Ο Διοικητής του “Παίδων” διαψεύδει Πισπιρίγκου: “Ουδέποτε χορηγήθηκε κεταμίνη στην Τζωρτζίνα”

Με μια λακωνική αλλα κατηγορηματική δήλωση ο διοικητής του νοσοκομέιου Παίδων διέψευσε τους ισχυρισμούς της Ρούλας Πισπιρίγκου οτι από το νοσοκομείο χορηγήθηκε κεταμίνη στην μικρή Τζωρτζίνα με αποτέλεσμα τον θάνατό της.

“Σχετικά με αναφορές που λαμβάνουν χώρα το τελευταίο 24ωρο ότι κατά την νοσηλεία της ασθενούς Γεωργίας Δασκαλάκη στο Νοσοκομείο μας, έλαβε, από το ιατρικό ή το νοσηλευτικό μας προσωπικό, την φαρμακευτική ουσία «Κεταμίνη», βεβαιώνουμε ότι ουδέποτε χορηγήθηκε στην μικρή ασθενή η ουσία αυτή είτε αυτούσια είτε σαν συστατικό άλλου φαρμακευτικού ιδιοσκευάσματος” είπε ο διοικητής του νοσοκομείου Εμμανουήλ Παπασάββας.

Τι ισχυρίζεται η Ρούλα Πισπιρίγκου

Σύμφωνα με πληροφορίες, στο απολογητικό υπόμνημα της η Ρούλα Πισπιρίγκου αρνείται τις κατηγορίες που της αποδίδονται.

Αρχικά αναπτύσσει τον ισχυρισμό ότι υπήρξε ιατρική αμέλεια από την πλευρά του νοσοκομείου και τον τρόπο που χειρίστηκαν τη θεραπεία της Τζωρτζίνας. Μάλιστα, φέρεται να περιγράφει στο υπόμνημά της ότι το επεισόδιο της Τζωρτζίνας σημειώνεται στις 14.30 το μεσημέρι, αλλά το παιδί είχε παλμούς μέχρι και τις 15.10.

Επισημαίνει, δηλαδή, ότι εφόσον το παιδί θα έπρεπε να έχει καταλήξει σε 20 λεπτά, σύμφωνα με τα όσα αναφέρουν οι γιατροί για τη δράση της κεταμίνης σε τέτοια ποσότητα, η ίδια δεν έχει καμία σχέση με το περιστατικό αφού, κατά τους υπολογισμούς της, το παιδί κατέληξε ύστερα από 40 λεπτά.

Ως προς τη θέση του νοσοκομείου Παίδων ότι δεν διαθέτει κεταμίνη, η υπεράσπιση φαίνεται να υποστηρίζει πως δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει αυτή η ουσία στο συγκεκριμένο νοσοκομείο, καθώς χορηγείται στην κτηνιατρική και την παιδοχειρουργική.

Τι λένε οι γιατροί για την κεταμίνη

Σε κατάθεση την οποία έδωσε ειδικευόμενος γιατρός στην Α΄ Παιδιατρική Κλινική και σε ερώτηση αν χορήγησε ή παρήγγειλε κεταμίνη στην Τζωρτζίνα από τις 26-1-2002 έως τις 29-1-2002 ο γιατρός απάντησε:

«Όχι, ποτέ. Είναι ένα φάρμακο που δεν το χρησιμοποιούμε εμείς οι νευρολόγοι, είναι δηλαδή εκτός πρωτοκόλλου».

Η παιδίατρος Κ.Γ. ερωτώμενη για το αν χορήγησε ή παρήγγειλε να χορηγηθεί στο κοριτσάκι κεταμίνη το Σάββατο 29-1-2022 ή οποιαδήποτε άλλη μέρα αποκρίθηκε: «Όχι, ποτέ. Είμαι απόλυτη. Είναι ένα φάρμακα που εμείς οι παιδίατροι δεν το χρησιμοποιούμε και δεν υπάρχει καν στην κλινική».

Ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ Μιχάλης Γιαννάκος ανέφερε ότι οι συνήγοροι της κατηγορούμενης μητέρας προσπαθούν να ενοχοποιήσουν το ιατρικό προσωπικό του νοσοκομείου Παίδων για τον θάνατο της Τζωρτζίνας, λέγοντας ότι χορήγησαν κατά λάθος κεταμίνη στο άτυχο κορίτσι.

“Στο Νοσοκομείο ΑΓΛΑΐΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ (όπως και σε όλα τα νοσοκομεία) χρησιμοποιείται μόνο από το χειρουργείο και τη ΜΕΘ που είναι και τα μοναδικά τμήματα που δικαιούνται να παραλάβουν το συγκεκριμένο φάρμακο πάντα κατόπιν ιατρικής οδηγίας και υπό εποπτεία και επιτήρηση όσον αφορά την ποσότητα προμήθειας καθώς και την δοσολογία και την κατανάλωση του φαρμάκου στον ασθενή που πρέπει να του χορηγηθεί, όπως συμβαίνει με όλα τα κατασταλτικά φάρμακα. Η Τζωρτζίνα πέθανε σε κλινική του ΑΓΛΑΐΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ που δεν υπήρχε κεταμίνη” συμπλήρωσε ο κ. Γιαννάκος.

Τι είναι η κεταμίνη

Η κεταμίνη είναι ουσία που χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο στην κτηνιατρική ως ταχύτατο αναισθητικό – καταπραϋντικό φάρμακο, σε μικρές δόσεις όμως έχει ψυχοδηλωτικές και διασχιστικές επιδράσεις. Κυκλοφορεί σε υγρή μορφή ή σε λευκή σκόνη και η χρήση της ποικίλλει. Μπορεί να καπνιστεί, να χορηγηθεί ενδοφλεβίως και ενδομυϊκώς ή να ληφθεί από το στόμα ή τη μύτη.

Η κεταμίνη παρασκευάστηκε για πρώτη φορά το 1962 και κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1963.

Το 2010-13 έγιναν και κάποιες μελέτες που επιβεβαιώνουν τη χρησιμότητά της ως αντικαταθλιπτικού ταχείας δράσης. Γιατροί στο Ηνωμένο Βασίλειο που διεξήγαγαν την πρώτη δοκιμή της κεταμίνης για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης, δήλωσαν ότι δίνει άμεσα και «θεαματικά» αποτελέσματα και κρίνεται ως μια νέα και πολλά υποσχόμενη θεραπεία για την κατάθλιψη.

Να σημειωθεί ότι η κεταμίνη χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στους τραυματισμένους Αμερικανούς στρατιώτες στο Βιετνάμ, αρχικά ως αναισθητικό και στη συνέχεια για το άγχος. Επίσης, την προηγούμενη 10ετία ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη σαν “ναρκωτικό”.