Ο μεγάλος συνασπισμός μοιάζει μονόδρομος
Τα μηνύματα από την Ευρώπη για το χρέος δεν επιτρέπουν ούτε μια ημέρα ακυβερνησίας.
Τα έως τώρα δημοσκοπικά ευρήματα, ανεξάρτητα από το ποιο θα είναι τελικά το πρώτο κόμμα, δείχνουν ότι για να σχηματιστεί κυβέρνηση θα απαιτηθεί η κοινοβουλευτική σύμπραξη τουλάχιστον τριών κομμάτων. Ακόμη όμως και σε αυτή την περίπτωση, η συγκυβέρνηση του πρώτου κόμματος με δύο μικρότερα (ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) θα συγκεντρώνει μια πλειοψηφία της τάξεως των 160-161 βουλευτών. Το νούμερο αυτό δεν φαίνεται να διασφαλίζει κυβέρνηση μακράς πνοής, με δεδομένη την εμπειρία προηγούμενων κυβερνητικών συνασπισμών.
Ένας τέτοιος κίνδυνος προφανώς θα απουσίαζε στην περίπτωση ενός μεγάλου συνασπισμού, δηλαδή μιας κυβέρνησης με τη συμμετοχή των δύο πρώτων κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ). Σε αυτή την περίπτωση θα μιλούσαμε για μια κυβέρνηση 190-200 βουλευτών, που θα είχε όλη τη δύναμη και την εξουσία να εφαρμόσει όλες τις μεταρρυθμίσεις.
Στις Βρυξέλλες έχουν αρχίσει πλέον και μιλούν για το ενδεχόμενο αυτό, παρά την συμφωνημένη τακτική τους να μην πάρουν προεκλογικά θέση. Όμως, πολλά στελέχη της Ε.Ε. εκτιμούν ότι τα μέτρα που θα ακολουθήσουν και θα πρέπει να ψηφιστούν το φθινόπωρο απαιτούν ευρύτερες συνεργασίες για να μπορέσουν όχι μόνο να ψηφιστούν, αλλά και να εφαρμοστούν.
Ενδεικτικά αναφέρουν το Ασφαλιστικό, που αναμένεται να ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων, αλλά και τις αποφάσεις για τα κλειστά επαγγέλματα, που αναμένεται να φέρει την όποια μελλοντική κυβέρνηση αντιμέτωπη με οργανωμένες συντεχνίες, όπως για παράδειγμα τους φαρμακοποιούς.
Ήδη, η ΝΔ, Έχει αρχίσει και ενσωματώνει στην προεκλογική της ρητορική την πρόταση για συνεργασία. Δε συμβαίνει το ίδιο όμως και με τον ΣΥΡΙΖΑ, που επιχειρεί να συσπειρώσει και πάλι την εκλογική του βάση, η οποία εμφανίζει μεγάλη αποσυσπείρωση. Ωστόσο, ο ίδιος ο Αλεξης Τσιπρας έχει ήδη δεσμευθεί δημοσίως, στη συνέντευξη που παραχώρησε στη ΔΕΘ, ότι θα εφαρμόσει το Μνημόνιο, ακόμη κι αν δεν είναι ο ίδιος στην κυβέρνηση.
Στους κόλπους των δανειστών εκτιμούν πως η μέχρι στιγμής άρνηση των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ σε μετεκλογική συνεργασία με τη ΝΔ αρχίζει να
ξεθωριάζει. Ήδη, όπως επισημαίνουν, έχει αφήσει πίσω τη ρητορική Μνημόνιο-αντιμνημόνιο και πλέον επικεντρώνεται στο διαχωρισμό παλιού-νέου πολιτικού συστήματος.
Εάν λοιπόν μετά τις εκλογές τα δεδομένα οδηγούν σε συνεργασία που θα περιλαμβάνει και τα δυο μεγάλα κόμματα, η εκτίμηση σε Βρυξέλλες και Ουάσινγκτον είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα διακινδυνεύσει να οδηγήσει και πάλι τη χώρα σε εκλογές.
Άλλωστε, ο ίδιος έχει πει με νόημα πως δεν θα δεχθεί να είναι ο ίδιος Πρωθυπουργός σε μια τέτοια κυβέρνηση. Αυτό ίσως και να «δείχνει» Πρωθυπουργό κοινής αποδοχής.
