Με ποιον υποψήφιο για την προεδρία των ΗΠΑ πιστεύει πως μοιάζει ο Γιάνης Βαρουφάκης;

Σε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξή του στο Newsweek, ο Γιάνης Βαρουφάκης αναφέρθηκε στην κούρσα για την προεδρία των ΗΠΑ, αλλά και στις ομοιότητες και τις διαφορές που εντοπίζει μεταξύ του ίδιου και του Μπέρνι Σάντερς.

«Η μεγάλη διαφορά μεταξύ μας είναι ότι ο Μπέρνι είναι υποψήφιος για την Προεδρία μίας κοινωνικής οικονομίας, που είναι πολύ πιο ισχυρή και αυτόνομη από την Ευρωζώνη – και απείρως πιο βιώσιμη από μια χρεοκοπημένη χώρα η οποία δεν έχει τους μοχλούς χάραξης πολιτικής ( π.χ. νομισματική και δημοσιονομική πολιτικής, το δικαίωμα να νομοθετεί, τα οποία παραδόθηκαν το καλοκαίρι με το τρίτο μνημόνιο» και προσέθεσε:

«Αφού σημείωσα τις διαφορές μας, επιτρέψτε μου τώρα να μιλήσω για τις απίστευτες ομοιότητές μας: Ο Μπένρι Σάντερς και το DiEM καλούν για ένα δημοκρατικό κύμα που θα μειώσει την εταιρική εξουσία πάνω στον λαό. Ο Μπένρι Σάντερς και το DiEM αγωνίζονται για να βάλουν και πάλι τον λαό στις δημοκρατίες μας. Αγωνιζόμαστε για κοινές πολιτικές έννοιες – π.χ. παγκόσμιο σύστημα υγείας (που είναι φθηνότερο από ό,τι ο ιδιωτικός τομέα της υγείας), για έναν κόσμο στον οποίο οι απόφοιτοι των πανεπιστημίων δεν βυθίζονται στο χρέος ακόμη και πριν ξεκινήσουν να… ζουν, κανόνες και νόμους που να εμποδίζουν την Wall Street και τα τσιράκια της από το να σκέφτονται τους εαυτούς τους ως οι κυρίαρχοι του σύμπαντος (και να ζητούν από τα ασθενέστερα μέλη της κοινωνίας να τους διασώσουν)» και κατέληξε:

«Πέρυσι, οι Έλληνες δεν εξέλεξαν ανθρώπους σαν εμένα, επειδή έγιναν ξαφνικά αριστεροί. Το ίδιο ισχύει και για τον Σάντερς.. Οι ψηφοφόροι του Νιού Χάμσαϊρ δεν ανακάλυψαν ξαφνικά ότι είναι σοσιαλδημοκράτες. Απλώς δεν ανέχονται άλλο την ψεύτικη πολιτική και αποφάσισαν να υποστηρίξουν κάποιον ο οποίος υποστηρίζει τα ίδια πράγματα κοινής λογικής εδώ και δεκαετίες. Δεν θα ψηφίσουν για ένα «πέρασμα στο σοσιαλισμό» (όπως και οι ψηφοφόροι μου δεν θα με είχαν ψηφίσει πέρυσι αν είχα προτείνει μια τέτοια «μετάβαση»).

Αλλά καταλαβαίνουν ότι ο Μπέρνι και εμείς – οι σύντροφοί του στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού – είμαστε μετριοπαθείς στους στόχους μας. Αντιλαμβανόμαστε ότι ο σοσιαλισμός είναι πολύ, πολύ μακριά – και ότι κατά πάσα πιθανότητα θα γίνει πταγματικότητα όταν η τεχνολογία αναπτυχθεί περαιτέρω (δείτε την ομιλία μου στο TED για το θέμα αυτό – Ο καπιταλισμός θα φάει τη δημοκρατία – αν δεν μιλήσουμε). Προς το παρόν, το μόνο που προτείνουμε είναι η επιστροφή σε βασικές φιλελεύθερες δημοκρατικές αρχές οι οποίες το κατεστημένο έχει πετάξει στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας – με κόστος για όλους μας (εκτός από ορισμένους, πολύ λίγους, επιχειρηματίες)».