Οι υπάλληλοι γραφείου κινδυνεύουν περισσότερο από την τεχνητή νοημοσύνη – «Καμπανάκι» για 75 εκατ. θέσεις εργασίας
Με την εξάπλωση της τεχνητής νοημοσύνης να κορυφώνεται σε όλον τον κόσμο, οι ανησυχίες για το κατά πόσο η AI μπορεί να επηρεάσει τις θέσεις εργασίας παγκοσμίως ενισχύονται, όπως προκύπτει και από έρευνα του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ILO).
Ο ILO υποστηρίζει πως οι απώλειες στην απασχόληση από τη γενετική τεχνητή νοημοσύνη (genAI) θα είναι σχετικά μικρές, ωστόσο οι επιπτώσεις θα εστιάσουν κυρίως μεταξύ των υπαλλήλων γραφείου υποστήριξης.
Οι υπάλληλοι γραφείου περιλαμβάνουν επαγγέλματα, όπως οι υπάλληλοι εξυπηρέτησης πελατών, οι ρεσεψιονίστ ή οι γραμματείς, τα οποία παρουσίασαν μείωση των επιπέδων απασχόλησης κατά τα τελευταία 10-15 χρόνια και στα οποία οι επιπτώσεις της AI μόλις αρχίζουν να εμφανίζονται.
Πολλά από αυτά τα επαγγέλματα γραφειοκρατικής υποστήριξης κατέχονται από γυναίκες.
Ως αποτέλεσμα, οι γυναίκες είναι 2,5 φορές περισσότερο εκτεθειμένες στους κινδύνους της αυτοματοποίησης από ό,τι οι άνδρες.
Ο ILO εκτιμά πως το 2,3% της παγκόσμιας απασχόλησης (ή 75 εκατομμύρια θέσεις εργασίας) κινδυνεύει από αυτοματοποίηση λόγω της υψηλής έκθεσης στη genAI.
Στις χώρες υψηλού εισοδήματος, το ποσοστό είναι μεγαλύτερο, 5,1% της απασχόλησης (ή 30 εκατομμύρια θέσεις εργασίας), καθώς αυτό το είδος εργασίας είναι πιο διαδεδομένο.
Λύσεις αντιμετώπισης
Ο ILO σημειώνει πως μια λύση για την αποφυγή της απώλειας εργασίας είναι να ενθαρρυνθεί η τεχνολογική καινοτομία που συμπληρώνει την ανθρώπινη εργασία αντί να την αντικαθιστά.
Μια άλλη επιλογή -που είναι πιο εφικτή βραχυπρόθεσμα- είναι η αναδιάταξη του προσωπικού που κινδυνεύει από την τεχνολογική ανεργία σε άλλες θέσεις εργασίας εντός της ίδιας εταιρείας.
Ο ILO ενθαρρύνει τους εργοδότες να διερευνήσουν άλλες λύσεις, μεταξύ άλλων μέσω προσαρμογών στο ωράριο εργασίας και στις πολιτικές πρόσληψης, και να αναλάβουν τέτοια μέτρα μετά από διαβούλευση με τις οργανώσεις εργοδοτών και εργαζομένων.
Σε περίπτωση απώλειας θέσεων εργασίας, απαιτούνται άλλες πολιτικές, συμπεριλαμβανομένης της εισοδηματικής στήριξης μέσω της ασφάλισης ανεργίας ή άλλων μέτρων κοινωνικής προστασίας.
Υπάρχει επίσης ανάγκη να αναπτυχθούν και να θεσπιστούν προγράμματα επανεκπαίδευσης και αναβάθμισης των δεξιοτήτων που μπορούν να προετοιμάσουν τους εργαζόμενους για νέες σταδιοδρομίες στην ψηφιακή οικονομία, καθώς και στην αναπτυσσόμενη πράσινη οικονομία και την οικονομία της φροντίδας.
Η προετοιμασία των εργαζομένων για αυτές τις θέσεις εργασίας και η υποστήριξη των δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων σε αυτούς τους τομείς θα συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων της τεχνολογικής ανεργίας.
