Ο Jamie Dimon της JP Morgan σε ρόλο διδασκάλου: Πώς να κερδίζεις τους ισχυρούς
Κάθε χρόνο, ο επικεφαλής της JPMorgan, Jamie Dimon, αξιοποιεί τη θέση του ως CEO της μεγαλύτερης τράπεζας των ΗΠΑ για να εκφράσει την άποψή του για το πώς θα έπρεπε να λειτουργεί ο κόσμος, μέσα από μια εκτενή επιστολή προς τους μετόχους.
Φέτος, το κύριο ακροατήριο δεν είναι τόσο οι επενδυτές όσο ο Λευκός Οίκος και ο νέος ένοικός του. Παρ’ όλα αυτά, οι κάτοχοι μετοχών της JPMorgan θα τον ευγνωμονούν και αυτοί. Η επιστολή των 58 σελίδων του Dimon είναι ένα μάθημα πολιτικής προσαρμοστικότητας.
Επαινεί θερμά τη νέα κυβέρνηση του Προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, για τη διόρθωση όσων θεωρήθηκαν λάθη. Λίγοι από την ομάδα του Τζο Μπάιντεν, λέει, καταλάβαιναν πραγματικά την επιχειρηματικότητα. Τώρα, η γραφειοκρατία μειώνεται και εσφαλμένες πολιτικές εγκαταλείπονται.
Από τη Μεγάλη Απελευθέρωση στη Μεγάλη Ύφεση…
08/04/2025Όσον αφορά τους δασμούς, ο Dimon αποφεύγει τις εμπρηστικές δηλώσεις. Δεν μπορεί, ωστόσο, να αγνοήσει πλήρως το ζήτημα, δεδομένου ότι οι μετοχές της JPMorgan έχουν υποχωρήσει περίπου 25% από τα μέσα Φεβρουαρίου. Αναγνωρίζει ότι οι δασμοί θα μπορούσαν να προκαλέσουν πληθωρισμό και ίσως ύφεση. Όμως, το μήνυμά του είναι πιο θετικό, καθώς επισημαίνει τον πιθανό νέο γύρο διαπραγματεύσεων με τους εμπορικούς εταίρους της Αμερικής, που θα μπορούσαν να αποφέρουν θετικά αποτελέσματα.
Πρόκειται για μια πολύ πιο διπλωματική προσέγγιση σε σχέση με τον επενδυτή hedge fund, Μπιλ Άκμαν, ο οποίος, ενώ επαίνεσε τον Τραμπ για την αντιμετώπιση ενός διαλυμένου συστήματος, προειδοποίησε για έναν “αυτοπροκαλούμενο, οικονομικό πυρηνικό χειμώνα”.
Όπως έχουν τα πράγματα, η JPMorgan είναι σχετικά καλά τοποθετημένη έναντι εμπορικών αναταράξεων. Είναι αλήθεια ότι οι παγκόσμιες τράπεζες ευδοκιμούν όταν αγαθά και υπηρεσίες διακινούνται ελεύθερα. Τα έσοδα από επενδυτικές τραπεζικές υπηρεσίες φαίνεται απίθανο να ανακάμψουν όπως υπήρχε παλαιότερα η ελπίδα, ενώ οι δημόσιες εγγραφές (IPOs) ακυρώνονται σωρηδόν. Ωστόσο, τα έσοδα από συγχωνεύσεις και εξαγορές αποτελούν μόλις το ένα δέκατο των εσόδων της JPMorgan σε μια καλή χρονιά.
Μια ύφεση θα ήταν σίγουρα κακή για τους δανειολήπτες —και για το χαρτοφυλάκιο δανείων πιστωτικών καρτών των $233 δισ. της JPMorgan— αλλά η τράπεζα είναι καλά θωρακισμένη, έχοντας προβλέψει απώλειες υπερδιπλάσιες από τα πρόσφατα καταγεγραμμένα ποσοστά ζημιών. Και από το σύνολο των δανείων και της άντλησης κεφαλαίων που διευκολύνει, εκπληκτικά λίγα μένουν στον ισολογισμό της. Στην πραγματικότητα, ένα από τα παράπονα του Dimon είναι πως οι αυστηροί κανόνες κεφαλαιακής επάρκειας έχουν οδηγήσει τις τράπεζες να δανείζουν λιγότερο απ’ όσο θα ήθελαν. Υπό αυτό το πρίσμα, η εχθρότητα του Λευκού Οίκου είναι μεγαλύτερη απειλή από μια οικονομική καταιγίδα — γεγονός που ίσως εξηγεί την αλλαγή ύφους του Dimon σε άλλα θέματα.
Οι δεσμεύσεις για την αντιμετώπιση του φυλετικού οικονομικού χάσματος έχουν εξαφανιστεί. Η κλιματική αλλαγή, κάποτε προτεραιότητα, αναφέρεται μόνο επιδερμικά. Ο Τραμπ, εξάλλου, δεν έχει κρύψει τις απόψεις του για αυτά τα ζητήματα.
Το να “επικοινωνείς προς τα πάνω” είναι, φυσικά, απολύτως λογικό. Και ο Τραμπ είναι πράγματι, κατά μία έννοια, το αφεντικό του Dimon, αφού η τύχη της τράπεζας είναι αλληλένδετη με αυτή των ΗΠΑ. Ο έμπειρος τραπεζίτης ενδεχομένως ποντάρει πως ο πρόεδρος θα ακούσει πιο εύκολα μια προειδοποίηση ντυμένη με ωραία λόγια παρά μια κραυγή. Άλλωστε, μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες στο τιμόνι, ο επικεφαλής της JPMorgan δεν χρειάζεται πια να κερδίζει τις καρδιές των μετόχων του. Ακόμα και με την πρόσφατη πτώση της μετοχής, τους έχει προσφέρει αποδόσεις άνω του 20% ετησίως τα τελευταία πέντε χρόνια. Αν αυτές οι «ερωτικές επιστολές» προς την Αμερική διατηρούν τέτοιες επιδόσεις, τότε οι επενδυτές θα έπρεπε να τον αφήσουν να γράφει όσο θέλει.
