Ούζο Βαρβαγιάννη: Απόσταγμα ζωής 156 χρόνων

Ούζο Βαρβαγιάννη: Απόσταγμα ζωής 156 χρόνων

Ο Γιάννης Βαρβαγιάννης μιλά για το ιστορικό ούζο, την ένταξη στην πρωτοβουλία «Ελλα-δικά μας», αλλά και για τις δύσκολες ώρες που περνά η Μυτιλήνη.

Από το 1860 φροντίζει ώστε οι λάτρεις του ούζου να απολαμβάνουν το αγαπημένο τους ποτό χωρίς εκπτώσεις στην ποιότητα και στην γεύση που έχουν συνηθίσει τα τελευταία 156 χρόνια. Ο λόγος για την οικογενειακή επιχείρηση Βαρβαγιάννη, η οποία συνεχίζει την παράδοση και μυεί τους ξένους στο αυθεντικό ελληνικό ούζο. Αποτελεί δε από τις λίγες επιχειρήσεις του κλάδου που έχουν παραμένει αναλλοίωτες στο χρόνο και έχουν διατηρήσει την ελληνικότητά τους, αφού πολλοί παραγωγοί είτε έχουν σταματήσει τη δραστηριότητά τους, είτε έχουν μεταβιβάσει την ετικέτα τους σε πολυεθνικές εταιρείες που έχουν στο χαρτοφυλάκιό τους και άλλα ποτά.

Στο τιμόνι της οικογενειακής επιχείρησης βρίσκεται σήμερα η 5η γενιά επιχειρηματιών, με τον Γιάννη Βαρβαγιάννη, Υπεύθυνο Marketing του ομώνυμου ούζου, να λέει στο fortunegreece.com, πώς η επιτυχία είναι ένα αγαθό που αποκτάται μέσα από σκληρή δουλειά και επαγρύπνηση.

«Σίγουρη επιτυχία δεν υπάρχει. Πρέπει διαρκώς να συμμετέχεις σε όσα αφορούν στην επιχείρησή σου, να είσαι πάνω από τη δουλειά, να παρακολουθείς όσα συμβαίνουν και να αφουγκράζεσαι τις αλλαγές που συντελούνται. Το πιο σημαντικό όμως είναι να διατηρείς το στοιχείο που σε κάνει να είσαι αυτός που είσαι και αυτό δεν είναι άλλο από την ποιότητα».

giannis
O Γιάννης Βαρβαγιάννης

«Γιατί στηρίζουμε την πρωτοβουλία Ελλα-δικά μας»
Πρόσφατα η διοίκηση της εταιρείας έκανε την «παρθενική» της εμφάνιση στο δίκτυο του «Ελλα-δικά μας», της ελληνικής πρωτοβουλίας που στόχο έχει την προώθηση και τη στήριξη ποιοτικών προϊόντων που παράγονται στην Ελλάδα. Η ένταξη στην πρωτοβουλία «Ελλα-δικά μας» ήταν μια συνειδητή απόφαση της οικογένειας Βαρβαγιάννη, αφού όπως μας εξηγεί ο Γιάννης, μπαίνουν πλέον σε μια οικογένεια σοβαρών ελληνικών επιχειρήσεων που δίνουν προστιθέμενη αξία στα προϊόντα τους και ταυτόχρονα ισχυροποιούν την παρουσία τους στην αγορά.

«Εφόσον πληρούσαμε τα χαρακτηριστικά έπρεπε να είμαστε στο πλευρό αυτών των επιχειρήσεων. Ο λόγος δεν είναι μόνο ότι θα συμμετέχουμε σε συντονισμένες δράσεις στο εξωτερικό, αλλά και το ότι αποκτούμε μια φωνή που λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από τα κέντρα λήψης αποφάσεων. Με αυτή την κίνηση θέλαμε το ούζο Βαρβαγιάννη να ταυτοποιηθεί και να μπει στη συνείδηση του κόσμου ως ένα brand που ανήκει σε μια ομάδα επιχειρήσεων που χαρακτηρίζεται για τα ποιοτικά της προϊόντα».

Ο ίδιος προσθέτει πως το πρώτο Roadshow των επιχειρήσεων που συμμετέχουν στην πρωτοβουλία «Ελλα-δικά μας» αναμένεται να λάβει χώρα μέσα στον Ιούνιο με στάσεις σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας.

Το γνωστό ποτό ξεκινά από τη Μυτιλήνη και φτάνει να έχει εξαγωγική παρουσία σε 15 χώρες του εξωτερικού – Αμερική, Αυστραλία και Ν. Αφρική, σε μέρη δηλαδή όπου υπάρχει ομογένεια – με την Κύπρο, τη Βουλγαρία, την Τουρκία και το Ισραήλ να πάνε “σφαίρα”, ενώ θετικά είναι τα μηνύματα και από το Ηνωμένο Βασίλειο, στο οποίο η εταιρεία Βαρβαγιάννη απέκτησε παρουσία μόλις πέρυσι. Αξίζει να αναφερθεί πως συνολικά οι εξαγωγές αντιπροσωπεύουν το 25% της παραγωγής με το εν λόγω ποσοστό να αυξάνεται κάθε χρόνο. «Ετησίως παράγονται στο εργοστάσιό μας 60.000 κιβώτια των 9 λίτρων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια περεταίρω αύξησης της παραγωγής. Σημείο εκκίνησης είναι η Καθαρά Δευτέρα και δουλεύουμε πυρετωδώς όλο το καλοκαίρι. Μετά το Φθινόπωρο πέφτει η ζήτηση καθώς το Χειμώνα ο Έλληνας επιλέγει κρασί και μπύρα».

Το ούζο Βαρβαγιάννη κυκλοφορεί στην αγορά με πέντε διαφορετικές ετικέτες, κάθε μια από τις οποίες διαφοροποιείται ως προς τη συνταγή και ανάλογα με το βαθμό οινοπνεύματος που περιέχει, όλες 100% αποστάγματα και με την ίδια ποιότητα. «Η πράσινη και η μπλε ετικέτα εξακολουθούν και είναι οι πιο εμπορικοί μας κωδικοί. Δεν σκεφτόμαστε να αυξήσουμε την γκάμα των προϊόντων. Έχουμε εξειδικευτεί στα ήδη υπάρχοντα και δεν θέλουμε κάτι άλλο».

Πράγματι, πρώτα σε πωλήσεις είναι το Πράσινο και το Μπλε, ενώ στις πιο εξειδικευμένες αγορές τη μεγαλύτερη δυναμική καταγράφει το Αφροδίτη που είναι και το πιο υψηλόβαθμο (48 βαθμοί). Το Πράσινο είναι το πιο ελαφρύ, στους 42 βαθμούς, το Μπλε είναι στους 46 βαθμούς, ο Εύζωνας στους 47 και το Συλλεκτικό στους 46 βαθμούς.

1/5

«Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι η φορολογία αλλά η αστάθεια»
Παρακολουθώντας στενά τις εξελίξεις στο πολιτικό-οικονομικό σκηνικό της χώρας ο Γιάννης τονίζει πως τα μέτρα που επιβάλλονται είναι βαριά και αναμένεται να επηρεάσουν πολλούς τομείς της ελληνικής οικονομίας. Ωστόσο, σύμφωνα με τον ίδιο, το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι η ίδια η φορολογία, αλλά η αστάθεια, η οποία αποτρέπει τον επιχειρηματία από οποιουδήποτε είδους επένδυση. «Είμαι πεπεισμένος πως η ανάπτυξη θα ξεκινήσει από το εσωτερικό της χώρας και μετά θα έρθουν να επενδύσουν οι ξένοι. Αυτό που ζητάμε εδώ και χρόνια είναι να επιβληθεί από την κυβέρνηση σταθερότητα στην οικονομία».

Προσθέτει δε πως τα capital controls ήταν μια δυσάρεστη εμπειρία που κόστισε στην εταιρεία σε πωλήσεις αφού συνέβη κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού που το ούζο παραδοσιακά εμφανίζει και τη μεγαλύτερη κατανάλωση. «Στην αρχή τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα και καταβάλαμε τεράστια προσπάθεια ώστε να είμαστε τυπικοί στις οικονομικές υποχρεώσεις μας απέναντι σε συνεργάτες και υπαλλήλους. Αν κάτι μας έσωσε, αυτό ήταν το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια είχαμε καλές σχέσεις με τους συνεργάτες και έδειξαν από την πλευρά τους κατανόηση. Υπήρξαν και πιστώσεις αλλά και καλό κλίμα σε ότι αφορά τις εξαγωγές. Δεν σας κρύβω ότι σε επίπεδο πωλήσεων επηρεαστήκαμε. Ήταν αρχές Ιουλίου όταν επιβλήθηκαν τα capital controls, περίοδος που για εμάς αποτελεί το peak της δουλειάς μας. Για τουλάχιστον 20 ημέρες δεν υπήρξε καμία δραστηριότητα της επιχείρησης. Ωστόσο, το 2015 έκλεισε τελικά με μια άνοδο της τάξης του 6% στις πωλήσεις». Σε ότι αφορά την τρέχουσα χρονιά η διοίκηση της εταιρείας έχει αποφασίσει να ακολουθήσει πολιτική συντήρησης και να μην κάνει μεγάλα ανοίγματα.

«Φέτος η Μυτιλήνη θα υποφέρει»
Σχολιάζοντας τις επιπτώσεις του προσφυγικού στο νησί της Μυτιλήνης, ο Γιάννης εμφανίζεται ανήσυχος για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα για τους κατοίκους και τις επιχειρήσεις της περιοχής. Φέτος, όπως μας λέει, η Μυτιλήνη θα υποφέρει, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό τουριστών έχει ακυρώσει τις διακοπές του και τα έσοδα που είχαν προγραμματίσει όσοι ασχολούνται με τον κλάδο του τουρισμού θα μειωθούν κατά πολύ.

Την ίδια ώρα, το Μουσείο Ούζου Βαρβαγιάννη, το οποίο είναι ανοιχτό και δωρεάν στο ευρύ κοινό, και άρρηκτα συνδεδεμένο με τον τουρισμό και τη γενικότερη εικόνα που προβάλλεται για την Ελλάδα προς τα έξω, έχει αρχίσει να υφίσταται τις συνέπειες της κρίσης και του προσφυγικού. «Τόσο το μουσείο όσο και το εργοστάσιο είναι ανοιχτά στο κοινό. Στην εταιρεία μας δεν έχουμε ούτε μυστικά ούτε κλειστές πόρτες. Η πτώση όμως στον τουρισμό αντικατοπτρίζεται και στην μειωμένη έλευση επισκεπτών». Μέχρι και πριν από δύο χρόνια το Μουσείο δεχόταν ετησίως 35.000 τουρίστες οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να μάθουν την ιστορία ενός ποτού που παράγεται μόνο στην Ελλάδα. Σήμερα ο αριθμός δυστυχώς είναι πολύ μικρότερος.