Όλες οι αλλαγές σε απολύσεις – προσλήψεις στον ιδιωτικό τομέα

«Κύμα» αντιδράσεων προέκυψε εχθές στην Βουλή για το τέλος των δύο εργατικών διατάξεων από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Αναταρραχή προκάλεσε επίσης, τόσο η διαδικασία όσο και η ουσία των δύο τροπολογιών του Βρούτση.

Η επιλογή της κυβέρνησης να φέρει και ειδικά στο παρά πέντε της ψήφισης του διυπουργικού νομοσχεδίου δύο τροπολογίες για τα εργασικά και τις συντάξεις προκάλεσε την αποχώρηση σύσσωμης της αντιπολίτευσης και άνοιξε νέο ευρύ μέτωπο την ώρα που κλείνει η Βουλή για Δεκαπενταύγουστο.

Πιο συγκεκριμένα ο υπουργός Εργασίας, Γ. Βρούτσης, προτείνει:

1) Να σταματήσει να ισχύει η διάταξη που προβλέπει ότι ένας εργοδότης μπορεί να απολύει ένα εργαζόμενο μόνο αν υπάρχει «βάσιμος λόγος» που να σχετίζεται με την ικανότητα, τη συμπεριφορά του εργαζομένου ή τις λειτουργικές ανάγκες της επιχείρησης τους.

2) Να σταματήσει να ισχύει η διάταξη που προβλέπει πως αυτοί που αναθέτουν έργο (αναθέτοντες), αλλά  και οι εργολάβοι ή υπεργολάβοι καθίστανται υπεύθυνοι για την καταβολή των μισθών και των εισφορών των εργαζομένων που απασχολούνται για την εκτέλεση του έργου.

Τι προβλέπει η υπό κατάργηση διάταξη περί «βάσιμου λόγου απόλυσης»
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πέρασε πριν τρεις μήνες την πρώτη («βάσιμος λόγος απόλυσης», άρθρο 48 του ν. 4611/2019) από τις προαναφερθείσες διατάξεις, σύμφωνα με την οποία θεσπίζεται:

• Το δικαίωμα όλων των εργαζομένων να μη λύεται η εργασιακή τους σχέση χωρίς βάσιμο λόγο που να συνδέεται με την ικανότητα ή τη συμπεριφορά τους ή να βασίζεται στις λειτουργικές απαιτήσεις της επιχείρησης, της εγκατάστασης ή της υπηρεσίας
• Το δικαίωμα των εργαζομένων, των οποίων η εργασιακή σχέση λύεται χωρίς βάσιμο λόγο, σε επαρκή αποζημίωση ή άλλη κατάλληλη επανόρθωση.

Με την τροπολογία Βρούτση, προτείνεται η κατάργηση της σχετικής ρύθμισης. Και αυτό γιατί, σύμφωνα κυβερνητικούς κύκλους, η διάταξη του ΣΥΡΙΖΑ δυσχεραίνει τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και φέρνει τους ήδη εργαζόμενους σε χειρότερη θέση, καθώς στιγματίζεται για τον υπόλοιπο εργασιακό βίο ο εργαζόμενος που απολύεται. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η Ελλάδα πρέπει να εφαρμόζει, μεταξύ άλλων, και το γράμμα  και το πνεύμα του Ανανεωμένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη ώστε –μεταξύ άλλων- οι επιχειρήσεις να προσλαμβάνουν ευκολότερα και  οι διαδικασίες πρόσληψης να είναι απλούστερες.

Τι προβλέπει η υπό κατάργηση διάταξη περί «ευθύνης αναθέτοντος»Όσον αφορά στη δεύτερη υπό κατάργηση διάταξη πρόκειται για ρύθμιση (άρθρο 9 νόμου 4554/2018) που πέρασε ο ΣΥΡΙΖΑ πέρσι και αφορά στην «ευθύνη του αναθέτοντος εργολάβου και υπεργολάβου».

Η διάταξη αυτή προβλέπει πως τόσο αυτοί που αναθέτουν έργο (αναθέτοντες) όσο και οι εργολάβοι ή υπεργολάβοι, καθίστανται υπεύθυνοι για την καταβολή των μισθών και των εισφορών των εργαζομένων που απασχολούνται για την εκτέλεση του έργου.

Πιο συγκεκριμένα, η διάταξη που ψήφισε πέρσι η τότε κυβέρνηση προβλέπει πως κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο (αναθέτων) που αναθέτει την εκτέλεση έργου ή τμήματος έργου σε άλλο φυσικό ή νομικό πρόσωπο (εργολάβο) ευθύνεται εις ολόκληρο και αλληλεγγύως με τον εργολάβο έναντι των εργαζομένων του τελευταίου για την καταβολή των οφειλόμενων αποδοχών, ασφαλιστικών εισφορών, καθώς και των τυχόν οφειλόμενων αποζημιώσεων απόλυσης.

Η παραπάνω ευθύνη, όπως προβλέπει η ίδια διάταξη, περιορίζεται στα δικαιώματα των εργαζομένων που απορρέουν από τη συμβατική σχέση μεταξύ του αναθέτοντος και του εργολάβου για το συγκεκριμένο έργο ή τμήμα έργου. Σε περίπτωση ανάθεσης της εκτέλεσης του έργου ή τμήματος του έργου από τον εργολάβο σε υπεργολάβο, η εις ολόκληρο και αλληλέγγυα ευθύνη αφορά τον αναθέτοντα, τον εργολάβο και τον υπεργολάβο.

Εργολάβος που αναθέτει την εκτέλεση του έργου ή τμήματος του έργου σε υπεργολάβο, ο οποίος θα απασχολήσει προσωπικό για την εκτέλεσή του, υποχρεούται άμεσα να ενημερώνει εγγράφως τον αναθέτοντα, σημειώνεται στην ίδια  (υπό κατάργηση) ρύθμιση.