Όλα όσα μας φέρνει ο Σεπτέμβριος
Φέτος είναι ίσως το πρώτο καλοκαίρι μετά από χρόνια που έχει ατονήσει η πολιτική επικαιρότητα. Πέρυσι είχε παραιτηθεί ο Αλέξης Τσίπρας, πρόπερσι είχαμε την υπόθεση των υποκλοπών και ένα χρόνο πριν πυρκαγιές κι ανασχηματισμό. Δόξα τω Θεώ, ο κρατικός μηχανισμός δείχνει να έχει αντιμετωπίσει αποτελεσματικά μέχρι στιγμής τις πυρκαγιές, το θέμα των υποκλοπών έκλεισε σε ό,τι αφορά το δικαστικό του σκέλος και μένει να δούμε πόσο θα συνεχιστούν οι πολιτικές του αντιδράσεις και προεκτάσεις, ενώ ο ανασχηματισμός έγινε αμέσως μετά τις ευρωεκλογές. Όλοι φεύγουν για διακοπές κι ετοιμάζονται για ένα δύσκολο Σεπτέμβρη.
Για την κυβέρνηση το μέτωπο της ακρίβειας είναι το βασικό πεδίο φθοράς που εντείνεται όσο οι καταναλωτές δεν βλέπουν ανακούφιση στους λογαριασμούς ρεύματος ή στο σούπερ μάρκετ. Για το κόστος στέγασης ή διακοπών, αυτά λίγο-πολύ έχουν εμπεδωθεί. Θα χρειαστεί μεγάλος αγώνας από πλευράς κυβέρνησης ώστε να προκύψουν πραγματικά αποτελέσματα στην αγορά που θα ανακουφίσουν τους πολίτες. Ώστε αυτό να εκφραστεί και δημοσκοπικά, για να μην κινδυνέψει πολιτικά η ηγεμονία της ΝΔ.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ το εσωκομματικό bras de fer θα συνεχίσει να παράγει εσωστρέφεια, όσο ο Στέφανος Κασσελάκης θα εξακολουθεί να διατηρεί ένα κόμμα ΙΧ χωρίς ξεκάθαρο στίγμα και αδυναμία συμπερίληψης των υπολοίπων στελεχών στη διαδικασία χάραξης πολιτικής. Το συνέδριο του Οκτωβρίου θα είναι κομβικό από αυτή την άποψη, ώστε να γίνει αντιληπτό το πόσο εύκολα ή δύσκολα οι του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούν να συνυπάρχουν υπό την ίδια πολιτική στέγη. Κι αν κρίνουμε από τα όσα έχουν προηγηθεί, μάλλον εύκολο δεν περιγράφεις το εγχείρημα.
Για το ΠΑΣΟΚ ο Οκτώβριος θα είναι ο καθοριστικός μήνας που θα κρίνει το εάν μια νέα ηγεσία, ή ο αναβαπτισμένος Νίκος Ανδρουλάκης θα καταφέρουν να τοποθετήσουν το κόμμα στη δεύτερη θέση και να προβάλει ως μια αξιόπιστη κυβερνητική επιλογή στο βάθος της επόμενης τριετίας. Θα είναι μια δύσκολη μάχη και θα φανεί το πώς και τα επιχειρηματικά συμφέροντα θα τοποθετηθούν απέναντι στις προοπτικές του αρχηγού που θα προκύψει από την κάλπη.
Μετά τον Οκτώβρη η χώρα θα μπει στον αστερισμό της συζήτησης για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του και είναι ξεκάθαρο πως θα δεχθεί πίεση από τους δικούς του βουλευτές για μια πιο δεξιά υποψηφιότητα. Την ίδια στιγμή, δεν μπορεί να αγνοήσει την πρόθεση της αντιπολίτευσης – άλλωστε ο Πρόεδρος πρέπει να εκλέγεται συναινετικά. Θα είναι μια πολύ δύσκολη εξίσωση – ο τρόπος όμως που θα οδηγηθεί το πολιτικό σύστημα στην εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας θα είναι ίσως τροχιοδεικτικός του τρόπου με τον οποίο θα κινηθούν τα πολιτικά στη χώρα την επόμενη διετία μέχρι τις εκλογές.
