Κίνα: Καταναλωτισμός VS δημόσιες επενδύσεις
Οι αδιάκοπες δημόσιες επενδύσεις των τοπικών κυβερνήσεων ανησυχούν το Πεκίνο.
Δεν είναι σαφές πόσα από τα αναπτυξιακά σχέδια -που περιλαμβάνουν τα πάντα, από αυτοκινητοδρόμους μέχρι γραμμές μετρό- θα συνεχίσουν να χρηματοδοτούνται, αλλά η τάση είναι ενδεικτική των προκλήσεων που αντιμετωπίζει το Πεκίνο στην προσπάθειά του να ισορροπήσει τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο και να την απεξαρτήσει από τέτοια τεράστια επενδυτικά σχέδια.
Συνολικά 16 επαρχίες και δυο δήμοι, που αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 60% του ΑΕΠ της Κίνας, έχουν εκδώσει ανακοινώσεις με τις οποίες υποστηρίζουν τη σημασία των επενδύσεων για την ανάπτυξη και παροτρύνουν τις κυβερνητικές υπηρεσίες να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα για να επιταχυνθεί η υλοποίηση των σχεδίων τους στους επόμενους μήνες.
«Η αύξηση των επενδύσεων παραμένει ο γρηγορότερος και αποτελεσματικότερος τρόπος να διασφαλιστεί η ανάπτυξη» διακήρυξε τον Απρίλιο ο Λι Κιανγκ, κυβερνήτης της ανατολικής επαρχίας Ζεζιάνγκ, που στοχεύει να υλοποιήσει περίπου 1.000 μεγάλα επενδυτικά έργα με ορίζοντα πενταετίας. Μεταξύ αυτών, περιλαμβάνονται έργα υποδομών και αυτοκινητοβιομηχανίες.
Η επαρχιακή κυβέρνηση υποστηρίζει ότι εάν υλοποιηθούν όλα αυτά, περίπου 1,6 τρισ. δολάρια θα διοχετευτούν στην τοπική οικονομία. Στη νότια επαρχία Γκουάνγκσι, οι αρχές υποσχέθηκαν να τρέξουν όλα τα επενδυτικά τους σχέδια μέσω κρατικών κονδυλίων ύψους 20 δισ. δολαρίων.
Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα προχωρήσουν όλα. Η χρηματοδότηση είναι μεγάλο πρόβλημα, καθώς οι τράπεζες, που βρίσκονται υπό κρατικό έλεγχο, είναι τώρα λιγότερο πρόθυμες να δανείσουν, εν μέσω ανησυχιών για συσσώρευση προβληματικού χρέους λόγω της καταναλωτικής μανίας των τελευταίων 4 ετών. Στις αρχές Ιουνίου οι ελεγκτές του υπουργείου οικονομικών προειδοποίησαν ότι 36 τοπικές κυβερνήσεις -συμπεριλαμβανομένης της Σαγκάη, της Τιανζίν και της Τσονγκκίνγκ– είχαν συνολικά 628 δισ. δολάρια χρέος στα τέλη του 2012, αύξηση 12,9% από τα τέλη του 2010.
Μερικές επαρχίες προσπαθούν να πετύχουν «με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια» και να προσελκύσουν εκτός από κρατικές και ιδιωτικές επενδύσεις, δηλώνοντας ότι θα επιτρέψουν τη συμμετοχή ιδιωτικών κεφαλαίων σε όλους τους τομείς στους οποίους δεν απαγορεύεται ρητώς από το Πεκίνο. Παρά τους φόβους, υπάρχουν ενδείξεις ότι η αύξηση των επενδύσεων έχει αρχίσει να επηρεάζει τη ζήτηση.
Οι πωλήσεις βαριών μηχανημάτων, για παράδειγμα, έχουν από τον Απρίλιο και για πρώτη φορά μέσα σε ένα χρόνο θετικό πρόσημο, ενώ ορισμένες επιχειρήσεις που έχουν συμβόλαια με τις τοπικές κυβερνήσεις αναφέρουν βελτίωση της οικονομικής δραστηριότητας, με μεγάλη ζήτηση για προσιτές κατοικίες και κατασκευαστικά έργα.
Η αστικοποίηση βοηθάει· παρ’ όλο που είναι ένας μακροπρόθεσμος στόχος του Πεκίνου, έχει ήδη τονώσει τις προσδοκίες για την αύξηση της ζήτησης στον τομέα των ακινήτων και των υποδομών.
