Μετά την απελευθέρωση του Ασάνζ: Αίτημα για αμνηστία, με ανησυχίες για τους δημοσιογράφους

Η Στέλλα Ασάνζ, η σύζυγος του ιδρυτή του WikiLeaks Τζούλιαν, δήλωσε στο Reuters την Τρίτη ότι θα ζητήσουν αμνηστία, αφού συμφώνησε να δηλώσει ένοχος για παραβίαση του αμερικανικού νόμου περί κατασκοπείας, τερματίζοντας το μακρόχρονο νομικό του έπος στη Βρετανία.

Ο Ασάνζ, 52 ετών, θα δηλώσει ένοχος σε μία μόνο ποινική κατηγορία για συνωμοσία με σκοπό την απόκτηση και αποκάλυψη διαβαθμισμένων εγγράφων εθνικής άμυνας των ΗΠΑ και αναμένεται να καταδικαστεί σε 62 μήνες ποινής που έχει ήδη εκτίσει σε ακροαματική διαδικασία στο Σαϊπάν των Βόρειων Μαριάνων Νήσων.

Στη συνέχεια θα είναι ελεύθερος να επιστρέψει στην πατρίδα του, την Αυστραλία.

Η Στέλλα Ασάνζ, μια δικηγόρος που έχει εργαστεί στην εκστρατεία του σχεδόν από την αρχή των νομικών του αγώνων, δήλωσε ότι είναι ενθουσιασμένη με την κίνηση, αλλά εξακολουθεί να είναι θυμωμένη που κρατείται τόσο καιρό.

Το ζευγάρι παντρεύτηκε ενώ εκείνος βρισκόταν στη φυλακή υψίστης ασφαλείας Belmarsh στο Λονδίνο και απέκτησαν δύο παιδιά ενώ εκείνος ήταν έγκλειστος στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο.

Είπε ότι θα ζητούσαν αμνηστία επειδή η αποδοχή της ενοχής για μια κατηγορία κατασκοπείας αποτελεί «πολύ σοβαρή ανησυχία» για τους δημοσιογράφους σε όλο τον κόσμο. Είπε επίσης ότι θα ξεκινήσουν εκστρατεία συγκέντρωσης χρημάτων, καθώς η πτήση από το Λονδίνο στη Σαϊπάν για την ακρόαση στο δικαστήριο και στη συνέχεια στην Αυστραλία θα κοστίσει περίπου μισό εκατομμύριο δολάρια ΗΠΑ.

«Το γεγονός ότι υπάρχει ομολογία ενοχής, βάσει του νόμου περί κατασκοπείας σε σχέση με την απόκτηση και αποκάλυψη πληροφοριών για την εθνική άμυνα είναι προφανώς μια πολύ σοβαρή ανησυχία για τους δημοσιογράφους και τους δημοσιογράφους εθνικής ασφάλειας γενικότερα», δήλωσε η ίδια.

Η Στέλλα Ασάνζ δήλωσε ότι πάντα πίστευε ότι θα ερχόταν αυτή η στιγμή. «Αισθάνομαι ενθουσιασμένη. Αισθάνομαι επίσης ανήσυχη, ξέρετε, επειδή είμαι τόσο συνηθισμένη σε αυτό. Οτιδήποτε μπορεί να συμβεί. Ανησυχώ ότι μέχρι να υπογραφεί πλήρως, ανησυχώ, αλλά φαίνεται ότι τα καταφέραμε», είπε μιλώντας από το Σίδνεϊ.

«Θα το πιστέψω πραγματικά όταν τον έχω μπροστά μου και μπορώ να τον πάρω και να τον αγκαλιάσω και τότε θα είναι αληθινό» συμπλήρωσε.

Η συμφωνία σηματοδοτεί το τέλος μιας νομικής διαδικασίαςπου είδε τον Ασάνζ να περνά περισσότερα από πέντε χρόνια σε βρετανική φυλακή υψίστης ασφαλείας και επτά χρόνια κρυμμένος στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο μετά τη μαζική δημοσιοποίηση από το WikiLeaks μυστικών αμερικανικών εγγράφων – τις μεγαλύτερες παραβιάσεις ασφαλείας του είδους τους στην αμερικανική στρατιωτική ιστορία.

Η Στέλλα είπε ότι ο Τζούλιαν ήταν «πολύ πιο ανάλαφρος» όσο πλησίαζε η συμφωνία και ότι πιθανότατα θα περάσουν τώρα χρόνο στην Αυστραλία – ένα καλό μέρος, είπε, για να ανακτήσει κανείς την υγεία και τη λογική του.«Νομίζω ότι αυτό ισχύει όχι μόνο για τον Τζούλιαν αλλά και για μένα. Ήταν μερικά δύσκολα, πολύ δύσκολα χρόνια και χρειαζόμαστε λίγο χρόνο» σημείωσε.

Πρώτα, είπε ότι πρέπει να συγκεντρώσουν χρήματα.

«Η πολιτική της Αυστραλίας προβλέπει ότι θα πρέπει να πληρώσει μόνος του την πτήση της επιστροφής του, οπότε έπρεπε να ναυλώσει πτήση και έτσι θα είναι ουσιαστικά χρεωμένος όταν προσγειωθεί στην Καμπέρα.

Θα ξεκινήσουμε ένα ταμείο έκτακτης ανάγκης για να προσπαθήσουμε να βρούμε αυτά τα χρήματα ώστε να μπορέσουμε να επιστρέψουμε στην αυστραλιανή κυβέρνηση την πτήση ελευθερίας του.

Πρόκειται για μισό εκατομμύριο δολάρια ΗΠΑ» τόνισε.

Η ιστορία του Ασάνζ

Ο Αυστραλός ξεκίνησε τη ζωή του ακολουθώντας τη μητέρα του, Κριστίν Αν Ασάνζ, η οποία ήταν καλλιτέχνιδα του θεάτρου και πήρε διαζύγιο από τον πατέρα του αμέσως αφού γεννήθηκε ο Τζούλιαν.

Συνέκρινε την παιδική του ηλικία με αυτή του Τομ Σόγιερ. Σε ηλικία 15 ετών είχε ήδη ζήσει σε περισσότερες από 30 πόλεις της Αυστραλίας, προτού εγκατασταθεί στη Μελβούρνη, όπου σπούδασε μαθηματικά, φυσική και πληροφορική.

Εντάχθηκε στην κοινότητα των χάκερς και άρχισε να μπαίνει παράνομα στους ιστότοπους της Nasa ή του Πενταγώνου χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο “Mendax”.

Το 2006 δημιούργησε τον ιστότοπο WikiLeaks για να «απελευθερώσει» τον Τύπο και να «αποκαλύψει τα μυστικά και τις παραβιάσεις των ΗΠΑ». Τότε έγινε, σύμφωνα με έναν από τους βιογράφους του, «ο πιο επικίνδυνος άνθρωπος του κόσμου».

Στο ευρύ κοινό έγινε γνωστός το 2010 με τη δημοσίευση εκατοντάδων χιλιάδων διαβαθμισμένων αμερικανικών εγγράφων, γεγονός που τον ανέδειξε σε βασικό υπέρμαχο της υπεράσπισης του δικαιώματος στην ενημέρωση.

Δέκα χρόνια πριν βρεθεί στον Λευκό Οίκο ο Τζο Μπάιντεν, τότε αντιπρόεδρος του Μπαράκ Ομπάμα, είχε δηλώσει ότι ο Ασάνζ μοιάζει περισσότερο «με υψηλής τεχνολογίας τρομοκράτη» παρά με διάδοχο των Pentagon Papers, τα οποία είχαν αποκαλύψει τη δεκαετία του 1970 τα ψεύδη των ΗΠΑ αναφορικά με τον πόλεμο στο Βιετνάμ.

«Σύμφωνα με τον Βορειοαμερικανό αντιπρόεδρο, η αλήθεια για τις ΗΠΑ ισοδυναμεί με τρομοκρατία», είχε απαντήσει ο Ασάνζ.

Εξάλλου το 2016 ο WikiLeaks αποκάλυψε στη διάρκεια της αμερικανική προεκλογικής εκστρατείας χιλιάδες μέιλ του Δημοκρατικού κόμματος και της ομάδας της Χίλαρι Κλίντον, υποψήφιας τότε για την προεδρία των ΗΠΑ.

Το επεισόδιο αυτό προκάλεσε υποψίες από τους επικριτές του ότι συνεργάστηκε με τη Ρωσία, ενώ κέρδισε τα εύσημα από τον αντίπαλο της Κλίντον, τον Ντόναλντ Τραμπ. Η CIA κατήγγειλε ότι ο WikiLeaks έλαβε τα έγγραφα αυτά μέσω Ρώσων πρακτόρων, κάτι που ο ιστότοπος αρνήθηκε.

Το 2011 πέντε εφημερίδες (ανάμεσά τους οι New York Times, The Guardian, Le Monde) που συνδέονταν με τον WikiLeaks είχαν καταδικάσει τις μεθόδους του ιστότοπου, που δημοσίευσε τηλεγραφήματα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ χωρίς να καλύπτει κάποιες ευαίσθητες πληροφορίες, εκτιμώντας ότι ενδέχεται «να θέσουν σε κίνδυνο κάποιες πηγές».

Στα τέλη του 2022 οι ίδιες εφημερίδες ζήτησαν από την αμερικανική κυβέρνηση να αποσύρει τις κατηγορίες εναντίον του Ασάνζ διότι «η δημοσίευση δεν αποτελεί αδίκημα».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

• Masdar: Οι επόμενες κινήσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη μετά το deal με την ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή
• Ελεύθεροι επαγγελματίες: Πότε και ποιες αλλαγές έρχονται στον τεκμαρτό τρόπο φορολόγησης
• Τα υψηλά επιτόκια ήρθαν για να μείνουν; Τι «δείχνουν» οι αγορές ομολόγων