Ο κόσμος είναι αντιμέτωπος με τους χειρότερους κινδύνους εδώ και μια γενιά
Λίγο πριν την έναρξη της Συνόδου του Νταβός, ειδικοί περιγράφουν με τα χειρότερα λόγια την κατάσταση που επικρατεί σήμερα.
Η πολιτική αστάθεια είναι στο χειρότερο σημείο από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, και ο αριθμός των ανθρώπων που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους είναι ο υψηλότερος στην ιστορία. Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής γίνονται ολοένα και πιο εμφανείς, και η τρομοκρατία αυξάνεται.
Αυτά είναι τα συμπεράσματα της έκθεσης κινδύνων του Φόρουμ, που κυκλοφόρησε λίγο πριν την ετήσια συνάντηση ηγετών του κόσμου και κορυφαίων εταιρικών στελεχών την ερχόμενη εβδομάδα στο Νταβός της Ελβετίας.
«Οι κίνδυνοι είναι πλέον πιο αληθινοί, πιο χειροπιαστοί, πιο άμεσοι» αναφέρει ο Έσπεν Έιντε, επικεφαλής γεωπολιτικών θεμάτων του Φόρουμ.
Η έκθεση βασίζεται σε μια έρευνα γνώμης πάνω από 750 ειδικών, στους οποίους περιλαμβάνονται καθηγητές πανεπιστημίου, διευθύνοντες σύμβουλοι και ηγέτες. Σε αυτήν τονίζεται το γεγονός ότι οι κίνδυνοι για τους οποίους προειδοποιεί εδώ και μια δεκαετία αρχίζουν πλέον να βλάπτουν ανθρώπους, θεσμούς και οικονομίες.
«Η γεωπολιτική αστάθεια εκθέτει τις εταιρείες στον κίνδυνο ακύρωσης έργων, ανάκλησης αδειών, διακοπής παραγωγής, καταστροφής περιουσιακών στοιχείων, και περιορισμού στην κίνηση κεφαλαίου» επισημαίνει η Σεσίλια Ρέγιες, επικεφαλής ανάλυσης ρίσκου της Zurich International Group.
Ένας μεγάλος κίνδυνος είναι η επιβράδυνση της ανάπτυξης. Τα χρηματιστήρια καταρρέουν, οι τιμές του πετρελαίου μειώνονται συνεχώς, και η Κίνα επιβραδύνει. Οι ειδικοί ανησυχούν για την παγκόσμια οικονομία.
«Γνωρίζουμε ότι μπαίνουμε σε μια περίοδο βραδύτερης ανάπτυξης» λέει η Μαργκαρέτα Ντζένικ-Χανούζ, επικεφαλής παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας και κινδύνων του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.
Ευτυχώς, πάντως, δεν είναι όλες οι ειδήσεις κακές. Οι κρίσεις αναγκάζουν τους πολιτικούς ηγέτες να συνεργαστούν, ακόμα κι αν οι διμερείς σχέσεις τους δεν είναι οι καλύτερες.
«Βλέπουμε μεγάλες δυνάμεις να συνεργάζονται… η συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν, οι συζητήσεις για το κλίμα στο Παρίσι, και η αντίδραση στην πυρηνική δοκιμή της Βόρειας Κορέας είναι παραδείγματα που δείχνουν ότι οι μεγάλες δυνάμεις μπορούν να εργαστούν από κοινού» καταλήγει ο Έιντε.
