Οι 4 βασικές αρχές του Web3 για την αναμόρφωση του ψηφιακού τοπίου

Καθώς η Google γιορτάζει τα 25α γενέθλιά της, ο τεχνολογικός γίγαντας βρίσκεται αντιμέτωπος με μία από τις σημαντικότερες αντιμονοπωλιακές δίκες στην αμερικανική ιστορία σχετικά με την κυριαρχία της στη μηχανή αναζήτησης – ένα κομβικό σημείο στην παγκόσμια προσπάθεια να περιοριστεί η κυριαρχία της Big Tech στην αγορά μέσω ρυθμίσεων και νομικών ενεργειών. Η δίκη αυτή σηματοδοτεί μια κρίσιμη στιγμή για την αναγνώριση ότι δεν έχουν καρπωθεί όλοι τα οφέλη της ψηφιακής εποχής και μας ωθεί να αναρωτηθούμε: «Τι μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά;».

Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε την εξέλιξη του διαδικτύου, το οποίο έχει περάσει από διάφορες διακριτές εποχές – συχνά αναφέρεται ως Web1, Web2 και τώρα Web3. Κάθε εποχή έφερε νέες δυνατότητες και προκλήσεις.

Το Web1 ήταν ο πρώιμος ιστός όπου οι πληροφορίες παρουσιάζονταν σε στατικούς ιστότοπους. Το Web2 εισήγαγε διαδραστικά στοιχεία, συνεργατικές εφαρμογές, κοινωνικά μέσα και οδήγησε στην άνοδο τεχνολογικών κολοσσών όπως η Google και το Facebook.

Ωστόσο, το Web2 ήταν ένα «δίκοπο μαχαίρι». Ενώ έφερε τεράστια οικονομικά οφέλη, παγκόσμια συνδεσιμότητα και ενδυνάμωσε περιθωριοποιημένες φωνές, αντιμετώπισε επίσης σημαντικές αναποδιές. Η εξάρτησή του από τα διαφημιστικά έσοδα είχε ως αποτέλεσμα την εκμετάλλευση των δεδομένων των χρηστών και τη στροφή προς πλατφόρμες με γνώμονα τη δέσμευση σε βάρος των ανοικτών οικοσυστημάτων.

Οι μηχανές συστάσεων, αν και πολύτιμες για εξατομικευμένο περιεχόμενο ενίσχυσαν τον εξτρεμισμό και την παραπληροφόρηση. Επιπλέον, μεγαθήρια όπως η Apple και η Google επέβαλαν υπέρογκες αμοιβές στους προγραμματιστές και κατέλαβαν τον έλεγχο των καταστημάτων εφαρμογών, δημιουργώντας εμπλοκές στην καινοτομία.

Το Web3 εισάγει τέσσερις βασικές αρχές που υπόσχονται να αναδιαμορφώσουν το ψηφιακό τοπίο: ιδιοκτησία, εμπόριο, ταυτότητα και διακυβέρνηση. Αυτές οι αρχές υπόσχονται να αντιμετωπίσουν πολλές από τις ελλείψεις του Web2 και να προσφέρουν ένα πιο δίκαιο, χρηστοκεντρικό και ανοιχτό διαδίκτυο.

1. Ιδιοκτησία: Επαναπροσδιορισμός των ψηφιακών δικαιωμάτων ιδιοκτησίας

Στις εποχές Web1 και Web2, οι περισσότεροι από εμάς ήμασταν απλοί ενοικιαστές στον ψηφιακό κόσμο. Χρησιμοποιούσαμε πλατφόρμες και υπηρεσίες, αλλά δεν μας ανήκε πραγματικά η ψηφιακή μας παρουσία. Το Web3 αντιστρέφει το σενάριο εισάγοντας ψηφιακά περιουσιακά στοιχεία γνωστά ως “tokens”, τα οποία μπορούν να θεωρηθούν ως δοχεία αξίας με τον ίδιο τρόπο που οι ιστότοποι είναι δοχεία πληροφοριών. Όπως υπάρχει ένας σχεδόν άπειρος αριθμός διαφορετικών διαμορφώσεων για έναν ιστότοπο, υπάρχει ένας σχεδόν άπειρος αριθμός διαφορετικών τρόπων με τους οποίους τα tokens αντιπροσωπεύουν την ιδιοκτησία σε οτιδήποτε, από χρήματα μέχρι μετοχές, τέχνη μέχρι συλλεκτικά αντικείμενα, δεδομένα, φυσικά περιουσιακά στοιχεία και πολλά άλλα. Επιπλέον, τα tokens δίνουν τη δυνατότητα σε δύο ή περισσότερα άτομα να συναλλάσσονται ψηφιακά και ομότιμα χωρίς μεσάζοντα.

2. Εμπόριο: Μετασχηματισμός επιχειρηματικών μοντέλων

Το Web3 ενεργοποιείται από διάφορες τεχνολογίες, συμπεριλαμβανομένων των blockchains, τα οποία αποτελούν ένα ψηφιακό μέσο για την αξία.  Με τον ίδιο τρόπο που οι πρώτες εποχές του διαδικτύου μεταμόρφωσαν τον τρόπο με τον οποίο μετακινούμε και αποθηκεύουμε πληροφορίες, τα blockchains υπόσχονται να μετασχηματίσουν τα επιχειρηματικά μοντέλα σε διάφορους κλάδους, μετασχηματίζοντας τον τρόπο με τον οποίο μεταφέρουμε και αποθηκεύουμε αξία. Στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, η DeFi αναδιαμορφώνει τον δανεισμό, τις συναλλαγές και τη χρηματοδότηση. Τα Stablecoins – ψηφιακά περιουσιακά στοιχεία που υποστηρίζονται από fiat νομίσματα – διαχειρίζονται συναλλαγές τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε blockchains όπως το Ethereum.

3. Ταυτότητα: Ενδυνάμωση των χρηστών

Στο Web2, τα δεδομένα των χρηστών έγιναν πολύτιμο αγαθό, αλλά τα άτομα είχαν ελάχιστο έλεγχο ή ιδιοκτησία αυτών. Οι συλλογείς δεδομένων αξιοποίησαν τις πληροφορίες των χρηστών για χρήματα, γεγονός που οδήγησε σε ανησυχίες σχετικά με την προστασία της ιδιωτικής ζωής και την εκμετάλλευση των χρηστών. Το Web3 αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα δίνοντας στα άτομα τον έλεγχο των δεδομένων τους. Όπως ένα παραδοσιακό πορτοφόλι περιέχει χρήσιμες πληροφορίες και πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία, έτσι και ένα ψηφιακό πορτοφόλι περιέχει όχι μόνο χρήματα και άλλα ψηφιακά αγαθά αλλά και τα μοναδικά αναγνωριστικά ενός ατόμου. Έτσι, με το Web3, τα δεδομένα σας είναι δικά σας και μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε για να ξεκλειδώσετε υπηρεσίες και άλλα οφέλη.

4. Διακυβέρνηση: Συμμετοχή στο σύστημα

Το Web3 μετατρέπει τους χρήστες του διαδικτύου σε ιδιοκτήτες του διαδικτύου – μπορούν να αποκτήσουν μερίδιο ιδιοκτησίας σε προϊόντα και υπηρεσίες κατέχοντας tokens. Αυτό ταυτίζει τα συμφέροντά τους με τις πλατφόρμες στις οποίες βασίζονται και τους δίνει λόγο στις αποφάσεις διακυβέρνησης.

Καθώς οι κυβερνήσεις και οι ρυθμιστικές αρχές παλεύουν με την κυριαρχία της Big Tech, το Web3 αναδύεται ως μια συναρπαστική εναλλακτική λύση. Είναι κάτι περισσότερο από μια τεχνολογική αλλαγή, είναι μια φιλοσοφική αλλαγή – ένα κάλεσμα για δράση που αντηχεί στο ψηφιακό τοπίο, μια πρόσκληση να αμφισβητηθεί το status quo και να οραματιστεί κανείς ένα μέλλον όπου το διαδίκτυο ανήκει πραγματικά σε όλους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ TOP 10:

• Οι 10 πιο εξωφρενικές μηνύσεις που κατατέθηκαν ποτέ στο δικαστήριο
• 7 τρόποι για να γίνει το ChatGPT πολύτιμο εργαλείο στην εργασία σας