Οι κάλπες έκλεισαν, η κυβέρνηση ορκίστηκε και τώρα έρχονται τα δύσκολα
Πάνε κι αυτές οι εκλογές. Πριν όμως μιλήσουμε για το μέλλον, ας δούμε μερικές χαρακτηριστικές στιγμές αυτών των δεύτερων εκλογών.
Γενικά η προεκλογική καμπάνια ήταν υποτονική. Παρά τις αξιέπαινες προσπάθειες των κομματικών μηχανισμών οι πολίτες έδειξαν αδιάφοροι και κουρασμένοι, ενώ πολλοί προτίμησαν την αποχή. Βλέπετε το καλοκαίρι, ύστερα από τη σχεδόν φθινοπωρινή περίοδο, οδήγησαν πολλούς στη θάλασσα ή το βουνό στα φιλικά η τα οικογενειακά σπίτια. Άλλοι πάλι ανέλαβαν τις εποχιακές δουλειές που απαιτεί ο τουρισμός.
Ενδεικτικό της έλλειψης ενδιαφέροντος εικάζω ότι απέδειξε και η εστίαση των ΜΜΕ στα γεγονότα που εξελίχθηκαν στη Ρωσία με τη «στάση» της οργάνωσης Wagner. Παρατήρησα ότι τις τελευταίας ημέρες πριν τις εκλογές, όταν άρχισαν τα γεγονότα, τα ΜΜΕ μετέδιδαν επί μισή ώρα τις εξελίξεις και τις αναλύσεις για το τι μπορεί να συμβεί στην Ρωσία και στον πόλεμο στην Ουκρανία.
Η προεκλογική καμπάνια για την Ν.Δ. έμεινε στην ίδια στόχευση με κέντρο την ισχυρή μονοκομματική κυβέρνηση που θα διαχειριστεί τις μελλοντικές προκλήσεις και θα διορθώσει τα λάθη της. Τέλος, αξιοποίησε το τραγικό ναυάγιο και άφησε μόνους τους δικαιωματιστές να υπερασπίζονται τα δίκαια των μεταναστών σε μια χώρα όπου οι μετανάστες δεν είναι ευπρόσδεκτοι. Λάθος βέβαια, αλλά τόσο ο Έβρος όσο και η εργαλειοποίηση της μετανάστευσης από γείτονες είναι μη αποδεκτές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ υποχώρησε ακόμη περισσότερο από τις εκλογές του Μαΐου. Με την ίδια τοξικότητα, όπως προεκλογικά, είδε τα ποσοστά του να περιορίζονται ακόμη περισσότερο και να χάνει σημαντικά στελέχη από τη Βουλή. Επί πλέον έδειξε ότι με δημοκρατικές διαδικασίες θα παραμείνει στην θέση του ο Πρόεδρος μέχρι και τις Ευρωεκλογές του 2024. Εξάλλου ο κ. Τσίπρας είναι κατά γενική ομολογία αναντικατάστατος. ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει χωρίς αυτόν.
Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ συνέχισε τη μονόπλευρη επίθεση κατά της Ν.Δ. και τη σιωπηλή αλλά έκδηλη διεκδίκηση της μελλοντικής θέσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο χρόνος είναι με το μέρος του. Τα νέα στελέχη από άποψη ηλικίας απέδειξαν ότι και γνώσεις έχουν και πολιτική ωριμότητα.
Η δυσάρεστη έκπληξη της ακροδεξιάς ανόδου μας θύμισε άλλες εποχές. Είναι μια ντροπή για τη χώρα που δεν ξεπλένεται. Και δεν ξεχνιέται. Από την άλλη πιστεύω ότι στη νέα Βουλή θα δώσει κίνητρα στα κόμματα του δημοκρατικού τόξου να αποδείξουν την ωριμότητά τους. Εξάλλου η ακροδεξιά ανεβαίνει ή και συγκυβερνά σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Θα πρέπει ως εκ τούτου να κινητοποιήσει και την Ένωση.
Ας δούμε όμως τώρα τις μεγάλες προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα τα χρόνια που έρχονται.
Η νέα από κάθε άποψη κυβέρνηση που ορκίστηκε έχει μπροστά της ένα βαρύ έργο. Και πρώτα από όλα το οικονομικό. Είναι φανερό ότι η εποχή των παχιών αγελάδων λήγει. Ο πόλεμος στην Ουκρανία που συνεχίζεται, η ενεργειακή κρίση, ο πληθωρισμός, η φτωχοποίηση κοινωνικών στρωμάτων θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερες εντάσεις.
Η κλιματική κρίση, όπως διατείνονται οι ειδικοί, θα χτυπήσει κατά κύριο λόγο την Ευρώπη.
Οι γεωπολιτικές εντάσεις οξύνονται. Και το δημογραφικό πρόβλημα είναι φανερό. Ειδικά στην Ελλάδα μέσα σε μια δεκαετία «χάσαμε» το 15% του πληθυσμού.
Αλλά είπαμε. Έχουμε ανάγκη λίγη ξεκούραση. Ειδικά εμείς οι μεγαλύτεροι σε ηλικία. Κλείνω συνεπώς με ένα ποίημα καθισμένος στον βράχο και κοιτώντας το πέλαγο.
«Κάτι μεσονύχτια
Μεσημεριανά
Κάτι μεσημέρια
Μαλαματωμένα
Ο ήλιος
Διπλωτός μισοφεγγαρος
Κι ο φέγγαρος
Ένας φέγγαρος Ήλιος»
Αντώνης Τριφύλλης, μέλος της διαΝΕΟσις και του ΕΛΙΑΜΕΠ, πρώην στέλεχος της Ε.Ε.
