53χρονος διάδοχος του Τζομπς εδραιώνει τη θέση του και ξεδιπλώνει τις δικές του ηγετικές ικανότητες, διαψεύδοντας έμπρακτα όσους επιμένουν πως η Apple δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια. Ίδια ίσως να μην είναι –μάλλον θα άλλαζε ακόμα και επί Τζομπς, υπακούοντας στα κελεύσματα των καιρών- όμως, συνεχίζει να βαδίζει στο δρόμο των επιτυχιών κι αυτό είναι που μετράει…
Όχι πως ο Κουκ πρέπει σήμερα να αποδείξει πως ξέρει να διοικεί την εταιρία – αυτός ήταν που είχε κρατήσει το «μαγαζί» όρθιο, αντικαθιστώντας με επιτυχία τον «μεγάλο» Στιβ, όταν εκείνος μπαινόβγαινε στα νοσοκομεία, από το 2008 ως τα τέλη Αυγούστου του ’11, οπότε ανακοινώθηκε επισήμως η διαδοχή στην ηγεσία. Όμως, τότε ήταν ακόμα «υπό» ή έστω «δίπλα» στον Τζομπς. Τώρα είναι πια μόνος του, έστω κι αν η συνέντευξη στο Business Week ξεκινάει με την περιγραφή του άδειου από ανθρώπινη παρουσία, αλλά πάντα «ιερού» μινιμαλιστικού γραφείου του Τζομπς, που δεν το αγγίζει κανείς –αποτίοντας ύστατο φόρο τιμής, άραγε; (Βέβαια, είναι άγνωστο τι θα γίνει, όταν η έδρα της εταιρίας μετακομίσει ένα χιλιόμετρο παρακάτω, στο Κουπερτίνο, στο «διαστημόπλοιο»-αρχηγείο που εκείνος ενέκρινε λίγους μήνες πριν απο το θάνατό του και συνεχίζει να κτίζεται με γοργό ρυθμό, για να παραδοθεί μέσα στο ‘15)
Η ζωή, όμως, συνεχίζεται. Και στο τωρινό αρχηγείο, όλα –εκτός από εκείνο το γραφείο- έχουν αλλάξει, όπως τονίζει το Business Week. Ηρεμία στους διαδρόμους, γεμάτες οι καφετέριες (το προσωπικό σχεδόν διπλασιάστηκε), μια διαφορετική κουλτούρα δείχνει να αναπτύσσεται. Κι αυτό φάνηκε τόσο στην παρουσίαση της νέας «πραμάτειας» της εταιρίας, στις 9 Σεπτεμβρίου, όσο και μετά. Ο κατακλυσμός από παραγγελίες (που «έριξε» για αρκετές ώρες τους servers της εταιρίας) για τη νέα γενιά iPhone, συνοδεύτηκε –κι αυτό ίσως είναι πιο σημαντικό, καθώς ένας ολόκληρος κλάδος, εκείνος των ηλεκτρονικών πληρωμών, πλέον απογειώνεται- από τη μαζική στήριξη δεκάδων τραπεζών (ανάμεσά τους, οι Bank of America, Capital One, JP Morgan Chase, Wells Fargo κλπ) κι όλων των σημαντικών εταιριών πιστωτικών καρτών, στο κατακαίνουργο Apple Pay. Αλλά κι από τα θετικά πρώτα σχόλια για το πολυαναμενόμενο Apple Watch (όσο κι αν γκρινιάζουν κάποιοι που δεν ονομάστηκε τελικά iWatch, όπως το αποκαλούσαμε τόσα χρόνια που βρισκόταν under construction), έστω κι αν περάσουν αρκετοί μήνες μέχρι να το δούμε στην αγορά.
Ο ίδιος ο Κουκ –που χρειάστηκε να αποδείξει πολλά, έστω και μόνο για να συνεχίσει την πορεία του Τζομπς και πολύ περισσότερα για να χαράξει τη δική του- θεωρεί αυτή την παρουσίαση «αποφασιστική νίκη», διαβεβαιώνοντας πως η καινοτομία στο Κουπερτίνο είναι «alive and well»! Κι όπως είναι ευνόητο, για να το επιτύχει αυτό χρειάστηκε να αλλάξει πολλά (ακόμα και να «συμμαχήσει με το διάβολο», όπως έκανε πρόσφατα, ανακοινώνοντας πολύπλευρη συνεργασία με την ΙΒΜ), να «σπάσει αυγά» απολύοντας στελέχη, να φέρει «φρέσκο αίμα» (πολλά και σημαντικά ονόματα από διάφορους χώρους), να ρίξει στεγανά μεταξύ των τμημάτων (αφού, έτσι κι αλλιώς, αυτά έχουν πέσει στα ίδια τα προϊόντα), να αναμορφώσει την κουλτούρα και τη φιλοσοφία της εταιρίας και των ανθρώπων της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, αυτής της νέας crossover νοοτροπίας, το Apple Pay: το μόνο που χρειάζεται να κάνει ο χρήστης, για να πραγματοποιήσει μια ηλεκτρονική συναλλαγή, είναι να αγγίξει με το δάκτυλό του το σημείο αναγνώρισης αποτυπώματος Touch ID του iPhone του και να πλησιάσει σε μια συσκευή ανάγνωσης καρτών για να «εγκρίνει» την όποια πληρωμή, χωρίς καν να ενεργοποιήσει το κινητό του ή να ανοίξει κάποια εφαρμογή. Απλά και γρήγορα – ας είναι καλά κι η τεχνολογία NFC, βέβαια…
Όμως, η εταιρία δεν κοιτάζει μονάχα στο μέλλον, αλλά και στο παρελθόν, όταν σχεδιάζει κάτι για το παρόν: ένας από τους καλεσμένους στο Κουπερτίνο, προκειμένου να μιλήσει με τον θρυλικό αρχισχεδιαστή, Τζον Άιβ, και το επιτελείο του για το Apple Watch, ήταν ο Γάλλος συγγραφέας και ειδικός στα ρολόγια-αντίκες, Ντομινίκ Φλεσόν. Του ζητήθηκαν πληροφορίες για τη φιλοσοφία πίσω από τα όργανα μέτρησης χρόνου, ανά τους αιώνες… Κι ίσως εκεί κάπου να προέκυψε και η ιδέα να χρησιμοποιηθεί η «κορώνα», το παραδοσιακό κουρδιστήρι, για κάτι διαφορετικό: αλλαγή οθόνης, μεγέθυνσης ή εφαρμογής σε αναλογία με τον τροχό κύλισης του ποντικιού. Για την υλοποίηση φρόντισε μια μεγάλη και διεπιστημονική (να μια άλλη διαφορά φιλοσοφίας) ομάδα, που δεν δεσμεύτηκε χρονικά, αρκεί το δικό της ρολόι να ήταν το «καλύτερο προϊόν στον κόσμο». Αν ισχύσουν όλα όσα ευαγγελίζονται στο Κουπερτίνο, περί fitness, βελτίωσης της καθημερινότητας και δυνατότητας τηλεχειρισμού κάθε σημερινού και αυριανού gadget από αυτό, κάτι τέτοιο δεν είναι απίθανο…
Βέβαια, αυτό ίσως να μην αρέσει στη Rolex και τους συνοδοιπόρους της. Μπορεί από user experience να ξέρουν, αλλά οι «κλασικοί» μάλλον δεν τα πάνε τόσο καλά στο λογισμικό, ούτε πολύ περισσότερο στις ανέπαφες πληρωμές… Αν κι έχουν αρχίσει να μαθαίνουν και να προσαρμόζονται, όπως αναφέρει πρόσφατο άρθρο του Information Week, προσθέτοντας όλο και περισσότερες δυνατότητες στα ρολόγια τους, απλώς για να ακολουθήσουν τον ψηφιακό ανταγωνισμό…
Και η ζωή συνεχίζεται! πώς θα μπορούσε, άλλωστε, να γίνει διαφορετικά…
Πηγή: digi1.gr
Διαβάστε ακόμη:
