Leasing ή αγορά εταιρικού οχήματος; Πως επηρεάζεται ο κλάδος από το νέο πολυνομοσχέδιο
Τι θα ισχύσει από το 2017 για τα μαγάλα κυβισμού ή παλαιά εταιρικά οχήματα και πώς δίνεται ώθηση στον κλάδο του leasing.
Τα πάνω- κάτω φέρνει στη φορολογία των εταιρικών οχημάτων το άρθρο 100 του νέου πολυνομοσχεδίου, καθώς, ανάλογα με την αξία του αυτοκινήτου, ο κάτοχός του θα κληθεί να πληρώσει φόρο.
Το άρθρο αυτό αντικατέστησε την φορολογία των εταιρικών αυτοκινήτων που προέβλεπε πως το 80% του ετήσιου μισθώματος θα φορολογούνταν ως εισόδημα για τον χρήστη του εταιρικού αυτοκινήτου, αλλά διευκρινίζεται ότι το ποσοστό της φορολογίας θα αυξάνεται ανάλογα με την αξία λιανικής προ φόρων του εταιρικού οχήματος.
Την ίδια ώρα, η διάταξη προβλέπει ότι ο φόρος και η παλαιότητα θα λειτουργούν αντιστρόφως ανάλογα, δηλαδή όσο πιο παλιό είναι το όχημα, τόσο θα μειώνεται η φορολογία. Όπως εξηγεί ο Γίαννης Μπουρίκας, Οικονομικός αναλυτής στην Easy Rental A.E., με αυτόν τον τρόπο εξισορροπείται κάπως η κατάσταση διότι «για τα εταιρικά αυτοκίνητα από εταιρείες leasing, τα οποία είναι καινούργια και συνήθως κάτω των πέντε ετών, υπάρχει μια μικρή έκπτωση της τάξης του 10% στο φορολογητέο εισόδημα στα αυτοκίνητα μεταξύ τριών έως πέντε ετών, αλλά για τις περιπτώσεις εταιρικών αυτοκίνητων χρονολογίας μεταξύ έξι έως εννέα ετών και άνω των εννέα ετών η έκπτωση κλιμακώνεται σε 25% και 50% αντίστοιχα».
Στον αντίποδα, όσο πιο ακριβό ή μεγάλου κυβισμού είναι το αυτοκίνητο, τόσο μεγαλύτερος θα είναι ο φόρος. Αυτό επηρεάζει τις εταιρείες σε σχέση με την στελέχωση του «στόλου» τους και το αν συμφέρει τελικά να υπομισθώνουν αυτοκίνητα μέσω leasing ή να τα αγοράζουν. Μέχρι και την ψήφιση του άρθρου 100 του πολυνομοσχεδίου ίσχυε το άρθρο 13 παράγραφος 2 του κώδικα φορολογίας εισοδήματος ( Ν.4172 / 2013) και οι τροποποιήσεις των διατάξεών του ( παράγραφος 1 του άρθρου 44 του Ν.4389/2016 ( Α’94) για τον υπολογισμό φορολογητέας αξίας της παραχώρησης οχήματος.
Έτσι το 80% των συνολικών μισθωμάτων του αυτοκινήτου καταλογιζόταν ως φορολογητέο εισόδημα του χρήστη του αυτοκινήτου (παροχή σε είδος). Ο Γίαννης Μπουρίκας αναφέρει ότι «πρακτικά με το νομοσχέδιο αυτό, εξισώνονται η αγορά και η υπομίσθωση, επηρεάζοντας θετικά τον κλάδο των leasing, καθώς θα δημιουργηθούν επιπλέον τζίροι για τις εταιρείες και κατά συνέπεια επιπλέον έσοδα για το κράτος. Για παράδειγμα ένα μικρομεσαίο αυτοκίνητο 1.4cc Diesel λιανικής τιμής 15.000 ευρώ με καθαρό μηνιαίο μίσθωμα 270 ευρώ πλέον τον ΦΠΑ, ήτοι ετήσια καταβληθέντα συνολικά μισθώματα 4.017,60 ευρώ επί 80% φορολογητέο εισόδημα ίσον 3.214,08 ευρώ και έστω με 29% συντελεστή στην φορολογική κλίμακα ίσον 932 ευρώ φόρος για τον χρήστη.
Με το καινούργιο νομοσχέδιο το ίδιο αυτοκίνητο 1.4cc Diesel λιανικής τιμής 15.000 ευρώ και αφαιρώντας το ειδικό τέλος ταξινόμησης 500 ευρώ περίπου και τον ΦΠΑ 2.800 ευρώ μας απομένει καθαρή λιανική αξία 11.700 ευρώ, στην οποία καταλογίζεται φορολογητέο εισόδημα 468 ευρώ δηλαδή 4% επί της Λιανικής Τιμής Προ Φόρων ( ΛΤΠΦ) και με τον ίδιο συντελεστή 29% προκύπτει 136 ευρώ φόρος για τον χρήστη για ένα ολόκληρο έτος». Αυτό σε σχέση με τον προϊσχύοντα νόμο δημιουργεί μια σημαντική ωφέλεια 796 ευρώ ετησίως.
Όπως όλα δείχνουν, οι εταιρείες θα εγκαταλείψουν τα πολύ ακριβά εταιρικά αυτοκίνητα και θα στραφούν προς χαμηλότερης αξίας οχήματα για τα οποία η φορολογική επιβάρυνση είναι για τους χρήστες πολύ μικρή. Δηλαδή θα υπάρξει ένα «νοικοκύρεμα» στην χρήση εταιρικών αυτοκίνητων και κατά συνέπεια για τα συναλλαγματικά οφέλη για την χώρα.
Το μέγεθος του κλάδου leasing αυτοκινήτων στην Ελλάδα για το 2015 ήταν στα επίπεδα των 300 εκατομμυρίων ευρώ περίπου, που αναλογεί περίπου σε 120 χιλιάδες εταιρικά αυτοκίνητα. Ο Γιάννης Μπουρίκας, εικάζει ότι με το νομοσχέδιο αυτό, οι περίπου 12 ελληνικές και διεθνείς επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας στον εν λόγω κλάδο, θα δουν ανάπτυξη και αύξηση στον κύκλο εργασιών τους καθώς οι εταιρείες θα επιστρέψουν στην «ασφαλή» λύση της υπομίσθωσης διότι παρέχουν περισσότερη ευελιξία και προσαρμοσμένες λύσεις στους πελάτες τους.
Βέβαια αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα, για πολλές από τις εταιρείες ήταν συμφέρον να αγοράζουν τα οχήματα ώστε να περνούν στα λογιστήριά τους τα λειτουργικά έξοδα όπως τα καύσιμα, ή ασφάλεια και η συντήρηση.
