Μετά την COP28, πώς μπορούν οι εταιρείες να καλύψουν το χάσμα εμπιστοσύνης στην περιβαλλοντική δράση

Του Eamon Barrett

Η COP28 έκλεισε την περασμένη εβδομάδα με μια δήλωση-ορόσημο σχετικά με τη δράση που πρέπει να αναληφθεί κατά των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Για πρώτη φορά στις δεκαετίες που συνεδριάζει η COP για να συζητήσει την κλιματική αλλαγή, το επίσημο ανακοινωθέν που κυκλοφόρησε στο τέλος της φετινής συνόδου κορυφής διευκρίνισε ότι τα παγκόσμια ενεργειακά συστήματα πρέπει να μεταβούν «μακριά από τα ορυκτά καύσιμα» προκειμένου να επιτευχθούν οι κλιματικοί μας στόχοι.

Πρόκειται για μια ιστορική παραδοχή, αλλά η διατύπωση απέφυγε να προσδιορίσει ακριβώς πότε και σε ποιο βαθμό θα γίνει αυτή η μετάβαση, οδηγώντας πολλούς επικριτές στο να απορρίψουν το αποτέλεσμα ως ένα ακόμη «πράσινο ξέπλυμα».

Το Fortune μίλησε με τον Emilio Tenuta, επικεφαλής υπεύθυνο βιωσιμότητας της Ecolab, για το χάσμα εμπιστοσύνης που υπάρχει μεταξύ των καταναλωτών και των ηγετών αναφορικά με τη δράση σχετικά με την κλιματική αλλαγή.

«Έχουμε σαφή μηνύματα ότι οι καταναλωτές δεν πιστεύουν ότι οι εταιρείες και οι κυβερνήσεις είναι αρκετά τολμηρές, και νομίζω ότι ο λόγος γι’ αυτό είναι η έλλειψη σαφών σχεδίων», λέει ο Tenuta, αναφερόμενος στην πρόσφατη έκθεση της εταιρείας του σχετικά με τη διαχείριση του νερού.

Η μελέτη Watermark έδειξε ότι ενώ οι περισσότεροι ερωτηθέντες πιστεύουν ότι οι κυβερνητικοί και επιχειρηματικοί ηγέτες θα πρέπει να είναι υπεύθυνοι για τη διασφάλιση της ασφάλειας του νερού, πάνω από τους μισούς πιστεύουν ότι οι ίδιοι αυτοί φορείς δεν «εστιάζουν πραγματικά» στην επίλυση των προβλημάτων του νερού ή της κλιματικής αλλαγής. Εκεί έγκειται το χάσμα εμπιστοσύνης, το οποίο έχουμε δει και σε άλλους κλάδους.

Σε κάποιο βαθμό αυτό το χάσμα εμπιστοσύνης είναι θέμα αντίληψης, λέει ο Tenuta, όπου οι καταναλωτές ή άλλοι εξωτερικοί παρατηρητές μπορεί να «στερούνται πλήρους ή ακριβούς πληροφόρησης» σχετικά με τις δράσεις που αναλαμβάνουν οι ηγέτες. Άλλες φορές, λέει ο Tenuta, οι επιχειρήσεις συνηθίζουν να «υπερβάλλουν» ως προς τις περιβαλλοντικές τους προσπάθειες. Η επίλυση και των δύο ζητημάτων βασίζεται στη διαφάνεια.

«Προκειμένου οι επιχειρήσεις να θεωρηθούν πραγματικά αξιόπιστες, πρέπει να είναι σε θέση να τεκμηριώνουν πραγματικά το από πού ξεκινούν και να έχουν σαφείς φιλοδοξίες για το πού πρέπει να πάνε», σημειώνει ο Tenuta.

Όταν μια εταιρεία θέτει έναν φιλόδοξο στόχο για το κλίμα, όπως η εξάλειψη των εκπομπών μέχρι το 2050, αλλά δεν παρέχει καμία πληροφορία για το πώς θα φτάσει εκεί ή ακόμη και για το πώς θα μετρήσει τα αποτελέσματά της, αυτό είναι ένα σαφές σημάδι «πράσινου ξεπλύματος». Για να είναι αξιόπιστοι, οι ηγέτες πρέπει να είναι συγκεκριμένοι. «Δεν αρκεί απλώς να κάνεις τη δουλειά – ο κόσμος θέλει επίσης να ξέρει ότι αυτή έχει ελεγχθεί από τρίτους».

Η επίλυση αυτού του χάσματος εμπιστοσύνης είναι τελικά καλή για τις επιχειρήσεις, καθώς, σύμφωνα με την έκθεση της Ecolab, οι καταναλωτές ψηφίζουν όλο και περισσότερο με το πορτοφόλι τους, προτιμώντας τα brands που θεωρούν ότι είναι ευθυγραμμισμένα με τις περιβαλλοντικές ανάγκες. Ωστόσο, για να πειστούν οι επενδυτές ότι η υιοθέτηση περιβαλλοντικής στάσης είναι το σωστό, απαιτούνται λίγο περισσότερα δεδομένα και μεγαλύτερη εστίαση στην επικοινωνία των επιχειρηματικών αποτελεσμάτων και όχι των περιβαλλοντικών.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

• Charlotte Foucteau, CEO Teleperformance Greece: Dream Big & Work Hard
• Πόσες χιλιάδες δολάρια «έπιασε» σε δημοπρασία το 103 ετών «πιο ταπεινό χριστουγεννιάτικο στον κόσμο»