Η κρυφή γοητεία του εντύπου
Γιατί το διαδίκτυο δεν πρόκειται να εξαφανίσει τις εφημερίδες.
Θυμάμαι το 1999, όταν είχα την τύχη να συμμετάσχω στην ομάδα που ξεκίνησε το in.gr, η επικρατούσα άποψη ήταν πως οι μέρες της έντυπης ενημέρωσης ήταν μετρημένες.
Έχουν περάσει 15 χρόνια και σαφέστατα έχουν σημειωθεί αλλαγές στο τοπίο των εντύπων ΜΜΕ. Κοινός παρονομαστής, η πτώση της κυκλοφορίας από χρόνο σε χρόνο, αλλά σε καμία περίπτωση, το τέλος. Προ δεκαετίας, μια σημαντική έρευνα της World Association of Newspapers είχε αποφανθεί πως το μέλλον του Τύπου θα ήταν οι εκδόσεις του Σαββατοκύριακου.
Πράγματι, είναι η κατηγορία εκδόσεων με την χαμηλότερη –συγκριτικά- πτώση. Επίσης, πρέπει να λάβουμε υπόψη και τους παράγοντες ελευθέρου χρόνου των αναγνωστών, καθώς και την απουσία εγκρίτων editorials και ερευνητικής δημοσιογραφίας, στο Διαδίκτυο.
Στο Διαδίκτυο, το πρωτογενές περιεχόμενο αντιγράφεται σωρηδόν και στις περισσότερες περιπτώσεις βιαστικά και χωρίς λογική σύνδεση με το ευρύτερο περιεχόμενο μιας ενημερωτικής Ιστοσελίδας. Δεν είναι υπερβολή μάλιστα, να μιλάμε πλέον όχι τόσο για δημοσιογράφους, αλλά για «αντιγραφείς» (Αγγλιστί, “re-writers”)!
Ως εκ τούτου, σε γενικές γραμμές, ελάχιστα sites ικανοποιούν τους αναγνώστες με πρωτογενή, δουλεμένη και αξιόλογη είδηση.
Αντιθέτως, η πρακτική στις Εφημερίδες (πολύ δε περισσότερο στις Κυριακάτικες) είναι η αναζήτηση, η επεξεργασία, η σαφής σχέση αιτιών και γεγονότων! Ο δημοσιογράφος του εντύπου, οφείλει να αιχμαλωτίσει τον αναγνώστη, χωρίς την παραπομπή σε άλλες πηγές (links) και την ευρεία χρήση φωτογραφιών, εικόνων και βίντεο.
Ίσως, η απουσία της περιγραφής μέσω εικόνων, αλλά η προσπάθεια σαφήνειας μέσω κειμένου, έχουν ως αποτέλεσμα τα κείμενα των εντύπων να μεταφέρουν σωστότερα και ακριβέστερα τα γεγονότα στον αναγνώστη.
Επίσης, η ευελιξία και η ταχύτητα ανάγνωσης στο Διαδίκτυο, δεν φαίνεται να αποδίδουν το ειδικό βάρος μιας είδησης, όσο η εύθραυστη, μα ταυτόχρονα τόσο σταθερή, σελίδα μιας εφημερίδας.
Η αίσθηση του εντύπου, η μυρωδιά του χαρτιού και ο χαρακτηριστικός ήχος των σελίδων που γυρίζουν, τσακίζονται στη μέση και δίνουν έναυσμα στην ανθρώπινη φαντασία να απεικονίσει τις ιστορίες που περιγράφονται, είναι και θα παραμείνουν άρρηκτα συνδεδεμένα με τις Εφημερίδες και τα Περιοδικά.
Ιστορικά, η έλευση της Τηλεόρασης δεν εξαφάνισε το Ραδιόφωνο, όπως και παλαιότερα, η εφεύρεση του Κινηματογράφου, δεν επηρέασε τις εφημερίδες, τα περιοδικά και τα βιβλία!
Ομοίως, το Διαδίκτυο δεν θα εξαφανίσει το γοητευτικότερο ΜΜΕ, το Έντυπο!
Διαβάστε ακόμη: Οι εφημερίδες δεν πεθαίνουν και ο Τζεφ Μπέζος δεν είναι τρελός
