Ο ΦΠΑ πραγματικού χρόνου
Είναι γνωστό πως οι εταιρείες κλείνουν από έλλειψη ρευστού κι όχι μόνο από έλλειψη τζίρου.
Cash is king! που λένε και οι Αγγλοσάξονες. Υπάρχει μια στρέβλωση στην αγορά εδώ και τρία χρόνια, στην περίοδο της κρίσης δηλαδή, που έχει επισημανθεί ελάχιστα ως καθόλου. Αυτή η στρέβλωση αφορά την μετάθεση πληρωμής του ΦΠΑ ενός τιμολογίου παροχής υπηρεσιών ή πώλησης εμπορευμάτων μαζί με την συμφωνηθείσα περίοδο πίστωσης.
Γιατί είναι στρέβλωση; Απλό αρκεί να καταλάβουμε κάτι από το ακόλουθο παράδειγμα, το οποίο είναι και η πεπατημένη σήμερα, δυστυχώς.
Μια εταιρεία παροχής υπηρεσιών μιας τράπεζας ή ενός τηλεπικοινωνιακού οργανισμού καταφέρνει μετά από εξαντλητικές διαγωνιστικές προσπάθειες να γίνει ο εκλεκτός προμηθευτής, αφού βέβαια την έχουν εξαντλήσει στις εκπτώσεις. Στη συνέχεια πρέπει να περιμένει από 90 έως 150 μέρες για να εισπράξει τα χρήματα της. Ναι, αλλά οφείλει ν´ αποδώσει τον ΦΠΑ του τιμολογίου εντός 20-30 ημερών!
Δηλαδή, ο προμηθευτής πρέπει να έχει πάντα ρευστότητα, ώστε να «χρηματοδοτεί» τον πελάτη του ακόμα και για τον ΦΠΑ. Στις σημερινές συνθήκες παντελούς έλλειψης ρευστότητας αυτό είναι ανέφικτο. Αποτέλεσμα; Ασφυξία και κλείσιμο επιχειρήσεων ή/και αύξηση της φοροδιαφυγής.
Διαβάστε επίσης: Κατακόρυφη πτώση στα κέρδη των εμπορικών επιχειρήσεων
Λύση; Απλή και αποτελεσματική.
Ο ΦΠΑ πραγματικού χρόνου. Το κράτος ανοίγει τραπεζικούς λογαριασμούς, όπου ο παραλαβών την υπηρεσία ή το εμπόρευμα, πρέπει να καταβάλει τον ΦΠΑ αλλιώς δεν είναι νόμιμη η συναλλαγή.
Αυτή η απόφαση ήταν ο πρώτος νόμος που ψήφισε η κυβέρνηση Σαρκοζί και είχε ως αποτέλεσμα την μείωση της φοροδιαφυγής στον ΦΠΑ κατά 65% και την αύξηση των εσόδων χωρίς καθυστέρηση κατά 85%.
Είναι επίσης προφανές ότι σώθηκαν και πολλές επιχειρήσεις κυρίως μικρές και μεσαίες από τον νόμο του ισχυρού μεγαλοπελάτη που βρίσκει την ευκαιρία να επιβάλλει τους όρους του.
