Γιατί ο δρόμος προς την εταιρική κορυφή περνά (πλέον) από τη θέση του COO

Ο δρόμος προς τη θέση του CEO περνάει όλο και περισσότερο από τη θέση του COO.

O τίτλος του διευθυντή λειτουργιών προετοιμάζει φιλόδοξα στελέχη να γίνουν διευθύνοντες σύμβουλοι περισσότερο από κάθε άλλο τίτλο, χάρη σε ένα ολοένα πιο περίπλοκο επιχειρηματικό περιβάλλον που ανέδειξε σε κορυφαίο προσόν την πρακτική εμπειρία σε εταιρικές λειτουργίες.

Πέρυσι, ο Greg Peters του Netflix και ο Vimal Kapur της Honeywell ήταν μεταξύ των COO που ανέβηκαν στη θέση του CEO. Αρκετοί άλλοι διορισμοί υποδηλώνουν ότι η τάση COO-to-CEO θα συνεχιστεί φέτος: Ο πρώην COO της Costco, Ron Vachris, προήχθη τον Νοέμβριο σε CEO, ενώ ο Tim Cofer της Keurig Dr Pepper τοποθετήθηκε στη θέση του COO στο πλαίσιο μιας διαδοχής βάσει της οποίας θα γίνει CEO το δεύτερο τρίμηνο του 2024.

Το 2023, περίπου το 57% των νέων CEO σε εταιρείες του δείκτη S&P 1500 κατείχαν τίτλους COO ή προέδρου αμέσως πριν, σε σύγκριση με 44% το προηγούμενο έτος. Ένα άλλο 24% των νέων επικεφαλής ήταν διευθύνοντες σύμβουλοι ενός τμήματος εταιρείας, σύμφωνα με έκθεση της Spencer Stuart που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη.

Η άνοδος της διαδρομής COO-to-CEO πέρυσι έγινε εις βάρος των οικονομικών διευθυντών οικονομικών, οι οποίοι κατέλαβαν μόλις το 5% των νέων θέσεων CEO του S&P 1500, από 15% το 2022.

Αυτή η αλλαγή προέρχεται από μια σειρά παραγόντων. Πέρα από τις επιχειρησιακές τους δεξιότητες, οι COO έχουν συχνά εμπειρία σε άλλα μέρη της επιχείρησης στο πλαίσιο μιας πολυετούς προετοιμασίας για τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου. Συχνά, ο τίτλος COO παίζει τον ίδιο ρόλο με αυτόν του προέδρου, πράγμα που σημαίνει ότι πολλοί COO έχουν ήδη επιλεγεί για να γίνουν οι επόμενοι CEO και τους δίνονται λίγα χρόνια για να δείξουν ότι ανταποκρίνονται στα καθήκοντά τους, λέει ο Jason Baumgarten, επικεφαλής του τμήματος CEO και διοικητικών συμβουλίων της Spencer Stuart.

Όσον αφορά την υποχώρηση των CFO ως υποψηφίων για την υψηλότερη θέση στο τιμόνι μιας εταιρείας, αυτό είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι λιγότερες εταιρείες αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο άμεσης οικονομικής δυσπραγίας τα δύο χρόνια μετά την έναρξη της πανδημίας. Σίγουρα, πολλές άλλες κρίσεις και οικονομικά δράματα ακολούθησαν τον COVID-19. Αλλά εκείνες οι κρίσεις είχαν την τάση να αγγίζουν περισσότερο τις λειτουργίες, όπως το πρόσφατο χάος της εφοδιαστικής αλυσίδας, καθιστώντας τους υποψήφιους διευθύνοντες συμβούλους με αυτό το είδος εμπειρίας ακόμη πιο επιθυμητούς. «Σε περιόδους μεγάλης χρηματοπιστωτικής αστάθειας, ιδιαίτερα σε επιχειρήσεις έντασης κεφαλαίου, βλέπετε διοικητικά συμβούλια να στρέφονται προς τους CFO. Μόλις ηρεμήσουν τα πράγματα, τείνουν να εστιάζουν στο ερώτημα: ‘Λοιπόν, πώς αναπτύσσουμε την επιχειρηματική δραστηριότητα;’ λέει ο Baumgarten.

Τα μεγαλύτερης ηλικίας στελέχη βρήκαν επίσης κάτι για να πανηγυρίσουν στην έκθεση Spencer Stuart: Οι νέοι CEO του S&P 1500 ήταν, κατά μέσο όρο, 56,2 ετών το 2023 ή 1,4 χρόνια μεγαλύτεροι σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Η αύξηση της ηλικίας είναι εν μέρει αποτέλεσμα της απροθυμίας των διοικητικών συμβουλίων να διορίσουν νέους CEO στην αρχή της πανδημίας και της εκτίμησης της εμπειρίας σε μια εξαιρετικά ταραχώδη περίοδο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

• Ερυθρά θάλασσα: Πώς οι επιθέσεις των Χούθι αναγκάζουν τους αγοραστές πετρελαίου να κοιτούν… τοπικά
• Επενδυτική βαθμίδα: Αυτές είναι οι επιδράσεις σε τραπεζικό τομέα και πραγματική οικονομία
• Πετρέλαιο: Θα χρειαστούν… χρόνια για την εξισορρόπηση της αγοράς, προειδοποιεί κορυφαίος οικονομολόγος