Κεντροαριστερά: «Οι ευκαιρίες δεν είναι άπειρες»
Στη χθεσινή εκδήλωση για τα 50 χρόνια από την Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη ξεχώρισε μια φράση που εκστόμισε ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. Στην ολιγόλεπτη παρέμβασή του είπε πως «ο προοδευτικός κόσμος ζητάει μια διέξοδο για να ελπίσει ξανά» και πως «οι ευκαιρίες δεν είναι άπειρες». Ο Σημίτης το λέει μετά λόγου γνώσεως.
Ο φετινός Σεπτέμβρης ξεκινάει με μια μεγάλη δόση εσωστρέφειας στην αντιπολίτευση. Το ΠΑΣΟΚ θα διανύσει πέντε εβδομάδες πολιτικής αντιπαράθεσης με στόχο την εκλογή νέας ηγεσίας ή την αναβάπτιση της υπάρχουσας. Στον ΣΥΡΙΖΑ κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ασφάλεια τις εξελίξεις, αφού εκεί η πραγματικότητα έχει ξεπεράσει κάθε νοσηρή φαντασία και η πτωτική πορεία στις δημοσκοπήσεις εξηγεί και την αποστροφή που δημιουργεί πλέον σε μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας τα όσα συμβαίνουν στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που φέρνουν περισσότερο σε ένα παιχνίδι εξουσίας παρά σε μια πραγματική πολιτική ζύμωση.
Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση βιώνει την φυσιολογική φθορά της εξουσίας και είναι αντιμέτωπη με τα σοβαρά προβλήματα της καθημερινότητας η απουσία μιας κανονικής αντιπολίτευσης «ζορίζει» και την ίδια. Κι αυτό γιατί η πολιτική συζήτηση γίνεται συνήθως με όρους παραπολιτικής παρά με όρους πολιτικής. Στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν πλέον αντιληφθεί πως το να παίζεις χωρίς αντίπαλο κάνει κακό και στους ίδιους και πως πρέπει ο αντίπαλος που θα αντιμετωπίσουν να κουβαλάει βαριά πολιτικά χαρακτηριστικά. Αυτό ευνοεί το ΠΑΣΟΚ όπου βλέπουν πια τη δημοσκοπική κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ και θεωρούν πως πλησιάζει η αναστροφή της τάσης που ξεκίνησε το 2012 με τη καταβύθιση του ποσοστού τους και την εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ωστόσο, αν κάτι κρύβεται πίσω από τη φράση του Σημίτη, πως «οι ευκαιρίες δεν είναι άπειρες» είναι αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει στις υπόλοιπες χώρες του δυτικού κόσμου. Όσο η Σοσιαλδημοκρατία, η Αριστερά ή η Οικολογία αδυνατούν να προτείνουν λύσεις και να αγκαλιάσουν πολιτικά πλατιές κοινωνικές μάζες και αδύναμα στρώματα, τόσο αυτά θα ρίχνουν ματιές στην άκρα Δεξιά και θα αναζητούν λύσεις αντισυστημικές, μισαλλόδοξες και ριζοσπαστικές. Κι αν νομίζετε ότι όλα αυτά συμβαίνουν στην Εσπερία και όχι στη χώρα μας, η ενίσχυση των άκρων επιβεβαιώνεται και στις δημοσκοπήσεις αλλά και στην παρουσία των αρχηγών τους στη βουλή. Και στην πολιτική, όπως και στη ζωή, η φύση απεχθάνεται το κενό.
