Μακάο και τα… ρέστα μου!
Πώς η ειδική διοικητική περιφέρεια της Κίνας εξελίσσεται σε παγκόσμια «πρωτεύουσα» του τζόγου.
Ποιο Λας Βέγκας και ποιο Ατλάντικ Σίτι! Ο διεθνής τζόγος αποκτά μία νέα παγκόσμια «πρωτεύουσα». Κι αυτή ακούει στο όνομα Μακάο. Χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά από τις αμερικανικές «μητροπόλεις» των τυχερών παιχνιδιών, στη νοτιοανατολική ακτή της Κίνας, αυτός ο θύλακας των 27,3 τ.χλμ και των 559.046 κατοίκων εξελίσσεται σταδιακά, πλην μεθοδικά, σε «χρυσωρυχείο»!
Από το 2002 κι εντεύθεν, καζίνο ξεφυτρώνουν παντού σαν μανιτάρια -φυσική συνέπεια της άρσης των περιορισμών σε αλλοδαπές εταιρείες εκμετάλλευσης. Το αποτέλεσμα είναι να προσελκύουν το ενδιαφέρον εκατομμυρίων τουριστών κάθε χρόνο.
Διαβάστε ακόμη: Τα διασημότερα καζίνο του κόσμου
Ακόμη και μεγιστάνες τζογαδόροι έρχονται από τα πέρατα της γης για να παίξουν -ή και να «ξεπλύνουν»- ολόκληρες περιουσίες στα «τραπέζια». Με αυτά και με άλλα, τα περυσινά έσοδα στο Μακάο άγγιξαν τα 45 δισ. δολάρια από τα τυχερά παιχνίδια! Πρακτικά, μιλάμε για αύξηση 20% μέσα σε έναν χρόνο!
Όλα αυτά γίνονται βέβαια με τη «βούλα» του Πεκίνου. Δεκαπέντε χρόνια μετά τη μεταβίβαση της διοίκησης της πρώην αυτής πορτογαλικής αποικίας, η κομμουνιστική κυβέρνηση «βάφτισε» το Μακάο ως το μοναδικό κινεζικό έδαφος όπου είναι νόμιμος ο τζόγος. Και με τις ευλογίες του, οι Κινέζοι συρρέουν μαζικά εκεί: μόνον το 2013, υπολογίζεται ότι ξεπέρασαν τα 17 εκατομμύρια, ως εσωτερικοί τουρίστες.
Τώρα, το Πεκίνο προχωρεί με τάχιστους ρυθμούς και στην κατασκευή μίας γέφυρας, για να συνδέσει απευθείας το Μακαό με το Χονγκ Κογκ: έδρα μεγάλων τζογαδόρων, πολυεκατομμυριούχων και διεθνών φοροφυγάδων, που μέχρι σήμερα επαφίονται στις θαλάσσιες μεταφορές για να πατήσουν πόδι στην κινεζική «μητρόπολη» του τζόγου.
Τα… βαλάντιά τους διεκδικούν εκεί ισάξια εγχώριοι και ξένοι διαχειριστές καζίνο, μεταξύ αυτών μεγάλοι «παίκτες», όπως οι Las Vegas Sands και Wynn Resorts, αμφότερες αμερικανικών συμφερόντων.
Διαβάστε ακόμη: Ο Ιταλός… κουλοχέρης
Όμως, αυτό το μοντέλο ανάπτυξης μοιραία στηρίζεται σε «πήλινα πόδια». Αφενός, επειδή η τεχνητή ευημερία στο Μακάο βασίζεται αποκλειστικά στον τζόγο και το Πεκίνο θα μπορούσε μια πρωία, πολύ απλά, να αλλάξει άρδην στάση. Αφετέρου, επειδή είναι ορατός ο κίνδυνος η περιοχή να εξελιχθεί σε ένα τεράστιο διεθνές «πλυντήριο» «βρώμικων» κεφαλαίων.
Όχι τυχαία, στα καζίνο του Μακάο αποτελεί συνήθη εξάλλου πρακτική οι παίκτες να αγοράζουν μάρκες σε γουάν (το κινεζικό νόμισμα), να εξαργυρώνουν έπειτα τα κέρδη τους σε συνάλλαγμα -κατά προτίμηση σε δολάρια- και να τα στέλνουν κατευθείαν στο εξωτερικό, χωρίς να τα δηλώνουν.
Μοιραία λοιπόν, όσο αναπτύσσεται το μικροσκοπικό Μακάο, άλλο τόσο πληθαίνουν πλέον οι φωνές διαμαρτυρίας στο εξωτερικό για τα κατ’ εξακολούθηση κρούσματα ανομίας. Την έντονη δυσαρέσκειά του εξέφρασε μάλιστα ανοιχτά αρμόδια επιτροπή του αμερικανικού Κογκρέσου. Προς το παρόν, το Πεκίνο έχει περιοριστεί στην επιβολή ορίων στην μεταφορά κεφαλαίων από Κινέζους στο εξωτερικό, στα 50.000 δολάρια το «κεφάλι».
