Νέο δράμα που… «μυρίζει» πολιτικές εξελίξεις
Ο άτυπος συμβιβασμός Ευρώπης και ΔΝΤ επιστρέφει το κλίμα στην αβεβαιότητα.
Προς λύση, που θα παρατείνει την αβεβαιότητα φαίνεται πως στρέφονται πλέον οι Ευρωπαίοι, μετά τη δραματική συνεδρίαση του Eurogroup της περασμένης Δευτέρας, η οποία κατέληξε σε ναυάγιο.
Γερμανία και ΔΝΤ προχωρούν σε έναν άτυπο συμβιβασμό μέσω του οποίου, το μεν Ταμείο δεν εκταμιεύει νέο δάνειο προς την Ελλάδα, ενώ η Γερμανία δεν κάνει την παραμικρή υποχώρηση στο θέμα της ελάφρυνσης του χρέους και, παράλληλα, δεσμεύει την Ελλάδα σε πολυετή δημοσιονομική επιτήρηση.
Η πρόταση για συμμετοχή του ΔΝΤ τώρα στο ελληνικό πρόγραμμα, αλλά χορήγηση δανείου όταν ξεκαθαρίσει το τοπίο γύρω από το ζήτημα του χρέους, πρακτικά σημαίνει πως το σήμα το οποίο θα δοθεί στις αγορές θα είναι πως «το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο».
Χωρίς ανάλυση βιωσιμότητας και «έγκριση» από το ΔΝΤ, τα χέρια του Μάριο Ντράγκι είναι δεμένα και δεν μπορεί να φέρει στο Εκτελεστικό Συμβούλιο της ΕΚΤ πρόταση για ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE)» σημειώνουν πηγές με άμεση γνώση των συζητήσεων και των συσχετισμών, που δημιουργούνται αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη. Οι ίδιες πηγές υποστηρίζουν πως «οι εξελίξεις αυτές απομακρύνουν όλο και περισσότερο την –έστω και δοκιμαστική- έξοδο της χώρας στις αγορές μέσα στο καλοκαίρι».
Η πρόταση που προωθεί η Γερμανία σε συνεργασία με τον ESM και το ΔΝΤ, έχει ως βάση το έγγραφο του Ευρωμηχανισμού Στήριξης, που υποστηρίζει πως η ελάφρυνση χρέους δεν είναι απαραίτητη εάν η Ελλάδα παρουσιάσει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για την επόμενη 20ετία. Αν και η πρόταση αυτή δεν είναι αρκετή για να πείσει το ΔΝΤ να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα στήριξης με ένα νέο δάνειο, όπως διεφάνη από το Eurogroup της Δευτέρας, τα στελέχη του συζητούν το ενδεχόμενο συμμετοχής χωρίς νέο δάνειο, με τον αστερίσκο η έναρξη της χρηματοδότησης να γίνει στα μέσα του 2018, όταν αρχίσει η εφαρμογή των μεσοπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του χρέους.
Θα πρόκειται ουσιαστικά για ένα νέο Μνημόνιο, αφού κάθε εκταμίευση από πλευράς ΔΝΤ θα γίνεται στη βάση αξιολόγησης και προαπαιτούμενων, όπως ακριβώς συμβαίνει τώρα με το πρόγραμμα του ESM. Παράλληλα, η χώρα θα είναι δεσμευμένη να επιτυγχάνει υψηλά πλεονάσματα έως το 2060!
Σύμφωνα με το βασικό σενάριο του ESM, η Ελλάδα δεν χρειάζεται ελάφρυνση χρέους, εάν διατηρήσει το πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2032 και πάνω από το 3% μέχρι το 2038.
Όπως αναφέρεται, μάλιστα, η ΕΚΤ υποστηρίζει πως η επίτευξη τέτοιων πλεονασμάτων για τόσο μεγάλη περίοδο δεν είναι κάτι πρωτοφανές. Για παράδειγμα η Φινλανδία διατήρησε πρωτογενές πλεόνασμα 5,7% για 11 χρόνια (1998-2008), ενώ και η Δανία διατήρησε πρωτογενές πλεόνασμα 5,3% για 26 χρόνια (1983 – 2008).
Στο ίδιο σενάριο υπάρχει και δεύτερη επιλογή, σύμφωνα με την οποία, η Ελλάδα θα μπορούσε να εξασφαλίσει τη μέγιστη δυνατή ελάφρυνση χρέους, στη βάση της συμφωνίας του Μαΐου του 2016, με την υποχρέωση για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2022, τα οποία θα μειωθούν στο 2% μέχρι τα μέσα του 2030 και στο 1,5% μέχρι το 2048, διαμορφώνοντας τον μέσο στόχο της περιόδου 2023-2060 στο 2,2%.
Η μέγιστη δυνατή ελάφρυνση χρέους που εξετάζεται περιλαμβάνει:
-την επέκταση της ωρίμανσης των δανείων κατά 17,5 έτη από τα 32,5 έτη που είναι σήμερα, με τα τελευταία δάνεια να λήγουν το 2080,
-πλαφόν 0,4% του ΑΕΠ στις δαπάνες αποπληρωμής χρέους έως το 2050,
-“ταβάνι” 1% στο επιτόκιο των δανείων έως το 2050. Η πληρωμή των καταβλητέων τόκων που θα υπερβαίνουν το 1%, θα αναβάλλεται έως το 2050 και το ποσό θα ενσωματωθεί στο κόστος χρηματοδότησης του ταμείου διάσωσης.
-Επαναγορά από τον ESM το 2019 των «ακριβότερων» δανείων του ΔΝΤ, ύψους 13 δισ. ευρώ.
Η κυβέρνηση, που βρέθηκε στις «συμπληγάδες» των δύο βασικών παικτών (Γερμανίας-ΔΝΤ) αλλάζει τη ρητορική της, υποστηρίζοντας πως βασική προτεραιότητα είναι η έξοδος στις αγορές, ωστόσο, δεν αποκλείεται, εάν τελικά οι Ευρωπαίοι δεν προκρίνουν κάποια πιο δυναμική λύση για το χρέος, να πυροδοτηθούν πολιτικές εξελίξεις, που έως τώρα φαινόταν πως απομακρύνονται.
Πηγή: Επένδυση
