Κοινωνικός κίνδυνος: Ένα νέο είδος κινδύνου που απειλεί με αναταράξεις τις επιχειρήσεις

των Margery Kraus και Barie Carmichael

Η ταχύτητα των επιχειρηματικών αναταράξεων που συνδέονται με κοινωνικά ζητήματα επιταχύνθηκε το 2019. Η Ημέρα της Μητέρας πυροδότησε μια αντίδραση για την πολιτική της Nike να μειώσει το ύψος των χορηγιών προς ορισμένες γυναίκες αθλήτριες ενώ αυτές ήταν έγκυες, εντείνοντας τις επικρίσεις κατά της εταιρείας σε σχέση με τα ζητήματα ισότητας των φύλων.

Και στη Silicon Valley, το modus operandi για πολλούς είναι να οικοδομούν κλίμακα και να ανησυχούν αργότερα για τις κοινωνικές επιπτώσεις. Αυτό οδήγησε σε πολλά προβλήματα εταιρείες όπως η Palantir, η οποία αντιμετωπίζει αυξανόμενες κοινωνικές επικρίσεις για τις επιχειρηματικές δραστηριότητές της με την Υπηρεσία Μετανάστευσης και Τελωνείων των ΗΠΑ.

Αν και καμία από αυτές τις εταιρείες δεν προέβλεψε αυτές τις επιχειρηματικές αναταράξεις, δεν ήταν τυχαία γεγονότα που προκλήθηκαν από εξωτερικές δυνάμεις. Αντιθέτως, προκλήθηκαν από τις επιχειρηματικές πολιτικές ή στρατηγικές τους. Και το γεγονός αυτό μας προειδοποιεί για μια νέα κατηγορία διαχείρισης επιχειρηματικών κινδύνων: τον κοινωνικό κίνδυνο.

Κάθε εταιρεία έχει κοινωνικούς κινδύνους που είναι εγγενείς στις δραστηριότητές της. Αλλά, όπως ένα παγόβουνο κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, αυτοί οι κίνδυνοι είναι συχνά αόρατοι μέχρις ότου να είναι πολύ αργά. Το κοινωνικό αποτύπωμα μιας επιχείρησης- ο κοινωνικός αντίκτυπος του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί- γίνεται ένας σημαντικός κοινωνικός κίνδυνος όταν ο αρνητικός αντίκτυπός αυξάνεται παράλληλα με την ανάπτυξη της εταιρείας.

Όταν η ανάπτυξη μιας επιχείρησης πολλαπλασιάζει τις αρνητικές της επιπτώσεις, συνήθως ακολουθεί ένα ξέσπασμα οργής εναντίον της. Στο σημερινό κοινωνικό τοπίο για τις επιχειρήσεις, οι ενέργειες μιας επιχείρησης υπόκεινται σε συνεχή δημόσιο έλεγχο και η κάθε επιχείρηση «φλερτάρει» συνεχώς με την αναστάτωση που μπορεί να προκύψει από μια έκτακτη κρίση που σχετίζεται με ένα κοινωνικό ρίσκο.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι παγκόσμιες εταιρείες επενδύσεων όπως η BlackRock και η Vanguard αναμένουν πλέον από τα διοικητικά συμβούλια και τα διευθυντικά στελέχη να εξετάζουν κοινωνικούς κινδύνους που μπορεί να διαταράξουν την επιχείρησή τους και να πλήξουν την αξία για τους επενδυτές. Καθώς οι επιχειρήσεις εξετάζουν τα επενδυτικά χαρτοφυλάκιά τους, οι κοινωνικοί κίνδυνοι είναι όλο και πιο ορατοί στις εταιρικές δραστηριότητες.

Εάν οι επιχειρήσεις αποτιμούν τον κοινωνικό αντίκτυπο των πολιτικών τους κατά το πρώτο στάδιο του σχεδιασμού τους, μπορούν να μετριάσουν τις επιχειρηματικές αναστατώσεις και να προσφέρουν λύσεις που διαφοροποιούνται ανταγωνιστικά- σε αντίθεση με τη Nike, για παράδειγμα, οι Under Armor και New Balance έχουν τιμηθεί τα συμβόλαιά τους με γυναίκες αθλήτριες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους.

Ένα στοιχείο που δεν πρέπει να μας διαφεύγει είναι και το εξής: οι σημερινοί υπάλληλοι είναι πλέον οι πρώτοι δημόσιοι επικριτές όταν οι εταιρικές ενέργειες δεν ευθυγραμμίζονται με την αποστολή και τις αξίες της εταιρείας. Στη μάχη για την πρόσληψη και διατήρηση της επόμενης γενιάς εργαζομένων, η πρόβλεψη του κοινωνικού κινδύνου είναι επίσης και ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.

Σε κάθε περίπτωση, οι αξιολογήσεις κοινωνικού κινδύνου πρέπει να ενσωματωθούν στις αποφάσεις διοικητικών συμβουλίων και στελεχών, ώστε να γίνουν κομμάτι των εταιρικών πολιτικών και στρατηγικών. Οι εκτιμήσεις σχετικά με τον κοινωνικό κίνδυνο πρέπει να αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο των εταιρικών αποφάσεων. Οι εταιρείες θα πρέπει να εξετάζουν το προφίλ κοινωνικού κινδύνου ενός στόχου συγχώνευσης ή εξαγοράς, καθώς και τις συνέπειες (με όρους κοινωνικού κινδύνου) από την εφαρμογή ενός νέου επιχειρηματικού μοντέλου ή την προσθήκη μιας νέας τεχνολογίας.