Μια… τραβηγμένη ιδέα κρυπτονομίσματος που θα άξιζε να πάρει το επόμενο βραβείο Νόμπελ

του Robert Hackett

Ο Brian Brooks, ο κορυφαίος τραπεζικός ελεγκτής της Αμερικής, έχει μια ιδέα για να βοηθήσει να συγκεραστεί το χάσμα πλούτου μεταξύ του αναπτυσσόμενου και του αναπτυγμένου κόσμου. Αποκαλεί την ιδέα του «εθνικό νόμισμα».

Όσο πεζή κι αν ακούγεται η επωνυμία, η πρότασή του έχει ουσία. Ο πυρήνας του σχεδίου είναι η προώθηση της εκπαίδευσης και της οικονομικής ανάπτυξης σε όλο τον κόσμο, λέει ο Brooks, επικεφαλής της ρυθμιστικής νομισματικής αρχής. Δεδομένου ότι τα υψηλότερα ποσοστά μόρφωσης συσχετίζονται με υψηλότερο «ακαθάριστο εγχώριο προϊόν», τότε η παροχή κινήτρων στους ανθρώπους για να συνεχίσουν τη σχολική τους εκπαίδευση θα μπορούσε να ενισχύσει την παραγωγικότητα, την ατομική ευημερία και την κοινωνική ευημερία, λέει.

Τέτοιες ιδέες για τη βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης είναι καθιερωμένες στην ακαδημαϊκή βιβλιογραφία, ακόμη και αν η εφαρμογή τους καθυστερεί στην πράξη. (Απλώς ρωτήστε τους οικονομολόγους της Παγκόσμιας Τράπεζας.) Αλλά είναι η φύση του ιδιαίτερου συστήματος κινήτρων του Brooks που παραξενεύει. Το ιδανικό κίνητρο; Κουπόνια κρυπτονομισμάτων, λέει.

Σύμφωνα με το σχέδιο, οι κυβερνήσεις του κόσμου θα ανταμείβουν τους ανθρώπους με τα λεγόμενα κουπόνια εθνικού νομίσματος για τη συνεχή μάθηση. Ένας φοιτητής κερδίζει κουπόνια ολοκληρώνοντας διαδικτυακά μαθήματα και πετυχαίνοντας σε τεστ. Τα κουπόνια θα αποτελούν ουσιαστικά αξιώσεις σε ένα «καταπιστευματικό ταμείο» που θα ιδρυθεί από το κράτος. Και θα δίνουν στους δικαιούχους τις μελλοντικές πληρωμές που αντιπροσωπεύουν ένα μερίδιο των αυξανόμενων φορολογικών εσόδων που δημιουργούνται από το αυξημένο ΑΕΠ.

Ο Brooks συνέλαβε την ιδέα στο Φεστιβάλ Fintech της Σιγκαπούρης στις 9 Δεκεμβρίου. Δεν ντρέπεται να υποστηρίξει την άποψή του για το σχέδιο, και δηλώνει: «Σας λέω ότι πρέπει να είναι το επόμενο βραβείο Νόμπελ. Είναι μια μεγάλη ιδέα».  Συγκρίνει τον πιθανό αντίκτυπο της πρότασης με εκείνον που είχε ο Muhammad Yunus, ιδρυτής της Grameen Bank του Μπαγκλαντές, του οποίου το πρωτοποριακό έργο για την ανακούφιση της φτώχειας μέσω μικροχρηματοδοτήσεων του απέφερε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 1996.

Η ιδέα μπορεί να θεωρηθεί ως ένα είδος καθολικού βασικού εισοδήματος – με μια ιδιαιτερότητα. Αντί να διανέμει ένα καθορισμένο χρηματικό ποσό στους ανθρώπους απλώς και μόνο επειδή είναι πολίτες που πληρώνουν φόρους, το εθνικό νόμισμα θα ανταμείβει εκείνους που σπουδάζουν και μαθαίνουν περισσότερο. Σε τελική ανάλυση, είναι αυτοί που βελτιώνουν άμεσα τα εθνικά αποτελέσματα στον τομέα της υγείας, της διαβίωσης, της κοινωνικής σταθερότητας και του ΑΕΠ.