Η μάχη του Stan Lee της Marvel Comics κατά του ρατσισμού
«Η μισαλλοδοξία και ο ρατσισμός είναι από τα πιο θανατηφόρα κοινωνικά κακά που μαστίζουν τον κόσμο σήμερα», υποστήριζε.
Η Marvel Comics συνεχίζει χωρίς τον Stan Lee. Ο για πάρα πολλά χρόνια συγγραφέας και εκδότης έφυγε από τη ζωή την περασμένη Δευτέρα. Θα τον θυμόμαστε ξεφυλλίζοντας ιστορίες με τον Spiderman, τους Fantastic 4, τον Hulk, τον Thor, τον Iron Man, τον Daredevil, τον Doctor Strange, τον Black Panther και άλλους. Θα τον θυμόμαστε όμως και για το ότι δεν μασούσε τα λόγια του όταν επρόκειτο να μιλήσει για τον ρατσισμό.
Τον Αύγουστο του 2017, λίγο μετά από μια συγκέντρωση και συλλαλητήριο λευκών εθνικιστών στη Σάρλοτσβιλ στην Πολιτεία της Βιρτζίνια, ο Stan Lee κοινοποίησε μια στήλη που είχε γράψει πριν σχεδόν μισό αιώνα από τη μηνιαία στήλη «Stan’s Soapbox» στα Marvel Comics, την οποία έγραφε μεταξύ 1965 και 2001. Το 1968, στην κορύφωση του Civil Rights Movement, του κινήματος για τα πολιτικά και ατομικά δικαιώματα των μαύρων στην Αμερική, ο Σταν Λι έγραψε ένα δυνατό κείμενο για τα δεινά που γεννά το μίσος και ο ρατσισμός.
«Η μισαλλοδοξία και ο ρατσισμός είναι από τα πιο θανατηφόρα κοινωνικά κακά που μαστίζουν τον κόσμο σήμερα. Αλλά, μιας και δεν πρόκειται για μια ομάδα κοστουμαρισμένων υπερκακών, δεν μπορείς να τα σταματήσεις με μια γροθιά στη μύτη, ή με μια βολή από όπλο ακτινών. Ο μοναδικός τρόπος να τα καταστρέψεις είναι με το να τα εκθέσεις σε κοινή θέα- να αποκαλύψεις το ότι είναι ύπουλα κακά. Ο μισαλλόδοξος είναι ένας άλογος μισάνθρωπος- κάποιος που μισεί τυφλά, φανατικά, αδιάκριτα. Αν το πρόβλημά του είναι οι μαύροι, τότε μισεί ΟΛΟΥΣ τους μαύρους. Αν κάποτε τον προσέβαλε ένας κοκκινομάλλης, μισεί ΟΛΟΥΣ τους κοκκινομάλληδες. Αν κάποιος ξένος πρόλαβε να του πάρει τη δουλειά, είναι θυμωμένος με όλους τους ξένους. Μισεί ανθρώπους που δεν έχει δει ποτέ- ανθρώπους που δεν έχει ποτέ γνωρίσει- με την ίδια ένταση- έχει γι’ αυτούς την ίδια χολή», έγραψε ο Λι.
Και συνέχισε: «Τώρα, δεν λέμε ότι είναι παράλογο να ενοχλεί ένας άνθρωπος κάποιον άλλον. Αλλά, αν και ο οποιοσδήποτε έχει το δικαίωμα να αντιπαθεί ένα άλλο άτομο, είναι τελείως παράλογο, προφανώς τρελό να καταδικάζεις μια ολόκληρη ράτσα- να απεχθάνεσαι ένα ολόκληρο έθνος- να διαβάλεις μια ολόκληρη θρησκεία. Αργά ή γρήγορα, πρέπει να μάθουμε να κρίνουμε ο ένας τον άλλον βάσει αυτού που πραγματικά είμαστε. Γιατί τότε, και μόνον τότε, θα είμαστε πραγματικά άξιοι της ιδέας ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα του Θεού- ενός Θεού, που ΟΛΟΥΣ μας λέει- τέκνα ΤΟΥ».
