Ο Τσίπρας, η Λαγκάρντ και η… παγίδα του «γαλλικού κλειδιού»
Τι κρύβεται πίσω από τα χαμόγελα στο Νταβός και ποια η «παγίδα» που μπορεί να επιφυλάσσουν οι Ευρωπαίοι για το χρέος.
Πίσω από τα χαμόγελα και τα «συγχαρητήρια» στο Νταβός, η Κριστίν Λαγκάρντ δεν είπε τίποτα καινούριο στη συνάντησή της με τον Πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα.
Αντιθέτως, η επικεφαλής του ΔΝΤ επανέλαβε ότι προϋπόθεση για να μπει το Ταμείο ως δανειστής στο ελληνικό πρόγραμμα είναι τόσο η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, όσο και η ρύθμιση του χρέους.
Μάλιστα, λίγες ώρες νωρίτερα, ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Μορίς Όμπστφελντ απάντησε αρνητικά στην ερώτηση της γερμανικής εφημερίδας Die Zeit για το ενδεχόμενο πλήρους συμμετοχής του στο ελληνικό πρόγραμμα, επαναλαμβάνοντας πως το ελληνικό χρέος παραμένει μη βιώσιμο. Η κυρία Λαγκάρντ φρόντισε μετά τη συνάντηση να στείλει και το πολιτικό μήνυμα: «Υπογράμμισα επίσης ότι η ολοκλήρωση της ατζέντας των μεταρρυθμίσεων και η παροχή ελάφρυνσης του χρέους από τους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας είναι ουσιαστικής σημασίας για την υποστήριξη της βιώσιμης ανάπτυξης και την επιτυχή έξοδο από την επίσημη χρηματοδότηση αργότερα φέτος».
Κατά συνέπεια, μέχρι να δώσουν οι Ευρωπαίοι ένα στίγμα των μέτρων που σχεδιάζουν για το χρέος, το Ταμείο θα παραμένει ως «εν αναμονή δανειστής», αλλά ουσιαστικός υπερεπόπτης του προγράμματος προσαρμογής. Αυτό, άλλωστε, επιδιώκουν και οι Ευρωπαίοι. Να δώσουν όσο το δυνατόν λιγότερα για ελάφρυνση χρέους και να πάρουν όσο το δυνατόν περισσότερα σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, που θα τονώσουν την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη.
Ο ρυθμός ανάπτυξης θα είναι και το «κλειδί» της επόμενης ημέρας για τις αποφάσεις των Ευρωπαίων ως προς τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους.
Η Γερμανία, με τα δικά της εσωτερικά προβλήματα δεν θέλει να ασχοληθεί περαιτέρω με το ελληνικό ζήτημα. Η πρόταση Μακρόν, που φαίνεται πως κερδίζει πόντους εντός του Eurogroup και συνδέει τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους με «ρήτρα ανάπτυξης», βολεύει τους Ευρωπαίους, καθώς θα συνδέει μεν το ύψος των ετήσιων αποπληρωμών με τον ετήσιο ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ, ωστόσο, κρύβει και μία «παγίδα». Το σύστημα θα βοηθήσει τη χώρα με χαμηλότερες αποπληρωμές σε περίπτωση κρίσης, ωστόσο, είναι ακόμη «θολό» το τι θα γίνει εφόσον η ανάπτυξη είναι εντός ή και πάνω από τους στόχους του Προϋπολογισμού.
Η «παγίδα», λοιπόν, που συνδέεται και με την αποδεδειγμένη απροθυμία των Ευρωπαίων να δώσουν κάποια σημαντική ελάφρυνση χρέους, μπορεί να αφορά σε ρήτρα η οποία θα προβλέπει πως εφόσον η χώρα κινείται εντός των προβλεπόμενων ορίων του ΑΕΠ, δεν απαιτούνται πρόσθετα μέτρα ελάφρυνσης.
Ήδη, ο κ. Ρέγκλινγκ φροντίζει να επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία πως η Ελλάδα έχει πολύ χαμηλές δανειακές υποχρεώσεις σε ετήσια βάση, λόγω των προηγούμενων μέτρων ελάφρυνσης, συμπληρώνοντας με έμφαση πως το θέμα δεν είναι ο όγκος του χρέους, αλλά οι δαπάνες για την εξυπηρέτησή του. Το εάν και κατά πόσο, αυτή η… γαλλική υπεκφυγή θα κάμψει τις ανησυχίες του ΔΝΤ και στη συνέχεια των αγορών, μένει να φανεί στο τέλος του προγράμματος.
