Νέος πρωθυπουργός στην Ιταλία αναλαμβάνει ο Πάολο Τζεντιλόνι
Ο μέχρι σήμερα υπουργός Εξωτερικών έλαβε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον Ιταλό Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Εντολή σχηματισμού από τον Πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας έλαβε ο μέχρι σήμερα υπουργός Εξωτερικών, Πάολο Τζεντιλόνι.
Ο Ιταλός πρόεδρος Σέρτζιο Ματαρέλα κάλεσε το πρωί της Κυριακής στο προεδρικό μέγαρο τον Τζεντιλόνι, ο οποίος θεωρείτο από το Σάββατο φαβορί για να λάβει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης μετά την παραίτηση του Ματέο Ρέντσι.
Σύμφωνα με τους σχολιαστές στη γειτονική μας, η ανάθεση εντολής σχηματισμού κυβέρνησης στον Πάολο Τζεντιλόνι θα γίνει με την κοινοβουλευτική υποστήριξη του Δημοκρατικού Κόμματος, της Νέας Κεντροδεξιάς του Αντζελίνο Αλφάνο και ομάδας γερουσιαστών που προέρχεται από την κεντροδεξιά του Μπερλουσκόνι.
Οι πρώτες κινήσεις του νέου πρωθυπουργού της Ιταλίας
«Οι μέχρι τώρα διαβουλεύσεις του προέδρου της Δημοκρατίας, Σέρτζιο Ματαρέλα, θα αποτελέσουν τη βάση της δουλειάς μου για να καθορίσω τη σύνθεση της κυβέρνησης», δήλωσε ο Ιταλός εντολοδόχος πρωθυπουργός Πάολο Τζεντιλόνι, μετά τη συνάντησή του με τον Ιταλό πρόεδρο, η οποία διήρκεσε περίπου πενήντα λεπτά.
Ο Τζεντιλόνι πρόσθεσε ότι «θα προσπαθήσει να διευκολύνει το έργο των κοινοβουλευτικών δυνάμεων, για τον γρήγορο καθορισμό του εκλογικού νόμου» και πως «από τις διαβουλεύσεις προέκυψε η βούληση του Ματέο Ρέντσι να μην δεχθεί εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, δείχνοντας συνοχή με τα όσα είχε δηλώσει κατά την εκστρατεία του δημοψηφίσματος».
Ως προς το κυβερνητικό πρόγραμμα, ο απερχόμενος υπουργός Εξωτερικών και μελλοντικός πρωθυπουργός κατέστησε σαφές ότι «δεδομένης της αρνητικής στάσης των μεγαλύτερων δυνάμεων της αντιπολίτευσης, ως προς την παροχή στήριξης στη νέα κυβέρνηση», με αίσθημα ευθύνης θα κινηθεί «εντός του χώρου της μέχρι τώρα κυβερνητικής πλειοψηφίας».
Σε σχέση με τις κύριες προτεραιότητες, τέλος, ο Πάολο Τζεντιλόνι υπογράμμισε ότι «γνωρίζει πως πρέπει να δοθεί στη χώρα άμεσα νέα κυβέρνηση με πλήρεις εξουσίες, ώστε να σταλεί καθησυχαστικό μήνυμα στους πολίτες και να αντιμετωπισθούν οι κοινωνικές, οικονομικές και διεθνείς προτεραιότητες, αρχίζοντας, όμως, από την ανοικοδόμηση των σεισμόπληκτων περιοχών».
Είναι πιθανόν η λίστα των υπουργών της νέας κυβέρνησης να παρουσιαστεί στον Ιταλό πρόεδρο, το αργότερο, μέχρι την ερχόμενη Τρίτη. Η αντιπολίτευση της Λέγκα και των Πέντε Αστέρων, στις πρώτες αντιδράσεις της, κρίνει αρνητικά την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Τζεντιλόνι και ζητά, και πάλι, άμεση προκήρυξη εκλογών.
Ποιος είναι ο Τζεντιλόνι
Ο Πάολο Τζεντιλόνι είναι εξήντα δυο ετών, πτυχιούχος πολιτικών επιστημών, και κατά τη διάρκεια της φοίτησής του σε γνωστό δημόσιο κλασικό λύκειο της Ρώμης δραστηριοποιήθηκε στον χώρο της τότε εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.
Μετά την ολοκλήρωση των πανεπιστημιακών του σπουδών συνεργάσθηκε με το εβδομαδιαίο περιοδικό Pace e guerra (Ειρήνη και πόλεμος), εκ των ιδρυτών του οποίου ήταν η Λουτσιάνα Καστελίνα, από τις σημαντικότερες μορφές της ιταλικής Αριστεράς.
Το 1984 ως δημοσιογράφος, αναλαμβάνει τη διεύθυνση του περιοδικού La Nuova Ecologia (H Νέα Οικολογία). To 1993 επιλέγεται ως εκπρόσωπος του δημάρχου της Ρώμης, Φραντσέσκο Ρουτέλι, ο οποίος προέρχεται, επίσης, από τον χώρο της οικολογίας.
Το 2001 εκλέγεται βουλευτής με το κεντρώο κόμμα της Μαργαρίτας, στην ίδρυση του οποίου συνέβαλε και ο ίδιος, ενώ το 2006 αναλαμβάνει υπουργός τηλεπικοινωνιών της δεύτερης κυβέρνησης του Ρομάνο Πρόντι. Το 2007 συμπεριλαμβάνεται στα σαράντα πέντε μέλη που αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία για τη δημιουργία του Δημοκρατικού Κόμματος.
Το 2013 επανεκλέγεται βουλευτής και το 2014, έπειτα από τη «μετακίνηση» της Φεντερίκα Μογκερίνι στη θέση της ύπατης εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, ο Ματέο Ρέντσι ορίζει ως διάδοχό της -και επικεφαλής του ιταλικού υπουργού Εξωτερικών- τον στενό του συνεργάτη Πάολο Τζεντιλόνι.
Οι αναλυτές υπογραμμίζουν ότι διατηρεί καλές σχέσεις τόσο με τον Τζον Κέρι όσο και με τον Σεργκέι Λαβρόφ, και ότι γνωρίζει σε βάθος την πολυσύνθετη πολιτική πραγματικότητα της Μέσης Ανατολής. Επωφελούμενος μιας σειράς ευκαιριών, τέλος, αναφέρθηκε στην ανάγκη στενής συνεργασίας των μεσογειακών χωρών, μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με στόχο την εγκατάλειψη της πολιτικής της λιτότητας, η οποία δεν επιτρέπει να δοθεί η πρέπουσα ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη.
