Ο υπό συνταξιοδότηση οικονομικός διευθυντής της Pfizer υπήρξε μέντορας για πάνω από 20 στελέχη C-suite στην καριέρα του

«Βρίσκομαι σε πολύ υψηλόβαθμους ρόλους από το 1993», μου είπε ο Frank D’Amelio της Pfizer Inc. «Και αν έχω μάθει ένα πράγμα, είναι το εξής: εν τέλει, η επιχείρησή σας είναι πραγματικά οι άνθρωποι. Μην με παρεξηγήσετε, χρειάζεστε έναν ισολογισμό, χρειάζεστε κεφάλαια. Αλλά αυτό που πραγματικά χρειάζεστε είναι απίστευτα ταλαντούχους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται καθημερινά για να κάνουν τη δουλειά τους. Οπότε, πρέπει να αρχίσεις να καθοδηγείς τους ανθρώπους».

Στο τέλος του έτους, ο D’Amelio ξεκινά επίσημα τη συνταξιοδότησή του, αφού υπηρέτησε σε θέσεις οικονομικού διευθυντή τα τελευταία 20 χρόνια, 15 από τα οποία ήταν στην Pfizer (νούμερο 43 στη λίστα Fortune 500). Ο David M. Denton ανέλαβε το ρόλο του εκτελεστικού αντιπροέδρου και του οικονομικού διευθυντή της Pfizer στις 2 Μαΐου και ο D’Amelio υπηρετεί επί του παρόντος ως σύμβουλος στην εταιρεία. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως οικονομικού διευθυντή, η Pfizer αύξησε την κεφαλαιοποίησή της κατά σχεδόν 150 δισεκατομμύρια δολάρια. Η Pfizer αναμένει να επιτύχει συνολικά έσοδα ύψους 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων (το εύρος καθοδήγησης είναι 98-102 δισεκατομμύρια δολάρια) το 2022. Αυτό θα αποτελέσει το υψηλότερο επίπεδο ετήσιων εσόδων στην ιστορία της Pfizer, σύμφωνα με την εταιρεία.

Όταν ο D’Amelio αναλογίζεται ολόκληρη την καριέρα του ως επικεφαλής των οικονομικών, η οποία περιλαμβάνει το διάστημα στην AT&T και τη Lucent Technologies, Inc., είχε περισσότερους από 20 mentees που προχώρησαν σε θέσεις οικονομικού διευθυντή ή CEO, λέει.

Ακολουθούν μερικοί μόνο από τους mentees του με τους οποίους συνεργάστηκε στην Pfizer και οι οποίοι έφτασαν στην ομάδα C-suite: Marc Stapley, ο οποίος έγινε οικονομικός διευθυντής της Illumina και στη συνέχεια CEO της Veracyte, Inc., Robert Landry, εκτελεστικός αντιπρόεδρος και οικονομικός διευθυντής της Regeneron Pharmaceuticals, Inc., και Kristin Peck, CEO της Zoetis Inc.

Ξεχωρίζει η συνεργασία του D’Amelio με την Peck όταν αυτή ήταν εκτελεστική αντιπρόεδρος παγκόσμιας επιχειρηματικής ανάπτυξης. «Μία από τις κορυφαίες στιγμές μου ήταν η εξαγορά της Wyeth», εξηγεί. «Ήταν μια τεράστια εξαγορά – 68 δισεκατομμύρια δολάρια. Η Kristin αναφερόταν απευθείας σε μένα και είχαμε καθημερινές συναντήσεις ενημέρωσης». Δούλεψαν μαζί για τη συμφωνία για σχεδόν ένα χρόνο. «Η Kristin ηγήθηκε όλων των εργασιών που έπρεπε να γίνουν μετά την ολοκλήρωση», λέει ο D’Amelio. «Η ικανότητά μας να φέρουμε τα πράγματα εις πέρας, να διαπραγματευτούμε και να καταλήξουμε σε πραγματικά καλά αποτελέσματα, καθώς και οι αναλυτικές και διαπροσωπικές της ικανότητες κατέστησαν σαφές ότι ήταν ξεχωριστή».

Η καθοδήγηση δεν χρειάζεται να είναι μια επίσημη διαδικασία, σημειώνει. «Προσπάθησα πραγματικά να το περιορίσω αυτό για να παραμείνω ευέλικτος. Τους καθοδηγείς και τους συμβουλεύεις καθώς εργάζονται σε ένα ειδικό έργο ή σε κάτι που προκύπτει στη δουλειά τους. Και θέλεις να είσαι διαθέσιμος γι’ αυτό, ακόμη και αν είναι μετά το παραδοσιακό ωράριο εργασίας».

Και συνεχίζει: «Ανεξάρτητα από το πόσο απασχολημένος είναι ο καθένας, υπάρχουν πάντα 10 ή 15 λεπτά μέσα στην ημέρα για να κάνετε ένα τηλεφώνημα με κάποιον, αν χρειάζεται να σας μιλήσει. Όταν καθοδηγώ κάποιον, δεν μπορώ να το αναθέσω αυτό».

Ο D’Amelio λέει ότι δεν υπάρχει «μυστική συνταγή» για τον εντοπισμό των υψηλών επιδόσεων. Όταν αναθέτετε στους υπαλλήλους «ευθύνες, τους βάζετε επικεφαλής έργων, τους βγάζετε από τη ζώνη άνεσής τους», οι εργαζόμενοι υψηλών επιδόσεων θα λάμψουν, εξηγεί. «Τους προσφέρετε πράγματα που θα τους βοηθήσουν να αναπτυχθούν, να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους και, ελπίζω, να προωθήσουν την καριέρα τους», λέει ο D’Amelio.

Και συνεχίζει: «Σκέφτομαι πάντα την ηγετική ομάδα των οικονομικών μου. Αυτοί οι περίπου 10 ρόλοι είναι πραγματικά κρίσιμοι για να κάνω τη δουλειά μου και να ανταποκριθώ στις ανάγκες του οργανισμού. Κάνω όσο το δυνατόν περισσότερη έρευνα μπορώ προτού τοποθετήσω κάποιον σε έναν από αυτούς τους ρόλους. Οι τρεις τελευταίες θέσεις που κάλυψα στην ηγετική μου ομάδα προήλθαν όλες από το εσωτερικό της εταιρείας. Γνώριζα αυτούς τους ανθρώπους εξαιρετικά καλά και ήξερα τι μπορούσαν να κάνουν».

Και ένα σημαντικό μέρος της καθοδήγησης είναι η ειλικρινής ανατροφοδότηση, λέει ο D’Amelio. «Νομίζω ότι όποιος με γνωρίζει θα σας πει ότι είμαι αρκετά άμεσος. Δίνω πολύ ειλικρινή σχόλια. Καλή ή κακή, η ανατροφοδότηση είναι δώρο».

«Πριν από μερικά χρόνια, κάποιος που πραγματικά πίστευα ότι θα έφτανε ψηλά, δεν πήρε τη δουλειά που πίστευε ότι θα έπαιρνε και ήταν πολύ απογοητευμένος», εξηγεί ο D’Amelio. «Του είπα: ‘Άκου, δεν παίρνεις πάντα αυτό που θέλεις όταν το θέλεις – έτσι φτιάχνεις χαρακτήρα’», θυμάται να λέει στον μαθητευόμενό του. «’Συνέχισε να κάνεις τη δουλειά σου εξαιρετικά καλά. Και μην παίρνεις βιαστικές αποφάσεις. Μια άλλη πόρτα θα ανοίξει – αυτή είναι η φύση της εταιρικής Αμερικής’. Το άτομο βρήκε τελικά άλλη ευκαιρία».

Ο D’Amelio, ο οποίος απέκτησε το MBA του από το Πανεπιστήμιο St. John’s, λέει ότι δεν είχε ποτέ ένα συγκεκριμένο πρόσωπο ως μέντορα. «Αλλά αυτό που θα πω είναι ότι υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που ενδιαφέρθηκαν για την καριέρα μου και με βοήθησαν στην πορεία», καταλήγει.