Π. Ρουμελιώτης: Πάγια τακτική οι εκβιασμοί του ΔΝΤ

Μίκα Κοντορούση

Δεν είναι πρώτη φορά που το ΔΝΤ εκβιάζει χώρες που ζητούν την οικονομική του στήριξη. Ο Πολ Τόμσεν φέρει τεράστιες ευθύνες για την αποτυχία του ελληνικού μνημονίου και συμπεριφέρεται σαν κλασικός καριερίστας που ανέλαβε διευθυντική θέση”, υπογραμμίζει σε συνέντευξή του στο NEWS 247, ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ, Παναγιώτης Ρουμελιώτης, λίγα 24ωρα μετά το σάλο που ξέσπασε σε Αθήνα, Βρυξέλλες και Γερμανία από τους αποκαλυπτικούς διαλόγους μεταξύ των στελεχών του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν και Ντέλια Βελκουλέσκου.

Οι διάλογοι που διέρρευσαν στον ιστότοπο Wikileaks εμφανίζουν τα στελέχη του Ταμείου να αναζητούν τρόπους, προκειμένου να “στριμώξουν” την Ελλάδα και να την εξωθήσουν σε πιστωτικό γεγονός το ερχόμενο καλοκαίρι, ώστε να καταφέρουν να περάσουν τις δικές τους θέσεις σχετικά με το πρόγραμμα οικονομικής στήριξης. Μέσα από τον διάλογο – φωτιά, τα στελέχη δεν διστάζουν να αναφερθούν με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς τόσο κατά της ελληνικής κυβέρνησης, όσο και ενάντια στη Γερμανίδα Καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ.

Ο γνωστός οικονομολόγος και νυν αντιπρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς θυμίζει τον ρόλο του ΔΝΤ στις κρίσεις της Αργεντινής το 2001 (όταν εκβιαστικά την οδήγησε σε πτώχευση), της Ρωσίας το 1998 (πίεζε για σκληρότερα μέτρα ως προϋπόθεση για χρηματοδοτική στήριξη) και στην κρίση στη Νοτιοανατολική Ασία.

«Δεν είναι η πρώτη φορά που λειτουργεί εκβιαστικά. Το Ταμείο συμπεριφέρεται περισσότερο σαν τράπεζα που την ενδιαφέρει να πάρει πίσω τα χρήματά της. Και προκαλεί εντύπωση ότι για να επιτύχει τον στόχο της, χρησιμοποιεί πολιτικές λιτότητας και όχι αναπτυξιακές».

Αναφερόμενος στον Πολ Τόμσεν, τον χαρακτηρίζει ως «ιθύνοντα νου» του ελληνικού αναπτυξιακού αδιεξόδου, καθώς δεν αποδέχτηκε την πρόταση για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους το 2009, κάτι για το οποίο πίεζαν τόσο ο τότε Γενικός Διευθυντής του Ταμείου, Ντομινίκ Στρος Καν, όσο και ο διευθυντής Στρατηγικού Σχεδιασμού του ΔΝΤ.

Σύμφωνα με τον κ. Ρουμελιώτη, ο κ. Τόμσεν προσπαθεί απλά να διασώσει το πολιτικό του εκτόπισμα.

«Να δικαιολογήσει τους λανθασμένους χειρισμούς, σε σχέση με το ελληνικό πρόγραμμα και τους δείκτες της ελληνικής οικονομίας. Αυτό έχει σίγουρα πολιτικές σκοπιμότητες. Δεν μπορεί να επιστρέψει στη χώρα του τη Δανία, ως αποτυχημένης τεχνοκράτης του ΔΝΤ».

Στο ερώτημα προς τα πού κλείνει η ζυγαριά σε σχέση με το πλεόνασμα και την ελάφρυνση του χρέους μεταξύ των αντιτιθέμενων Θεσμών και ΔΝΤ, ο ίδιος ξεκαθαρίζει ότι υπάρχει λύση, με βάση την πρόσφατη αλλαγή του καταστατικού του Ταμείου.

«Δεν πιστεύω ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να καλύψει το χρηματοδοτικό υπόλοιπο του ΔΝΤ για την Ελλάδα. Το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό. Είναι πρόβλημα μεταξύ ΔΝΤ και Ευρωπαίων και ζητούμενο παραμένει ο μεταξύ τους συμβιβασμός».

Υπενθυμίζεται ότι το Ταμείο θεωρεί ότι τα υπό συζήτηση μέτρα ύψους 5,4 δισ. ευρώ δεν επαρκούν για να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα 6,3 δισ. ευρώ (= 3,5% του ΑΕΠ) το 2018 και θέτει το εξής εκβιαστικό δίλημμα προς την Ευρώπη: Είτε ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, ώστε να αποδεχθεί τη διαφαινόμενη συμφωνία και να μην απαιτήσει νέα μέτρα. Εναλλακτικά, συμβιβασμός σε πλεόνασμα 2,5% το 2018, κάτι που όμως όμως προϋποθέτει επιπλέον μέτρα. Σε αντίθετη περίπτωση, αποχώρησή του από το ελληνικό πρόγραμμα.

Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξη του Παναγιώτη Ρουμελιώτη στο news247.gr