Ο κορωνοϊός σκοτώνει έναν άνθρωπο κάθε τέσσερα λεπτά
Μετά από περισσότερα από τρία χρόνια, η παγκόσμια κατάσταση έκτακτης ανάγκης του Covid έχει επισήμως λήξει. Ωστόσο, ο ιός εξακολουθεί να σκοτώνει τουλάχιστον έναν άνθρωπο κάθε τέσσερα λεπτά και τα ερωτήματα σχετικά με την αντιμετώπισή του παραμένουν αναπάντητα, θέτοντας σε κίνδυνο ευάλωτους ανθρώπους και ανεπαρκώς εμβολιασμένες χώρες.
Ένα βασικό ερώτημα είναι πώς να αντιμετωπιστεί ένας ιός που έχει γίνει λιγότερο απειλητικός για τους περισσότερους, αλλά παραμένει εξαιρετικά επικίνδυνος για ένα κομμάτι του πληθυσμού. Αυτό το κομμάτι είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι πολλοί συνειδητοποιούν: Ο ιός Covid εξακολουθεί να είναι ένας από τους κύριους θανάτους – ο τρίτος μεγαλύτερος στις ΗΠΑ πέρυσι – μετά τις καρδιακές παθήσεις και τον καρκίνο. Σε αντίθεση όμως με άλλες κοινές αιτίες θανάτου, όπως το κάπνισμα και τα τροχαία ατυχήματα που οδήγησαν σε νόμους για την ασφάλεια, οι πολιτικοί δεν πιέζουν για τρόπους μείωσης της βλάβης, όπως οι υποχρεωτικοί εμβολιασμοί ή οι μάσκες σε κλειστούς χώρους.
«Η γενική επιθυμία στον κόσμο είναι να ξεπεράσουμε την πανδημία και να αφήσουμε πίσω μας τον Covid, αλλά δεν μπορούμε να βάλουμε το κεφάλι μας στην άμμο», δήλωσε ο Ζιγιάντ Αλ-Αλί, διευθυντής του Κέντρου Κλινικής Επιδημιολογίας στο Veterans Affairs St. Louis Health Care System στο Μιζούρι. «Ο Covid εξακολουθεί να μολύνει και να σκοτώνει πολλούς ανθρώπους. Έχουμε τα μέσα για να μειώσουμε αυτό το βάρος».
Ακόμη και πριν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοινώσει νωρίτερα αυτόν τον μήνα ότι ο Covid δεν αποτελεί πλέον κατάσταση έκτακτης ανάγκης, οι περισσότερες κυβερνήσεις είχαν ήδη χαλαρώσει τα lockdown και τις οδηγίες. Αφού ξόδεψαν πολλά χρήματα σε προηγούμενες φάσεις της πανδημίας, οι παγκόσμιοι ηγέτες έχουν περιορίσει τις προσπάθειες και διστάζουν να συνεχίσουν προληπτικά μέτρα για τα οποία το κοινό δεν έχει πλέον μεγάλη υπομονή.
Εντωμεταξύ, η λοίμωξη που προκάλεσε τουλάχιστον 20 εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως συνεχίζει να εξελίσσεται, αφήνοντας τους ηλικιωμένους και τα άτομα με προϋπάρχουσες παθήσεις στο έλεος της τύχης, της άνισης πρόσβασης σε φάρμακα και της ελάχιστης προστασίας από άλλους που δεν διαθέτουν μάσκες προσώπου ή δεν έχουν εμβολιασθεί πρόσφατα.
Ένα παγκόσμιο, μακροπρόθεσμο σχέδιο για την προστασία των ευάλωτων και την αποτροπή της αναζωπύρωσης δεν έχει υλοποιηθεί, εν μέρει λόγω του πόσο δύσκολο είναι να επιτευχθεί οποιαδήποτε συναίνεση γύρω από τον Covid. Από την αρχή, ο πολωμένος πολιτικός διάλογος επισκίασε τις επίσημες κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις μάσκες και τους εμβολιασμούς.
Ακόμη και στις ανεπτυγμένες χώρες όπου το εμβόλιο έγινε διαθέσιμο σε λιγότερο από ένα χρόνο μετά την έναρξη της πανδημίας, πολλοί άνθρωποι αρνήθηκαν να το κάνουν. Η έλλειψη εμβολιασμού οδήγησε σε περισσότερους από 300.000 θανάτους Αμερικανών, ή έναν στους δύο θανάτους από τον Covid, καθ’ όλη τη διάρκεια του 2021. Σε παγκόσμιο επίπεδο, το εμβόλιο θα μπορούσε να είχε σώσει μισό εκατομμύριο περισσότερους, όπως δείχνουν οι μελέτες.
«Γνωρίζουμε ότι η πολιτικοποίηση της δημόσιας υγείας είναι μία από τις τραγωδίες της πανδημίας», επισημαίνει ο Αλ-Αλί. «Οι πολιτικοί ηγέτες αξιοποίησαν τις αντιδράσεις τους όχι μόνο για να προωθήσουν τη δημόσια υγεία, αλλά και για να ενισχύσουν το δικό τους αφήγημα και να αντλήσουν υποστήριξη για τον εαυτό τους».
Ο παγκόσμιος συντονισμός έχει επίσης παρεμποδιστεί από την πολιτική. Η άρνηση της Κίνας να επιτρέψει σε ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες την απρόσκοπτη πρόσβαση σε μια αγορά που θεωρήθηκε η πηγή του Covid ή στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Γουχάν προσέθεσε στη διπλωματική ένταση και τη δυσπιστία. Σήμερα, οι Κινέζοι εκπρόσωποι δεν συμμετέχουν σε πολλές παγκόσμιες προσπάθειες, επισημαίνει η Λίνφα Γουάνγκ, ιολόγος και διευθύντρια του προγράμματος αναδυόμενων μολυσματικών ασθενειών στην Ιατρική Σχολή Duke-NUS στη Σιγκαπούρη.
«Αυτό εμποδίζει την ακαδημαϊκή συνεργασία και η συνεργασία Κίνας/ΗΠΑ είναι σχεδόν μηδενική. Αν δεν συνεργαστούν αυτές οι δύο υπερδυνάμεις, πώς μπορούμε να πούμε ότι ο κόσμος είναι έτοιμος για την επόμενη ασθένεια;».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:
