Οι σπουδαίες εφαρμογές των NFTs πέραν της τέχνης
Από τον Ross Peili
Θα περίμενε κανείς πως διαβάζοντας για NFTs στο Fortune θα αντίκριζε κάποιο ψηφιακό ζώο που πουλήθηκε για εκατομμύρια. Σίγουρα αυτό μας δίδαξε η προηγούμενη διετία, που μέσα στον χώρο της τεχνολογίας αποκεντροποίησης έχει την αίσθηση δεκαετίας – αλλά στην προκειμένη περίπτωση, αν μη τι άλλο, θα εξετάσουμε εις βάθος τι πραγματικά είναι τα μη ανταλλάξιμα διακριτικά και πως συμβάλλουν στον ψηφιακό μετασχηματισμό ίσως των πιο εδραιωμένων επιχειρηματικών μοντέλων και λύσεων αυθεντικοποίησης.
Βιομηχανικοί τιτάνες όπως Walmart, IBM, Microsoft, κ.α. χρησιμοποιούν ήδη την τεχνολογία blockchain σε εφοδιαστικές αλυσίδες. Η πλειοψηφία των τεχνολογικά ανεπτυγμένων χωρών, αν όχι όλες, έχουν υπ όψιν πως τα NFTs είναι εφικτό να χρησιμοποιηθούν ως βάση για κυβερνητικές ψηφιακές ταυτότητες ή ένα social credit system αντίστοιχο της Κίνας, ή του Black Mirror, ναι.
NFTs – έλα μου;
Στην προηγούμενη ανάρτηση, είχαμε μιλήσει για τα tokens ως ψηφιακά αποδεικτικά στοιχεία. Εν ολίγοις, τα NFTs όντας tokens (Non-Fungible Token) διαμορφώνουν τις πρακτικές αποθήκευσης, διανομής, πιστοποίησης, και εμπορικοποίησης των πληροφοριών.
Τα NFTs αρχικά υπηρέτησαν τον αναπτυσσόμενο χώρο της ψηφιακής και τεχνητής τέχνης (AI Art), ως ένα πρωτόκολλο αμετάβλητης ιδιοκτησίας. Στην ουσία, επέτρεπε σε ψηφιακούς καλλιτέχνες, εικαστικούς κατά κόρον, να δημοσιεύσουν τα έργα τους, και όποιος τα αγόραζε, ήταν ο νέος, μόνος, πραγματικός κάτοχος του εκάστοτε έργου/συμβολαίου.
Ως εδώ όλα είναι πρότυπες διαδικασίες που συμβαίνουν και χωρίς NFTs, αν και καταναλώνουν μεγαλύτερο χρόνο, τόσο ο καλλιτέχνης όσο και ο συλλέκτης υποκύπτουν σε εξαντλητική γραφειοκρατία, και όλες οι διαδικασίες θα πρέπει να γίνουν χειροκίνητα.
Τώρα, σε αντίθεση με το ξεπερασμένο σύστημα ιδιοκτησίας, τα NFT σου δίνουν μερικά extra perks υπό την έννοια των πνευματικών δικαιωμάτων. Χωρίς να έχεις υπογράψει τίποτα και με καμία εταιρεία το NFT μπορεί να προγραμματιστεί με τρόπο που να επιστρέφει κέρδη σε έναν δημιουργό, σε περίπτωση που το έργο δεν πουληθεί, η χρησιμοποιηθεί με άλλους επικερδής τρόπους (π χ. έκθεση). Αυτό γίνεται αυτόματα και αυτόνομα, χωρίς να απαιτείται καμία κίνηση από μέρους του αρχικού δημιουργού, πωλητή ή αγοραστή.
Δεν πήρε πολύ καιρό, αν υποθέσουμε ότι τα NFTs ξεκίνησαν την πορεία τους κάπου το 2018, μέσα σε 3 χρόνια, το 2021 δηλαδή και επί κορόνα, υπερβαίνει πολλές φορές τα 60 δις αξίας σε συναλλαγές NFTs την ημέρα. Δεν ξέρω αν πουλάμε καν τόσα αμάξια, ή σπίτια την ημέρα.
Προφανώς η ίδια αγορά αγκωμαχεί ούτε στο 10% αυτού που είχε φτάσει το καλοκαίρι του ‘21, ακολουθώντας το γενικό global downtrend. Φαίνεται όμως να υπάρχει ένα ξεσκαρτάρισμα της σκηνής αναλογιζόμενοι τις αμέτρητες απάτες, ρέπλικες και κάλπικες κατοχυρώσεις ιδιοκτησίας έργων από γνωστούς καλλιτέχνες ανάμεσα σε άλλα δεινά. Εκείνη τη περίοδο ο καθένας “την είχε δει” καλλιτέχνης και έκανε NFT ότι του κατέβει με την ελπίδα πως κάποιος με πολλά Ether θα το αγοράσει για δεκάδες χιλιάδες δολάρια ή πολλές φορές και εκατομμύρια.
Στην ουσία ξεκαθαρίζει το μέτωπο και όσοι πραγματικά ασχολούνται με τον χώρο της τέχνης, και πλέον όχι μόνο με εικαστικά, αλλά και μουσικοί, σκηνοθέτες, game devs, fashion designers και άλλοι δημιουργοί έχουν κατασταλάξει στο μοντέλο τους και έχουν βρει ή αναπτύσουν το κοινό τους.
Θα αξίζει να κάνουμε μια αναδρομή στο παρόν σε μια διετία από τώρα και μετά τις επιπτώσεις του επόμενου halving. Εκεί θα φανεί το ποιοί τελικά είναι καλλιτέχνες υπό αυτο το πρίσμα της τεχνολογίας, και αν υπάρχει ή όχι πραγματική ζήτηση για τα έργα τους, είτε μιλάμε για κλασικά έργα τέχνης, ή για μορφές τέχνης που δημιουργήθηκαν και μεταδόθηκαν χάρις την τεχνολογία Blockchain, όπως ψηφιακά ενδύματα για metaverse avatars φερειπείν.
Εφαρμογές των NFTs πέραν της τέχνης
Εφοδιαστική αλυσίδα
Εταιρείες παροχής υπηρεσιών δικτύου, ψηφιακού χώρου και υπολογιστικής ισχύος, όπως πχ. Google, IBM, Tencent, Microsoft, ανάμεσα σε άλλους κολοσσούς, έχουν ήδη μπει με το ένα πόδι στην εποχή του Web3, με την IBM συγκεκριμένα να έχει βουτήξει εξ ολοκλήρου στο νέο ωκεανό των πιθανοτήτων που έρχονται με αυτή τη τεχνολογία.
Σε αντίθεση με τα ευρέως γνωστά χρηματοπιστωτικά πρότζεκτ και εφαρμογές όπως το Bitcoin και το Ethereum, οι εν λόγω εταιρείες αναζητούν χρηστικότητα σε τομείς όπως η διαχείριση και η καλύτερη εικόνα των προϊόντων και διαφόρων στοιχείων που λαμβάνουν μέρος στις εφοδιαστικές αλυσίδες του σήμερα.
“Όταν ένα μήλο παράγεται από έναν παραγωγό που συνεργάζεται με το Walmart, η ημερομηνία καθώς και οι συνθήκες παραγωγής ανάμεσα σε άλλες λεπτομέρειες σχετιζόμενες με την διαδικασία παραγωγής καταγράφονται και αρχειοθετούνται στο blockchain χρησιμοποιώντας ένα ή και παραπάνω πακέτα δεδομένων κάθε φορά που το ιστορικό της αλυσίδας ανανεώνεται.
Φέρ’ ειπείν, μπορούμε να στρώσουμε τη συσκευασία του τελικού προϊόντος προς κατανάλωση στο Walmart, και να έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με την ημερομηνία, τόπο και συνθήκες παραγωγής, πληροφορίες σχετικά με το ταξίδι από τον τόπο παραγωγής προς τον τόπο πώλησης, τις συνθήκες της διαδρομής, τις θερμοκρασίες στις οποίες υπέστη το προϊόν και άλλες πληροφορίες που στεγάζονται στο blockchain.”
Εν ολίγοις, τα NFTs δρουν ως συσκευασίες δεδομένων που σχετίζονται με ένα προϊόν και μπορούν να φέρουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη φύση του προϊόντος πέρα από την τιμή και τα συστατικά του και είναι δυναμικά εξελισσόμενα. Δηλάδή, εαν το προϊόν αλλάξει χέρια, τοποθεσία, ή σύσταση, αυτό καταγράφεται και γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι του NFT.
Αν εισάγαμε στην εξίσωση τεχνολογίες όπως το διαδίκτυο των πραγμάτων (IoT), και τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ), θα είχαμε ένα εξ ολοκλήρου αυτόνομο σύστημα διαχείρισης της εφοδιαστικής αλυσίδας που δρα δίχως ανθρώπινη παρέμβαση.
Τα NFTs βοηθάνε στην φερεγγυότητα των δεδομένων, καθώς ότι καταχωρείται στο ιστορικό ενός NFT είναι μη διαγράψιμο, μη επεξεργάσιμο, και έτσι είναι δύσκολο κάποιος δράστης να επιχείρηση να αλλάξει τα δεδομένα. πχ. να πει πως το γάλα λήγει 2 μέρες μετά ή πως τα μήλα που εισάγει από τη Βουλγαρία είναι Ελληνικά, ό,τι κυριολεκτικά συμβαίνει με την τρέχουσα δομή.
Ψηφιακές ταυτότητες
Κατά κάποιο τρόπο κάθε NFT είναι και μια ψηφιακή ταυτότητα που αντιπροσωπεύει τις ιδιότητες του ίδιου του NFT. Μπορούν όμως τα NFTs να λειτουργήσουν ως ψηφιακές ταυτότητες σε κυβερνητικό ή επαγγελματικό επίπεδο;
Υπάρχουν διάφορα πρωτόκολλα όπως το ERC-1238 ή το 1056 που στοχεύουν στον εύκολο προγραμματισμό και διαχείριση των NFT που θα μπορούσαν να έχουν τον ρόλο της ταυτότητας, μιας κάρτας μέλους, ή ενός διακριτικού παρασήμου.
Σε αντίθεση με τα μπλε χειρόγραφα ερασιτεχνικά πλαστικοποιημένα χαρτάκια που χρησιμοποιούμε σήμερα, οι ψηφιακές ταυτότητες κάνουν εύκολη, σε φάση άμεση, την αυθεντικοποίηση ενός χρήστη του διαδικτύου ή της φυσικής κοινωνίας.
Πολύ πριν τα NFTs θα έχετε δει σίγουρα QR codes, NFC chips, και apps όπως το gov wallet που κάνουν την διαδικασία ταυτοποίησης ενός χρήστη ζήτημα δευτερολέπτων. Τεχνολογικά ανεπτυγμένες δομές όπως π χ. η Κίνα, έχουν εγκαταστήσει τις ψηφιακές ταυτότητες στις ρίζες του κοινωνικοπολιτικού μοντέλου τους.
Ένα καλό παράδειγμα της on-chain αυθεντικοποίησης είναι το μοντέλο της εν μέρη ελληνικής Norbloc ή οποία προτείνει πως είναι πιο πρακτικό να έχεις όλα τα κρατικά έγγραφα, π χ. ταυτότητα, διαβατήριο, ΑΜΚΑ, ΑΜΑ, ΑΦΜ κτλ σε μια ψηφιακή ταυτότητα, έστι ώστε όταν πας να ανοίξεις έναν νέο τραπεζικό λογαριασμό το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να scanάρεις ή να επιδείξεις ένα QR στη τράπεζα και όχι να υποστείς έναν γολγοθά γραφειοκρατίας της κατηγορίας “τρέχα γύρευε”.
Οι εν λόγω ταυτότητες μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σαν κάρτες ή κλειδιά πρόσβασης σε συγκεκριμένα ψηφιακά ή φυσικά περιβάλλοντα. Π Χ. ένα βιολογικό εργαστήρι που επιτρέπει την είσοδο μόνο σε συγκεκριμένες ταυτότητες ή ένα metaverse club και αφήνει συγκεκριμένες ταυτότητες να έχουν πρόσβαση στον πάνω όροφο ή στο VIP room.
Σε αυτές τις περιπτώσεις το NFT εκπληρώνει το έργο του τεκμηρίου πιστοποίησης και δεν σχετίζεται με τέχνη ή αγοραπωλησίες.
Το ήξερες πως τα QR των Covid vaccines είναι NFTs?
Σοφιστικές λύσεις και το μέλλον των NFTs
Υπάρχουν φυσικά και λύσεις που έχουν ως βάση τα NFTs λιγότερο διαδεδομένες από τις προαναφερθείσες που όμως αποδεικνύουν τις εφαρμογές που μπορεί να έχει η τεχνολογία στους b2b, και b2g τομείς.
Έξυπνες ασφάλειες (smart insurances)
Πέρα από το μειωμένο κόστος και την αποκοπή από την κλασική γραφειοκρατία, τα έξυπνα συμβόλαια συμβάλλουν σε μια βελτιωμένη εμπειρία των πελατών ασφαλιστικών προϊόντων, αλλά και στην δημοτικότητα ενός ασφαλιστικού προϊόντος που μπορεί να επιδείξει δημόσια δεδομένα που σχετίζονται με την αποδοτικότητα του προϊόντος και την φερεγγυότητα του εγγυητή/ασφαλιστή.
Όπως προτείνει το όνομά τους, οι έξυπνες ασφάλειες αναφέρονται σε έναν τύπο ασφάλισης που είναι προγραμματίσιμος και διαχειρίσιμος υπό την μορφή ενός έξυπνου συμβολαίου (smart contract). Τα έξυπνα συμβόλαια είναι αυτο-εκτελέσιμα προγράμματα στο blockchain που λαμβάνουν υπόψη τις κινήσεις, καθώς και τους χρήστες μια αλυσίδας/δικτύου, και δρουν ως διεπαφή μεταξύ των παραπάνω.
Για παράδειγμα η αποζημίωση από ένα ασφαλιστικό ομόλογο που καλύπτει ζημιές από καιρικά φαινόμενα θα εκτελούνται αυτόματα και θα μετέφερε το προκαθορισμένο ποσό στον πελάτη σε δευτερόλεπτα. Σε αντίθεση, η κλασική ασφαλιστική μέθοδος θα περιελάμβανε μια αλληλουχία γραφειοκρατικών διαδικασιών που μπορεί να διαρκέσει εβδομάδες ή και μήνες μέχρι το έμβασμα να κατατεθεί στο λογαριασμό του πελάτη, και αυτό αν η ασφαλιστική είναι φερέγγυα και δεν έχει εξαγοραστεί π.χ. από μια άλλη ασφαλιστική που δεν λαμβάνει υπόψη τα συμβόλαια που τέθηκαν σε ισχύ πριν την ημερομηνία της εξαγοράς, βλέπε Panama Papers.
Το έξυπνο συμβόλαιο συνήθως θα μεταφέρει το ποσό της αποζημίωσης σε ένα προκαθορισμένο πορτοφόλι ή για μεγαλύτερη ασφάλεια σε ένα πορτοφόλι που φέρει ένα συγκεκριμένο διακριτικό (NFT), στην προκειμένη ένα έξυπνο συμβόλαιο ασφάλισης. Σε αυτή τη περίπτωση το NFT δρα ως ομόλογο κομιστή (bearer bond), το οποίο μας φέρνει στην επόμενη κατηγορία.
Αυτοεκτελέσιμες διαθήκες (self-executable last wills)
Αν δεν το έχετε αντιληφθεί ως τώρα, θα καταλάβετε ευθύς αμέσως πως η ροή χτίζεται από τα πιο λογικά και αυτονόητα, στα πιο αντισυμβατικά, και όμως πραγματικά use-cases που θα μας απασχολήσουν στο εγγύς μέλλον.
Όπως ακριβώς ένα bearer bond, όπου η σημαντικότητα του συμβολαίου δεν είναι τόσο στο περιεχόμενο του συμβολαίου αλλά στο ποιός κατέχει το εν λόγω συμβόλαιο, έτσι και ένα NFT μπορεί να φέρει συνθήκες που μεταβιβάζονται στον τωρινό ή προσωρινό κάτοχο ενός NFT και να μην δρα αποκλειστικά ως ένα αυτόνομο έξυπνο συμβόλαιο.
Στην περίπτωση της διαθήκης, τα NFTs ανάμεσα σε άλλα έξυπνα συμβόλαια είναι ίσως το πιο δίκαιο και ξεκάθαρο μοντέλο μεταβίβασης περιουσίας από έναν μακαρίτη σε έναν ή και περισσότερους κληρονόμους.
Μπορείτε να φανταστείτε μια διαδικασία αποδοχής κληρονομιάς χωρίς δικηγόρους, μακρινά ξαδέρφια που δεν γνωρίζατε καν πως υπάρχουν και γραφειοκρατικά έξοδα; Τότε τα NFTs μπορεί να είναι η λύση.
Γενετικό χρηματιστήριο (genomic data market)
Εδώ και χρόνια, η τεχνολογία έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες κάθε νου, σε σημείο που έχουμε αυτόνομα οχήματα, κβαντικούς υπολογιστές, και γενετικό προγραμματισμό. Από το CRISPR-Cas9, μέχρι τα messenger RNA πακέτα εγκατάστασης γενετικών πληροφοριών, βιώνουμε την περίοδο που το τι σημαίνει άνθρωπος έρχεται σε σύγκρουση με την μεταγενέστερη κοινωνιολογική φιλοσοφία.
Έννοιες όπως designer babies και ο γενετικός προγραμματισμός δύο νεογέννητων από τον He Jiankui έφεραν εκρηκτικές εξελίξεις και διαμάχες στους χώρους της βιοηθικής και βιοτεχνολογίας τα τελευταία χρόνια.
Είναι δεδομένο πως ο κόσμος έχει εξοικειωθεί με τεχνολογίες όπως το IVF και άλλες εξωσωματικές μεθόδους αναπαραγωγής. Αν προσθέσουμε τον γενετικό προγραμματισμό στην εξίσωση μιλάμε για designer babies, και την δυνατότητα προκαθορισμού των χαρακτηριστικών ενός απογόνου, ποιά θα είναι τα δυνατά του σημεία και που θα υστερεί. Φυσικά αυτό δεν έρχεται με χαμηλό κόστος, και ενώ οι γενετικοί επιστήμονες δεν έχουν το δικαίωμα να πειράξουν τον κώδικα ενός μελλοντικού ανθρώπινου όντος χωρίς την έγκριση των προγόνων του, ο γονιός πολλές φορές είναι διατεθειμένος να κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να βεβαιωθεί Π χ. πως το νεογέννητο δεν θα έχει γενετικά προβλήματα που ενδεχομένως να απασχολούν τους γονείς ή ακόμη και να έχει χαρακτηριστικά που δεν φέρει κανένας από τους δύο βιολογικούς γονείς.
Υπάρχουν πολλές θεωρίες στο βαθύτερο διαδίκτυο που προτείνουν πως ήδη υπάρχουν “μαύρες αγορές” γενετικών προϊόντων που αποσκοπούν στην καλλιέργεια ενός παιδιού με υψηλά χαρακτηριστικα, π χ ψηλός ξανθός, γαλανομάτης – you get the point. Εγώ δεν θα επικεντρωθώ τόσο στις θεωρίες όσο στα πρακτικά επί του θέματος. Bear with me.
Οι προσωπικές πληροφορίες υγείας, και ειδικότερα οι γενετικές πληροφορίες είναι ίσως από τα πιο λεπτά και ταυτόχρονα επικερδή πακέτα δεδομένων που μπορεί να στεγάζονται σε ένα δίκτυο.
Σύμφωνα με το Ν. 3418/2005: Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας, ένας γιατρός δεν μπορεί να μοιραστεί πληροφορίες σχετικά με την υγεία ενός ασθενή με τρίτους, όπως π χ. φαρμακευτικές εταιρείες, αλλά ούτε και να μεταδώσει αντίστοιχες πληροφορίες μέσω τηλεφώνου ή διαδικτύου. Θα πρέπει, δηλαδή, ο ασθενής να πάει να πάρει “το χαρτί” αυτοπροσώπως και να εύχεται πως ο γιατρός θα το εξαλείψει από την κατοχή του μετέπειτα.
Τα NFTs, όπως και στην περίπτωση του C19 pass, μπορούν να στεγάζουν έγγραφα και πληροφορίες σχετικά με την υγεία ή τον γενετικό κώδικα ενός ατόμου, και να ταυτοποιούν την ταυτότητα ή συνθήκες του υποκειμένου χωρίς να εμφανίζονται τα έγγραφα, εκτός και αν ο ιδιοκτήτης παραχωρήσει σχετικό δικαίωμα στον εκάστοτε ιατρό/εξεταστή.
Κάλλιστα οι γενετικές πληροφορίες ενός ατόμου θα μπορούσαν να κατακερματιστούν σε πακέτα δεδομένων προς πώληση και να διανέμονται μέσω κάποιου data marketplace τύπου Ocean Protocol με την έγκριση και ανταμοιβή του ιδιοκτήτη, και όχι “κάτω από το τραπέζι” και χωρίς τη συναίνεση αυτού.
Κάρτες απαγόρευσης ή φυλάκισης (ban cards)
Φτάνοντας στο τέλος, και εδώ λογικά θα σκεφτείτε πως απέχουμε πολύ από κάτι τέτοιο ή πως φαντάζει σαν ένα cyberpunk δυστοπικό σενάριο, θα δούμε πως τα NFTs, παρομοίως με την ιδιότητά τους ως ψηφιακές ταυτότητες, μπορούν να αξιοποιηθούν ως βάσεις για ένα αυτόνομο social credit system – όπως αυτό της Κίνας.
Κατά κάποιον τρόπο οι πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες, όπως και τα NFC chips, ήδη είναι μια μορφή ταυτότητας που καθορίζει το τι μπορούμε να αγοράσουμε, από ποιόν, καθώς και την φύση της οικονομικής ή κοινωνικής επιβάρυνσης, σε περίπτωση που προχωρήσουμε στην απόπειρα ταυτοποίησης/συναλλαγής.
Για παράδειγμα αν χτυπήσεις την κάρτα σου για να αγοράσεις ένα αυτοκίνητο ενώ έχεις μόνο 10 ευρώ στον λογαριασμό, η συναλλαγή σου δεν θα εγκριθεί και το αποτέλεσμα υποδεικνύει πως δεν έχεις πρόσβαση στο συγκεκριμένο τύπο οχήματος με βάση τα δεδομένα της τράπεζας/εκδότη της κάρτας. Σε αντίστοιχη περίπτωση, ένα νυχτερινό κέντρο ή μια βιβλιοθήκη μπορεί να επικαλεστεί άρνηση εισόδου σε περίπτωση που η ταυτοποίηση σκανάρει το Covid Pass σου το οποίο υποδεικνύει πως ώντας θετικός ή ανεμβολίαστος, δεν φέρεις το δικαίωμα πρόσβασης στον συγκεκριμένο χώρο.
Fast forward 10 χρόνια, και έχοντας ως γνώμονα την Κίνα η οποία παρεπιπτώντος είναι ήδη δεκαετίες μπροστά όταν επρόκειτο για αυτόνομες κοινωνικές δομές, μπορούμε να προβλέψουμε με ακρίβεια πως τέτοιου είδους μοντέλα ταυτοποίησης θα είναι αναπόφευκτα οι πυλώνες της νέας ψηφιακής κοινωνίας.
Πού οδηγεί η κατάσταση
Αναμφισβήτητα, επενδύοντας χρόνο, χρήμα και προσπάθεια σε τεχνολογίες όπως AI, IoT, 5G, NFC, Blockchain, XR, ανάμεσα σε άλλους καρπούς της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, οδηγούμαστε σε ένα μέλλον που στηρίζεται, στο μεγαλύτερο εύρος του, στις ψηφιακές δομές.
Αισθάνομαι σίγουρος πως με βάση την εξοικείωση κάποιου με την τεχνολογία και τις επίκαιρες εξελίξεις στον ευρύτερο κλάδο, το περιεχόμενο αυτού του κειμένου μπορεί να θεωρηθεί από παρατραβηγμένο έως και απίστευτο μέχρι και απολύτως λογικό και προειδοποιητικό, όσον αφορά τον ρόλο μας ως χρήστες και κατασκευαστές τεχνολογίας.
Μπορώ να δω τη μηχανή ως ένα αναπόσπαστο κομμάτι αυτού στο οποίο αναφερόμαστε ως “το μέλλον”, ενώ ο άνθρωπος, αν αφαιρέσουμε την λογική σκέψη και τον νου, καλείται να αποφασίσει τη φύση της σχέσεώς του με την “έξυπνη ζωή”. Το αν θα είναι σχέση εξάρτησης, συμβίωσης, ή διατροφής (δεδομένων) είναι εξ ολοκλήρου στη διάθεσή μας, καθώς εμείς συμβάλουμε στην ανάπτυξη του αυτόνομου εταίρου.
Εσείς, ποιά πιστεύετε πως θα έπρεπε να είναι η στάση μας απέναντι στις νέες τεχνολογίες, ειδικότερα σε αυτές που ορίζουν συνθήκες όπως το ποιοί είμαστε για την κοινωνία, τι δικαιώματα έχουμε και με ποιους μετέχοντες ή/και προϊόντα μπορούμε να συναναστρεφόμαστε;
Στείλτε τις προτάσεις σας πάνω σε αυτό ή και αντίστοιχα θέματα που θα θέλατε να καλύψω υπό αυτή τη στήλη στο εγγύς μέλλον μέσω του Twitter @rosspeili.
ΥΓ. Στο επόμενο άρθρο, θα κάνουμε μια εξονυχιστική έρευνα εστιάζοντας στις on-chain συναλλαγές για να κατανοήσουμε καλύτερα την ροή του χρήματος μέσα, έξω και εντός του blockchain οικοσυστήματος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:
