Οι 3 προϋποθέσεις για να κάνουμε τις επενδύσεις μας πιο «πράσινες»
«Δεν υπάρχει δρόμος για τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη κατά 1,5 βαθμό Κελσίου χωρίς δράση για την προστασία και την αποκατάσταση της φύσης», έγραψαν τέσσερις αρχιτέκτονες της Συμφωνίας του Παρισιού ενόψει της διάσκεψης COP15 του ΟΗΕ για τη βιοποικιλότητα τον περασμένο Δεκέμβριο. «Η επίτευξη καθαρών μηδενικών εκπομπών έως το 2050 είναι δυνατή μόνο εάν ενεργήσουμε τώρα για να δημιουργήσουμε μια κοινωνία θετική για τη φύση».
Το Παγκόσμιο Πλαίσιο Βιοποικιλότητας Kunming-Montreal (GBF) λαμβάνει σημαντικά βήματα για την κλιμάκωση της χρηματοδότησης για τη φύση, καθώς επιδιώκει να σταματήσει και να αναστρέψει την απώλεια βιοποικιλότητας και να θέσει τη φύση σε τροχιά ανάκαμψης. Ο οδικός χάρτης της Conservation International για φυσικές κλιματικές λύσεις σκιαγραφεί μια διαδρομή για την επίτευξη καθαρών μηδενικών εκπομπών έως το 2030 μέσω φυσικών κλιματικών λύσεων που προστατεύουν τα υπάρχοντα οικοσυστήματα, διαχειρίζονται βιώσιμα τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις και αποκαθιστούν τα υποβαθμισμένα δάση και τους υγροτόπους, αλλά η επίτευξη εκεί θα απαιτήσει σεισμικές αλλαγές στην παγκόσμια χρηματοδότηση, ακόμη και για «οικονομικές» λύσεις μετριασμού που κοστίζουν λιγότερο από 100 δολάρια ανά τόνο.
Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να τεθούν σε εφαρμογή οι προϋποθέσεις που επιτρέπουν τη γρήγορη κλιμάκωση της μικτής χρηματοδότησης, όπως επισημαίνουν οι Akanksha Khatri και Carlos Correa στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.
Κλιμάκωση της χρηματοδότησης μέσω διαφορετικών συνασπισμών
Πρώτον, πρέπει να οικοδομήσουμε φιλόδοξους συνασπισμούς για τη χρηματοδότηση βασικών περιοχών βιοποικιλότητας. Η μόχλευση φιλόδοξων συνασπισμών μεταξύ του Παγκόσμιου Βορρά και του Παγκόσμιου Νότου μέσω της συνεργασίας με διαφορετικές κατηγορίες διεθνών οντοτήτων θα είναι κρίσιμη για την επιτάχυνση της δράσης και την κλιμάκωση της χρηματοδότησης προς τον κοινό στόχο της προστασίας της φύσης. Η G17 (οι 17 χώρες στον κόσμο με μεγάλη βιοποικιλότητα) πιθανότατα θα είναι σε θέση να ασκήσει μεγαλύτερη επιρροή από οποιαδήποτε από τις επιμέρους χώρες από μόνη της.
Το Παγκόσμιο Ταμείο για τους Κοραλλιογενείς Ύφαλους (GFCR) είναι ένας συνασπισμός Οργανισμών του ΟΗΕ, κρατών, φιλανθρωπικών οργανώσεων, ιδιωτών επενδυτών και οργανισμών που έχουν ως στόχο να αντιμετωπίσουν την απειλή της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας στους εναπομείναντες πληθυσμούς κοραλλιογενών υφάλων του κόσμου. Αυτό το μεικτό χρηματοδοτικό μέσο είναι ένα όχημα 625 εκατομμυρίων δολαρίων, που προορίζεται να «υπερφορτώσει» τις προσπάθειες για την προστασία των ευάλωτων οικοσυστημάτων κοραλλιών – ένα ισχυρό παράδειγμα του αντίκτυπου που μπορεί να επιτευχθεί με τη δημιουργία συνασπισμών.
Ενσωμάτωση της φύσης στις πολυμερείς αναπτυξιακές τράπεζες
Τα ζητήματα της φύσης πρέπει να ενσωματωθούν στις λειτουργίες και τις πολιτικές των πολυμερών αναπτυξιακών τραπεζών (MDB) για την κλιμάκωση της μικτής χρηματοδότησης. Το να γίνουν οι MDB κατάλληλες για την αντιμετώπιση των αλληλένδετων κρίσεων που αντιμετωπίζει ο Παγκόσμιος Νότος αυτόν τον αιώνα ήταν διεθνής προτεραιότητα μετά τη δημοσίευση της Πρωτοβουλίας Bridgetown και της Διάσκεψης Κορυφής για ένα Παγκόσμιο Χρηματοδοτικό Σύμφωνο, που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Ιούνιο.
Η περσινή απόφαση της COP15 καλεί επίσης τις MDB και άλλους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς να συμμετάσχουν στο σχεδιασμό και τη λειτουργία του Ταμείου GBF του Παγκόσμιου Ταμείου Περιβάλλοντος (GEF).
Γερά θεμέλια
Η θωράκιση της χρηματοδότησης του κλίματος και της βιοποικιλότητας από τις εναλλαγές της πολιτικής και οικονομικής σκηνής είναι απαραίτητη. Οι εκλογές μπορούν να επιφέρουν αλλαγές στην πολιτική βούληση για τη χρηματοδότηση της φύσης ως απάντηση στις κρίσεις βιοποικιλότητας και κλίματος. Οι οικονομικές δυσκολίες και η συρρίκνωση των εταιρικών προϋπολογισμών συχνά επηρεάζουν τις επενδύσεις βιωσιμότητας. Πρέπει να θεσμοθετηθούν ισχυρές εθνικές πολιτικές με τυποποιημένα εργαλεία και διαδικασίες για να ξεκλειδωθεί η χρηματοδότηση για τη φύση με συνέπεια.
Οι μηχανισμοί χρηματοδότησης μπορούν επίσης να δομηθούν ώστε να είναι ανθεκτικοί. Το GFCR αντλεί χρηματοδότηση από διάφορα ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένων δεσμεύσεων από τις κυβερνήσεις της Γερμανίας, του Καναδά, της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου. Η συνεργασία με πολλά κράτη-μέλη, πολυμερείς θεσμούς και τον ιδιωτικό τομέα καθιστά το GFCR λιγότερο εξαρτώμενο από έναν μόνο παράγοντα και πιο ανθεκτικό στις αλλαγές στην εθνική πολιτική.
Αυτές οι τρομακτικές προκλήσεις για να γεφυρωθούν τα κενά χρηματοδότησης για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα αποτελούν μια χρυσή ευκαιρία για τη μικτή χρηματοδότηση και άλλους καινοτόμους μηχανισμούς για να λειτουργήσουν ως καταλύτης για δημόσιες, ιδιωτικές και φιλανθρωπικές επενδύσεις. Αυτές οι τρεις ευνοϊκές συνθήκες, καταλήγει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, θα βοηθήσουν στην απελευθέρωση των δυνατοτήτων της μικτής χρηματοδότησης για την επίτευξη των στόχων για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα το 2030.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:
Οι χώρες της G20 ηγούνται της κλιματικής κρίσης
Η… «εξωγήινη» απειλή των 423 δισ. δολαρίων για τα τρόφιμα και τα συστήματα υγείας
Πηγή: WEForum.org
