Celia D: Όταν η επιχειρηματικότητα παντρεύεται τη μόδα

Από την Πέννυ Καρακάση

Το πλούσιο βιογραφικό της µε σπουδές στις τέχνες και στη µόδα, η επαγγελµατική πείρα της µε θητεία σε έναν από τους πλέον ιστορικούς γαλλικούς οίκους και µια διεθνής καριέρα είναι τα βασικά συστατικά στη συνταγή της αναµφισβήτητης πλέον επιτυχίας της Celia D − ή, αλλιώς, Σήλιας Δραγούνη.

Η Σήλια ήταν πάντα ένας δηµιουργικός άνθρωπος. Της άρεσε να φτιάχνει πράγµατα µε τα χέρια της και από τα παιδικά της χρόνια ήξερε ότι αυτή ήταν η κλίση της. Στην ηλικία των 17 ετών έφυγε από το σπίτι της και την Ελλάδα για να σπουδάσει Καλές Τέχνες στο Chelsea College Of Art στο Λονδίνο. Δεν είχε πάντα στο µυαλό της ότι θέλει να γίνει σχεδιάστρια µόδας, παρά µόνο ότι ήθελε να ασχοληθεί µε κάτι που θα της επέτρεπε να διοχετεύσει τη δηµιουργικότητά της. Mixed media arts, κινηµατογράφος και γλυπτική ήταν µερικοί από τους τοµείς στους οποίους εντρύφησε στις σπουδές της χτίζοντας σταδιακά ένα πλούσιο καλλιτεχνικό υπόβαθρο, ενώ, τελικά, αυτό που την έκανε να σκεφτεί το σχέδιο µόδας ήταν ένα µάθηµα ζωγραφικής που γινόταν σε κάποια διπλανή τάξη στο πανεπιστήµιο. «Δεν ήθελα να γίνω ζωγράφος, γιατί δεν µπορούσα να σκεφτώ πώς θα µπορούσα να εξελιχθώ µέσα από αυτό και θεώρησα πως η µόδα θα ικανοποιήσει τις δηµιουργικές µου ανησυχίες µε έναν πιο χειροπιαστό και εµπορικό τρόπο» αναφέρει στο Fortune.

Το «κλειδί» που άνοιξε την πόρτα της  µόδας

Το επόµενο βήµα ήταν το µάστερ στο σχέδιο µόδας Textile Design στο Parsons, στο Παρίσι, και, λίγο προτού φύγει για τη Νέα Υόρκη για να συνεχίσει τις σπουδές της, το τροµοκρατικό χτύπηµα στους δίδυµους πύργους την κάνει να ξανασκεφτεί το ενδεχόµενο να µείνει στην Ευρώπη. Η συγκυρία αυτή συνέπεσε µε µια επαγγελµατική πρόταση που είχε από τη Sonia Rykiel, την οποία και αποδέχτηκε. Κάπως έτσι έµεινε εντέλει στο Παρίσι.

Η συνεργασία αυτή ήταν το «κλειδί», ώστε να αποφασίσει να δηµιουργήσει το δικό της brand. Για δύο χρόνια είχε την ευκαιρία να συνεργάζεται µε άλλους σχεδιαστές στο στούντιο της Sonia Rykiel και να παρακολουθεί την παραγωγική διαδικασία σε όλα της τα στάδια. «Ένας τόσο µεγάλος οίκος και το γεγονός ότι πρακτικά έκανα σχεδόν τα πάντα –ιδιαίτερα τον πρώτο καιρό– µε βοήθησαν να καταλάβω πώς ακριβώς λειτουργεί µια επιτυχηµένη εταιρεία µόδας τόσο στο καλλιτεχνικό όσο και στο επιχειρηµατικό κοµµάτι, και παρόλο που θεωρούσα τον εαυτό µου 100% καλλιτέχνιδα, κατάλαβα πως η αγορά χρειάζεται πολλά παραπάνω. Με ένα σχέδιο κάθε δύο εβδοµάδες σίγουρα δεν θα µπορούσα να επιβιώσω στον επιχειρηµατικό κόσµο» επισηµαίνει.

Έχοντας πλέον εµπειρίες και έχοντας καταλήξει στο ότι θέλει να φτιάξει το δικό της label, επιστρέφει στην Ελλάδα, γίνεται µέλος του Συλλόγου Ελλήνων Σχεδιαστών, και η γέννηση του brand «Celia D» είναι γεγονός. Ακολουθούν σεµινάρια στο εξωτερικό ώστε να εµβαθύνει ακόµα περισσότερο στο σχέδιο µόδας και µετά από έναν χρόνο επιστρέφει στην Ελλάδα για να κάνει πιο δυναµική την παρουσία της στην εγχώρια αγορά, σχεδιάζοντας αρχικά µόνο νυφικά. Στην πορεία, οι καλές κριτικές, τα κολακευτικά σχόλια και η ανάγκη της να δοκιµάσει κάτι διαφορετικό την οδήγησαν στο να σχεδιάσει και ρούχα. Τα ταξίδια για να βρει τα ιδανικά υλικά και τους πιο καλούς συνεργάτες συνεχίζονται µέχρι σήµερα σε όλο τον κόσµο, µε γνώµονα πάντα την υψηλή ποιότητα που κρατάει ικανοποιηµένες τις πελάτισσές της.

«Η κρίση γεννάει ευκαιρίες, αρκεί να είσαι σε εγρήγορση»

Αντιλαµβάνεται πλήρως ότι το ρούχο δεν είναι είδος πρώτης ανάγκης και η κρίση από την περίοδο που ξέσπασε µέχρι και σήµερα της έχει µάθει πώς δεν φτάνει να είσαι δηµιουργική. «Η κρίση είναι παγκόσµια, και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν θα ήταν λύση να φύγω από την Ελλάδα και να δραστηριοποιηθώ σε κάποια άλλη αγορά. Για να επιβιώσω και να καταφέρω να έχω κέρδη, πρώτα από όλα ξεκίνησα να “εκπαιδεύοµαι” σε όλους τους τοµείς. Σε αντίθεση µε άλλους σχεδιαστές, που έχουν δίπλα τους έναν άνθρωπο µε επιχειρηµατική πείρα, εγώ τα έκανα όλα µόνη µου από την πρώτη στιγµή. Άρχισα να ασχολούµαι µε το πού θα βρω τα πιο οικονοµικά υλικά, χωρίς όµως να θυσιάζω την ποιότητα. Με λίγα λόγια, ξεκίνησα να παρατηρώ πιο έντονα τις ανάγκες της αγοράς και να προσπαθώ να ανταποκριθώ όσο καλύτερα γίνεται σ’ αυτές. Η κρίση γεννάει ευκαιρίες, αρκεί να είσαι σε εγρήγορση για να τις αρπάξεις».

Έτσι, πλέον έχει καταφέρει να πουλάει τα ρούχα της σχεδόν σε όλο τον κόσµο και να έχει πιστούς και ικανοποιηµένους πελάτες σε απαιτητικές αγορές, όπως αυτή της Ιαπωνίας. Μετά την πολύ σηµαντική συνεργασία της µε το net-a-porter.com, το luxury e-shop, που έχει ιδιαίτερα αυστηρά κριτήρια για το ποιους δηµιουργούς και ποια brands συµπεριλαµβάνει στα διαδικτυακά του ράφια, εδώ και λίγο καιρό αγοραστές από όλο τον κόσµο µπορούν να βρουν τις δηµιουργίες µε την υπογραφή της Σήλιας Δραγούνη στο Μιλάνο. Η συνεργασία της µε µεγάλο showroom της ιταλικής πρωτεύουσας της µόδας έχει αυξήσει τη ζήτηση των ρούχων της και τη διευκολύνει να εξερευνήσει το ενδεχόµενο να επεκταθεί ακόµα περισσότερο σε αγορές στις οποίες παλιότερα δεν είχε πρόσβαση. Το showroom αυτό της έχει εξασφαλίσει είκοσι νέα σηµεία πώλησης παγκοσµίως: από την Ασία µέχρι την Αµερική.  

Οι ρόλοι που καλείται να παίξει σε καθηµερινή βάση είναι εξίσου απαιτητικοί. Ο µικρός γιος της είναι αυτός που, στην πραγµατικότητα, θεωρεί πως θα έπρεπε να έχει την απόλυτη προσοχή της, αλλά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Φροντίζει να εξασφαλίζει και να εκµεταλλεύεται το κάθε λεπτό µαζί του –για χάρη του ξυπνάει καθηµερινά στις 6:30 το πρωί– χωρίς όµως να αφήνει πίσω τις επαγγελµατικές τις υποχρεώσεις. Και όµως, η µεγαλύτερη δυσκολία που αντιµετωπίζει δεν είναι αυτή. Η µόδα ανέκαθεν ήταν ένας κλάδος που δεν είχε βοήθεια από το κράτος και η µεγάλη φορολογία συχνά την αποθαρρύνει. «Εάν κάποιος ακούσει ότι τα ρούχα µου πωλούνται στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο, στο Τόκιο, ακόµα και στην Καραϊβική, θα υποθέσει ότι τα κέρδη µου είναι αστρονοµικά. Στην πραγµατικότητα, ένα µεγάλο κοµµάτι των εσόδων µου πηγαίνει στο κράτος. Είναι λυπηρό να δουλεύεις τόσο πολύ και, τελικά, να µην µπορείς να δρέψεις καρπούς. Επιπλέον, οι συνεχείς αλλαγές στο φορολογικό σύστηµα µε δυσκολεύουν ιδιαίτερα στο να κάνω ένα ασφαλές και µακροπρόθεσµο πλάνο για το µέλλον του brand µου. Ποιος µπορεί να προβλέψει και να προετοιµάσει το επόµενό του βήµα µε σιγουριά, όταν όλα γύρω του είναι τόσο ρευστά;» αναρωτιέται.

Το επόµενο επιχειρηµατικό βήµα

Αν και µου έχει πει ότι δεν θεωρεί λύση το να φύγει από την Ελλάδα για να αναζητήσει έναν φορολογικό παράδεισο, επιµένω να τη ρωτάω. «Μου αρέσει να λέω ότι είµαι Ελληνίδα σχεδιάστρια που δραστηριοποιείται εδώ παρά τις δυσκολίες. Θέλω να βοηθήσω την εγχώρια οικονοµία µε όλα τα µέσα που διαθέτω, παρόλο που µε απογοητεύει πολύ συχνά η ελληνική νοοτροπία. Με τη δουλειά που κάνω, εκτός από πολύ ταλαντούχους νέους ανθρώπους, συχνά έρχοµαι αντιµέτωπη και µε αντιεπαγγελµατικές συµπεριφορές που, όσο και αν δεν µας αρέσει να το ακούµε, στο εξωτερικό δεν συναντάς συχνά. Έτσι είµαι αναγκασµένη να επωµίζοµαι τις απώλειες που προκύπτουν και θα είχα αποφύγει αν βρισκόµουν σε κάποια άλλη χώρα. Παρ’ όλα αυτά, αν ποτέ έφευγα, θα ήταν για να αλλάξω παραστάσεις και να ζήσω διαφορετικά. Έτσι είναι ο χαρακτήρας µου, µου αρέσουν οι αλλαγές αυτού του τύπου. Οι δυσκολίες, όµως, που αντιµετωπίζω ως επιχειρηµατίας δεν θα ήταν ποτέ λόγος για να αλλάξω τη ζωή µου άρδην µετακοµίζοντας σε ένα άλλο µέρος του κόσµου».

Παρά τις αντικειµενικές δυσχέρεις που, όπως λέει, βιώνουν και επισηµαίνουν όλοι οι επιχειρηµατίες, η συνεχώς ανοδική πορεία της οφείλεται στο ότι ξέρει να προσαρµόζεται σε όλες τις συνθήκες και να παρατηρεί ό,τι συµβαίνει γύρω της. Μπορεί η bohemian αισθητική της, που έχει προκύψει από τα ταξίδια και τις αµέτρητες εικόνες στις οποίες έχει εκτεθεί από τα παιδικά της χρόνια, να έχει γίνει πλέον το σήµα κατατεθέν της και να είναι αυτό που αναζητούν οι πελάτισσές της, η Σήλια όµως δεν εφησυχάζει. Κάνει συνεχώς brainstorming µε τους συνεργάτες της, ενώ έχει µάθει πλέον σε ποιους τοµείς έχει το περιθώριο να κάνει εκπτώσεις, όταν το κρίνει απαραίτητο, ώστε να κρατάει τις ισορροπίες και το αποτέλεσµα να ανταποκρίνεται πάντα στις προσδοκίες της. Έτσι έχει καταφέρει να έχει, αφενός, πιστές πελάτισσες και, αφετέρου, να προσελκύσει νέες από όλον τον κόσµο, οι οποίες εκφράζουν την ικανοποίησή τους αναζητώντας την ξανά και ξανά για να αποκτήσουν κοµµάτια µε την υπογραφή της.

Το επόµενο επιχειρηµατικό βήµα της θα είναι ένα e-shop που θα απασχολεί νέους ανθρώπους, µέσα από το οποίο θα µπορεί να πουλήσει τα νυφικά της έξω από τα σύνορα της Ελλάδας. «Για την Ελληνίδα, η δηµιουργία του νυφικού είναι µία διαδικασία µε ιδιαίτερο χαρακτήρα. Στο εξωτερικό, οι γυναίκες είναι πιο εξοικειωµένες µε το να αγοράζουν νυφικά µέσω του διαδικτύου. Με το e-shop µου θα µπορέσω πολύ πιο εύκολα να προσφέρω αυτό που ξέρω ότι αρέσει σε γυναίκες σε όλο τον κόσµο. Παρόλο που τα standards λόγω της παγκόσµιας οικονοµικής κρίσης έχουν πέσει αρκετά, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα αγοραστές που ενδιαφέρονται για την υψηλή ποιότητα και ο στόχος µου είναι να τους προσφέρω ό,τι καλύτερο µπορώ» καταλήγει.

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο Fortune Ιουνίου που κυκλοφορεί στο πλαίσιο του αφιερώματος 40 under 40.