«No Space, Just A Place. Eterotopia» – Μια ματιά στη σουρεαλιστική έκθεση του οίκου Gucci στη Σεούλ

Μία νέα έκθεση του οίκου Gucci με τίτλο «No Space, Just A Place. Eterotopia» διοργανώνεται στο Μουσείο Daelim στη Σεούλ και προτείνει έναν νέο ορισμό του «άλλου χώρου» ως τόπου στον οποίο είναι εφικτή η κατανόηση της διαφορετικότητας.

Το πολυεπίπεδο πρότζεκτ που επιμελήθηκαν η Μίριαμ Μπεν Σαλάχ και ο επικεφαλής σχεδιαστής του Gucci, Αλεσάντρο Μικέλε, σύμφωνα με τον ιταλικό οίκο μόδας, στοχεύει στην υποστήριξη του πλούσιου πολιτιστικού τοπίου και της σκηνής σύγχρονης τέχνης της Σεούλ, αντλώντας έμπνευση από τη «σύνθετη ιστορία ανεξάρτητων και εναλλακτικών χώρων τέχνης» στην πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας.

Η ιδέα της προξενίας, όπως ήταν γνωστή στην Αρχαία Ελλάδα βρίσκεται στον πυρήνα της έκθεσης που επιδιώκει αναδείξει το «είμαστε μαζί» αλλά «δεν είμαστε ίδιοι».

Ανεξάρτητοι χώροι τέχνης της Σεούλ και οι ομάδες τους, αποτελούμενες από καλλιτέχνες απ΄όλο τον κόσμο παρουσιάζουν ένα πρότζεκτ τους με τη μορφή μεγάλης εγκατάστασης στην έκθεση που εκτείνεται στους τρεις ορόφους του Μουσείου.

«Κάθε έργο είναι θεματικά συνδεδεμένο με την ιδέα των εναλλακτικών χώρων ως ουτοπικού τόπου στον οποίο θα δημιουργηθούν νέες δυναμικές αφηγήσεις, βασισμένες στην κατανόηση της ετερότητας και στην εξερεύνηση των μειονοτικών ταυτοτήτων» σύμφωνα με τον ιταλικό οίκο.

Η έκθεση εξερευνά την «εναλλακτικότητα» μέσα από τις εστίες τέχνης που δημιουργήθηκαν τη δεκαετία του 1990 στη Νότια Κορέα, αμφισβήτησαν την εμπορική τέχνη και είχαν εμπλοκή στην πολιτική.

 

View this post on Instagram

 

Propelled by #Gucci Creative Director @alessandro_michele’s meditations on society and reflections on eterotopia and curated by @myriambensalah, the new exhibition ‘No Space, Just A Place’ is held at the @daelimmuseum in Seoul—a location part of the #GucciPlaces network. The exhibit features independent art spaces where artists were invited to give their own definition of what an “other space” might be. Pictured here in the first image is the work of artist Sungsil Ryu @sungsilryu—showcased by @boan1942—exploring the notion of artificial paradises. Her installation ‘Psychedelic Nature’ focuses on secular superstitions and fictitious narratives that link human beings to nature. Image 2 features @hapjungjigu that presents the work of painter #JunHyerim who unpacks through her three dimensional canvases the notion of Arcadia, with its interestingly ambivalent meaning in Korean—meaning both the “ideal land” and the “impossible to realize”. Tastehouse @tastehouse_info’s project ‘Tasteview Daelim Branch’ (seen in image 3, 4 and 5) reflects on the notion of value of art and how that value exists within a commercial space. Building an alternative commercial looking space within the museum, a ‘non-sale shop’, Tastehouse reconnects with the true value of the objects and the status of the viewer as a consumer. #NoSpaceJustAPlace will run until July 12, 2020. Take a virtual tour of the exhibition with a special 360 video available through link in bio. #AlessandroMichele

A post shared by Gucci (@gucci) on May 7, 2020 at 3:55am PDT

Στην έκθεση συμμετέχουν οι γκαλερί Audio Visual Pavilion, Boan1942, d/p, Hapjungjigu, OF, Post Territory Ujeongguk, space illi, Space One, Tastehouse και οι καλλιτέχνες Meriem Bennani, Olivia Erlanger, Cécile B. Evans, Kang Seung Lee, μεταξύ πολλών άλλων.

Ο Kang Seung Lee, Κορεάτης καλλιτέχνης με έδρα το Λος Άντζελες, εξετάζει τις ομάδες στο περιθώριο της κοινωνίας, καλύπτοντας τους τοίχους της κεντρικής σκάλας του Μουσείου με φωτοτυπίες περίπου 1.700 εξώφυλλων βιβλίων και περιοδικών από το Korea Queer Archive σε ένα αφιέρωμα στις γενιές ακτιβιστών για τα δικαιώματα της LGBTQ κοινότητας, μελετητών και καλλιτεχνών.

Στη βιντεοεγκατάσταση «Party on the Caps» η Meriem Bennani αντιμετωπίζει ανατρεπτικά τον εκτοπισμό και τη μετανάστευση μέσω έξυπνης αφήγησης και χιούμορ.

«What the Heart Wants» είναι ο τίτλος της βίντεο εγκατάστασης της Cécile B. Evans, Αμερικανο-Βελγίδας καλλιτέχνη που ζει στο Λονδίνο. Το έργο εξερευνά τις ανταλλαγές από ανθρώπους σε μηχανήματα και αποτελεί έναν φόρο τιμής τόσο στην τεχνολογική πρόοδο όσο και στην ικανότητα το ανθρώπου, να αισθάνεται, να αγαπά.

Υπό το φως της απόστασης και της απομόνωσης που προκαλείται από την παγκόσμια κρίση υγείας, υπάρχει ένα νέο ενδιαφέρον για «εναλλακτικούς» τρόπους διαβίωσης, εργασίας και επικοινωνίας. Και ίσως μια ευκαιρία αλλαγής του κατεστημένου, με τρόπους που τιμούν αντί να καταδικάζουν την «ετερότητα». Με αυτήν την αισιόδοξη οπτική, η Μπεν Σαλάχ τοποθετεί την έκθεση στην περίοδο της πανδημίας του κορονοϊού. «Στον κόσμο της τέχνης, πιστεύω, ελπίζω ότι η τρέχουσα κρίση θα μας αναγκάσει να επικεντρωθούμε σε αυτό που πραγματικά έχει σημασία : καλή τέχνη, καλοί καλλιτέχνες και σημαντικές ιδέες» τονίζει.

Η περιήγηση στην έκθεση που θα διαρκέσει έως τις 12 Ιουλίου είναι δυνατή και μέσω διαδικτύου.