Ο «δεύτερος πνεύμονας» της γης απειλείται

Του Lee White

Η απώλεια του «δεύτερου πνεύμονα» της γης θα αποδειχθεί μοιραία για πολλά οικοσυστήματα, ανθρώπινους πληθυσμούς, ακόμη και ολόκληρες χώρες – απειλώντας την ασφάλεια και τη σταθερότητα της αφρικανικής ηπείρου και ολόκληρου του πλανήτη.

Αυτό μπορεί να ακούγεται πολύ τραβηγμένο για να είναι αληθινό – αλλά η επιστήμη υποδηλώνει ότι οδεύουμε προς αυτό το δυστοπικό μέλλον λόγω της αδράνειας και της αμέλειάς μας απέναντι στην κλιματική αλλαγή.

Πρέπει επειγόντως να αναπτύξουμε μια γενιά Αφρικανών επιστημόνων ικανών να μελετούν, να τεκμηριώνουν, να παρακολουθούν και να εξηγούν τις περίπλοκες οικολογικές διαδικασίες που έχουν δομήσει το ζωτικό οικοσύστημα της Λεκάνης του Κονγκό, καθώς και τις απειλές που θέτουν οι σύγχρονες ανθρώπινες δραστηριότητες για την ίδια του την ύπαρξη.

Ενώ ο Αμαζόνιος έχει προσελκύσει τεράστια προσοχή από διεθνείς χορηγούς, η Λεκάνη του Κονγκό, το δεύτερο μεγαλύτερο τροπικό δάσος της Γης, έχει παραμεληθεί σε μεγάλο βαθμό. Μόλις τώρα αναπτύσσεται μια γενιά ντόπιων επιστημόνων, παρά την ανεπαρκή προσοχή και χρηματοδότηση από διεθνείς δωρητές.

Τα κονδύλια που υπάρχουν για τη διατήρηση και την αειφόρο διαχείριση της Λεκάνης του Κονγκό, όπως η Πρωτοβουλία για τα Δάση της Κεντρικής Αφρικής (CAFI) ή η Συνεργασία για τα Δάση του Κονγκό, δεν επαρκούν για να υποστηρίξουν την έρευνα που είναι κρίσιμη για την κατανόηση και την ικανότητά μας να διαχειριστούμε το οικοσύστημα. Υπάρχουν πολύ λίγες μακροπρόθεσμες βάσεις δεδομένων και ερευνητικοί σταθμοί – και όσοι υπάρχουν δυσκολεύονται να προσελκύσουν ακόμη και σχετικά μέτρια χρηματοδότηση σε ετήσια βάση.

Χάρη στο AFRITRON, ένα δίκτυο μόνιμων οικοπέδων καλλιέργειας βοτάνων που ξεκίνησε από τον καθηγητή Simon Lewis στο Πανεπιστήμιο του Leeds στο Ηνωμένο Βασίλειο, και μερικές βασικές τοποθεσίες έρευνας όπως το Lopé, το Epulu, το Kibale και το Budongo, όπου πεισματάρηδες ερευνητές έχουν αφοσιωθεί εδώ και δεκαετίες, παρά τη γενική έλλειψη ενδιαφέροντος, έχουμε κάποιες ενδείξεις για τη σημασία της Λεκάνης του Κονγκό στη δέσμευση του διοξειδίου του άνθρακα. Για την ακρίβεια, ενώ είναι μόνο το ένα τρίτο της έκτασης του Αμαζονίου, η λεκάνη του Κονγκό περιέχει περίπου το 40% των αποθεμάτων διοξειδίου του άνθρακα και τα δάση της αποδεικνύονται πιο ανθεκτικά στην κλιματική αλλαγή από τον νότιο Αμαζόνιο. Σήμερα, αποτελούν μεγαλύτερο «εργοστάσιο» δέσμευσης του διοξειδίου του άνθρακα, παρά το μικρότερο μέγεθός τους.

Ελλιπείς, κατακερματισμένες ή προκαταρκτικές μελέτες υποδεικνύουν ότι οι λειτουργίες του οικοσυστήματος που παρέχονται από τα δάση της λεκάνης απορροής του Κονγκό, όπως η ψυκτική επίδραση της διαπνοής από τα φύλλα τους και τα ατμοσφαιρικά «ποτάμια» που ρέουν στα Αιθιοπικά υψίπεδα και το Σαχέλ, δημιουργώντας τη βροχόπτωση που γεμίζει τον Νείλο και αρδεύει την Αίγυπτο, είναι κρίσιμες για την αφρικανική και παγκόσμια σταθερότητα.

Να είστε σίγουροι: Εάν χάσουμε τα δάση της Λεκάνης του Κονγκό, ο παγκόσμιος αγώνας κατά της κλιματικής αλλαγής θα καθυστερήσει κατά 15 έως 20 χρόνια. Θα χάναμε επίσης το νερό, την πηγή ζωής της Αφρικής που αντλείται από την πράσινη καρδιά της – και οι συνέπειες θα μετρηθούν σε εκατοντάδες εκατομμύρια κλιματικούς πρόσφυγες τις επόμενες δεκαετίες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

• Τράπεζες: Οι προτάσεις για την ταχύτερη μείωση του αναβαλλόμενου φόρου κρίνουν τα μερίσματα
• Μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις – Δράσεις για βελτίωση ενεργειακής απόδοσης και αλλαγής συσκευής
• Boeing: Προσωρινή συμφωνία με τα συνδικάτα για τον τερματισμό της απεργίας – Τι προβλέπει